بعضی آدما که هروقت می بینمشون از برخوردشون تا چن روز احساس غرورشکستگی می کنم و مدام ناراحتم رو هیچوقت نبینم ... من اگه بمیرم اگه تو آتیش هم بسوزم اگه آخرین لحظه زندگیم هم باشه نمیخام ببینمشون احوالپرسی شون رو نمیخام ... واقعا احساس میکنم تاب و تحمل ناراحتی ورای چیزایی که خودم باهاش درگیرم رو ندارم... نیاین سراغ من حالم رو نپرسید حال پرسیدنتون ناراحتی هایی که دارم رو فروکش نمیکنه، بیشترش میکنه، حسی که ازتون دریافت میکنم آزار روحیه تا دلجویی ...