دلنوشته دلنوشته سرزمین بی‌سرزمین‌ها | TARA کاربر انجمن کافه نویسندگان

[RIWAN]

عنوان دلنوشته: سرزمین بی‌سرزمین‌ها

نام دلنگار: دیانا زَم

ژانر: تراژدی

مقدمه: در این سرزمین‌ فقط بی‌سرزمین‌ها سکنا می‌کنند! ​

 

[نهنــگ]

نویسندگان گرامی صمیمانه از انتخاب "انجمن کافه نویسندگان" برای ارائه آثار ارزشمندتان متشکریم!


پیش از شروع تایپ آثار ادبی خود، قوانین و نحوه ی تایپ آثار ادبی در"انجمن کافه نویسندگان" با دقت مطالعه کنید.

قوانین تایپ دلنوشته در انجمن کافه نویسندگان


شما می‌توانید پس از 10 پست درخواست جلد بدهید.

درخواست جلد برای دلنوشته

همچنین شما می‌توانید پس از گذشت ۶ پست درخواست کاور تبلیغاتی دهید.

درخواست کاور تبلیغاتی

پس از گذشت حداقل ۱۵ پست از دل‌نوشته، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد دل‌نوشته بدهید. توجه داشته باشید که دل‌نوشته‌های تگ‌دار نقد نخواهند شد و در صورت تمایل به درخواست نقد، قبل از درخواست تگ این کار را انجام بدهید.

درخواست نقد

پس از 15 پست میتوانید برای تعیین سطح اثر ادبی خود درخواست تگ بدهید.

درخواست تگ برای دلنوشته

همچنین پس از ارسال ۲۰ پست پایان اثر ادبی خود را اعلام کنید تا رسیدگی های لازم نیز انجام شود...

اعلام اتمام آثار ادبی

اگر بنا به هر دلیلی قصد ادامه دادن اثر ادبی خود را ندارید می توانید درخواست انتقال به متروکه بدهید تا منتقل شود...

درخواست انتقال به متروکه
​

کادر مدیریت ادبیات انجمن کافه نویسندگان​

​

 

[RIWAN]

گفتند توهمی بیش نیست! بی‌سرزمین‌های نالان... !
آنقدر می و شر*اب نوشیدند تا رسیدند به سرزمین تهی از خاک حاصلخیز و آب‌های زلال، حال چه می‌خورند؟
راهی به جز آباد کردن آن سرزمین ندارند، سرزمین مردگان، برای جسم‌هایی خالی از روح... .
جسم‌هایی سخت که از شمشیرشان خون میچکد! ​

 

[RIWAN]

حتی به مع*شوقه‌ها هم رحم نکردند! یکی پس از دیگری، از هر دیار و اصالت.
اصلا در قاموس آن آدم‌ها عشق وجود ندارد، ولی خدا بیشتر از آنِ ماست، فلج می‌شود آن پسرک... .
هرچند که قدر نمی‌داند و پادشاهی می‌کند.​

 

[RIWAN]

رسم کهنه دیروز، تا غروب فردا‌ها ادامه دارد.
همه آدم می‌خواهند، هیچ‌کس محض حوا داشتن م*ست نمی‌شود، شیدا نمی‌شود.
با یک کلمه فراموش نمی‌کند عاشقانه‌هایش با اولینش را... .
راست می‌گویند: دو ملکه کنار یک پادشاه؟!
همان بهتر که پسر پیش پدر نماند، همان بهتر که ژنده پوش برویم تا با ثروت بی‌کران.
عریانِ رودخانه دلنشین است نامرد؟!​

 

[RIWAN]

ضریرانی بیش نیستند!
بوی در به دری‌شان همه جا را برداشته است.
ناچیزترین انسان‌ها آن‌هایی هستند که زندگی نمی‌کنند، می‌میرند و تلاش می‌کنند.
آتش آذر انار‌ها را در چشمان دریایی ریختند.
ای کلام درخشان، تو چه کسی هستی؟ ​