تفاوت کمیک و گرافیک ناول

[آئـــیـــنـــا]

کمیک‌ها معمولا طرح داستانی محکمی دارند که در آن ماجراهای شخصیت‌های اصلی کمیک روایت می‌شود. مضمون عمده کمیک‌ها برخورد ابرقهرمان داستان با مشکلات و ضدقهرمان‌ها و شکست دادن آن‌هاست.
همچنین معمولا یک نفر کمیک استریپ را خلق می‌کند ، اما برای تهیه یک کمیک به تیم نسبتا بزرگی احتیاج است.
کمیک‌استریپ‌ها معمولا به صورت ضمیمه روزنامه‌ها و مجلات منتشر می‌شوند، درحالی که کمیک رسانه‌ای کاملا مستقل است و در حد فاصل کتاب و سینما قرار می‌گیرد.
به عنوان مثال داستان‌های من و بابام ، گارفیلد ، هاگار و… کمیک‌استریپ می‌باشند. از کمیک‌های معروف نیز میتوان به کمیک‌های شرکت DC و Marvel اشاره کرد
لازم به ذکر است که چیزهایی که این روزها با نام «ترول» در شبکه‌های اجتماعی رونق گرفته است، زیر مجموعه کمیک‌استریپ می‌باشند.

 

[آئـــیـــنـــا]

«گرافیک ناول» از کجا می‌آید؟

سال ۱۹۷۸ «ویل آیزنِر» از معروف‌ترین طراحان کمیک، کتاب قراردادی با خدا را با عنوان گرافیک‌ ناول منتشر کرد. البته آیزنر اولین کسی نبود که از این اصطلاح استفاده کرد اما گرافیک خاص و حال و هوای متفاوت و فروش خوب و نقدهای مثبت کارشناسان به این کتاب بود که باعث شد همزمان با انتشار آن، اصطلاح گرافیک‌ ناول بین کتابخوان‌ها جا بیفتد.
مهم‌ترین تأثیر کار آیزنر این بود که باعث شد خوانندگان بزرگسال با خیال راحت کتاب کمیک دست بگیرند و مجبور نباشند خواندنش را از دیگران پنهان کنند؛ ناشرها هم آسان‌تر سراغ نشر این نوع کمیک بروند. با ادامه‌ی این روند، از دهه‌ی هشتاد میلادی کمیک بزرگسال رونق زیادی پیدا کرد. هم شرکت مارول که بخشی مهمی از تصور کتابخوان‌ها درباره‌ی کمیک را شکل داده بود خط تولید گرافیک‌ ناول راه انداخت و هم نمونه‌های هنری‌تر گرافیک‌ناول مثل ماوس اثر آرت اسپیگلمن (اولین گرافیک‌ ناول برنده‌ی جایزه‌ی پولیتزر) فضا را برای همراه کردن مخاطبان بیشتر آماده کردند. بعد هم که قرن بیست و یک از راه رسید و منتقدان و کارشناسان با چنین جملاتی گرافیک‌ ناول را بیشتر از قبل ستودند «کیفیت خوب این آثار قابل مقایسه با پیچیدگی و یکپارچگی ژانر رمان است. به‌علاوه به خاطر همراهی تصویرسازی با متن محدودیت‌های رمان را هم ندارند.»

 

[آئـــیـــنـــا]

روایت مصور در ایران

به نظر می‌آید هر چقدر گرافیک‌ ناول آن طرف آب ارج و قرب پیدا کرده، در ایران پیش نیامده و به مسیر پیوسته و پویایی دست نیافته است. از انتشار کمیک استریپ در مجله‌یکیهان بچه‌ها در دهه‌ی چهل شمسی و انتشار ماجراهای تن‌تن و میلو در نشر یونیورسال تا امروز که کمیک‌هایی با موضوعات ایرانی مثل داستان‌های شاهنامه، مضامین دفاع مقدس و … تولید می‌شوند، تلاش‌های خوبی صورت گرفته ولی جریان مستمری از ترجمه یا تولید کتاب کمیک و گرافیک‌ ناول در ایران شکل نگرفته است.