فرهنگ مردم لیبی

[خط بنفش]

جمهوری لیبی، کشوری عربی در آفریقای شمالی است. لیبی با کشورهای مصر، سودان، چاد، نیجر، الجزایر و تونس هم‌مرز است. پایتخت لیبی، شهر طِرابلُس مي باشد.

 

[خط بنفش]

نقشه ليبي

کشور لیبی با مساحتی در حدود ۱٬۸۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع چهارمین کشور پهناور قارهٔ آفریقا و هفدهمین کشور پهناور جهان است. ۱٫۷ میلیون نفر از جمعیت 6٫5 میلیون نفری لیبی در پایتخت این کشور يعني شهر طرابلس زندگی می‌کنند.

طرابلس در شمال غربی لیبی بر کرانه دریای مدیترانه واقع و در سده هفتم پیش از میلاد توسط فینیقی‌ها ساخته‌ شده است. نام طرابلس گونه عربی‌شده واژه یونانی تریپولیس به معنی «سه‌شهر» است.

 

[خط بنفش]

شهر طرابلس

بنغازي دومين شهر بزرگ ليبي و شهرهاي بندري و صنعتي و تاريخي مصراته، خمس، سرت و لبده نيز درهمين نوار ساحلي واقع شده اند.

 

[خط بنفش]

بخش قديمي شهر بنغازي

۹۰ درصد از سرزمین لیبی را بیابان و صحراهای بی آب و علف پوشانده‌است. مناطق نسبتاًَ سرسبز لیبی در کناره‌های دریای مدیترانه قرار گرفته‌است. هیچ رودخانه دائمی در خاک لیبی وجود ندارد و تنها ۲ درصد خاک آن کاربرد کشاورزی دارد. بخش عمدهٔ مواد غذایی مورد نیاز مردم لیبی از خارج وارد می‌شود. لیبی از دید تراکم جمعیت یکی از کم تراکم ترین کشورهای دنیاست. مساحت لیبی اندکی بزرگتر از ایران بوده ، ولی جمعیت آن کمتر از یک دهم ایران است. ۹۰ درصد از جمیعت ۶٫۵ میلیون نفری این کشور در باریکه‌ای از کناره‌های مدیترانه‌ای این کشور زندگي مي كنند و دیگر مناطق آن تقریباًَ خالي از سكنه مي باشد و تنها قبیله‌های ساكن بیابان در آن ساكن مي باشند.

 

[خط بنفش]

صحراي ليبي

نژاد مردم لیبی ترتیب است از : عرب (۸۷٪) بربر(۷٪) بقیه (۹/۳٪).

سی درصد جمعیت لیبی زیر ۱۵ سال و دو سوم آن زیر سی سال قرار دارند. ۹۷ درصد مردم لیبی مسلمان اهل سنت مي باشند.

نزدیک به ۱۲۰ قبیله در این کشور وجود دارد.

زبان‌های رایج در این کشور عربی، انگلیسی و ایتالیایی است ولی بربری هم در میان اقلیتی از مردم این کشور رواج دارد.

لیبی به طور سنّتی به سه منطقه اصلی به نام‌های «اقلیم طرابلس»، «فزّان» و «بَرقه» تقسيم مي گردد .

کشور لیبی یکی از ۱۰ کشور اصلی صادرکننده نفت در جهان است و تولید ناخالص ملی سرانه آن جزو بالاترین‌ها در آفریقا است.

محصولات صادراتی این کشور شامل نفت خام، محصولات فراوری شده پتروشیمی، گاز طبیعی و مواد شیمیایی است که به کشورهای ایتالیا ، آلمان ، اسپانیا ، آمریکا ، فرانسه و ترکیه صادر می‌شود.

محصولات وارداتی لیبی شامل ماشین‌آلات، کالاهای مصرفی و تجهیزات حمل و نقل مي باشد .

واحد پول این کشور دینار است كه هر دینار لیبی به ۱۰۰۰ درهم تقسیم می‌شود.

تقسیمات کشوری ليبي :

کشور لیبی از سال 2007 به 22 استان تقسیم شده‌ كه عبارتند از :

بطنان، درنه، جبل‌الاخضر، مرج، بنغازی، واحات، کفره، سرت، مصراته ، مرقب، طرابلس، جفره، زاویه، پنج‌نقطه، جبل غربي، نالوت، جفاره، وادی الشاطی، سبها، وادی الحیاه، غات و مرزق.

 

[خط بنفش]

تاریخ ليبي :

بخش خاوری لیبی (برقه یا سیرنائیکا) در نیمه نخست سده یکم پیش از میلاد زیر فرمانروایی یونانی‌ها درآمد. غرب لیبی یا بخش طرابس تا ۲۰۰ سال پیش از پيدايش مسیح بخشی از کشور کارتاژها بود. در سده یکم میلادی هر دو بخش لیبی زیر فرمانروایی امپراتوری روم قرار گرفتند و پس از آن نیز امپراتوری بیزانس (روم شرقی) بر آن‌ حاکم شد.

 

[خط بنفش]

از نیمه دوم سده هفتم میلادی و در زمان خليفه دوم يعني دهم ذي الحجه سال بيست و يکم هجري و بعد از فتح مصر به فرماندهي عمروبن عاص اعراب وارد سرزمين ليبي شدند . به صورت خلاصه مي توان گفت که تاريخ فعال اسلامي از سالهاي 21 و 22 هجري قمري آغاز و تا سال 916 هجري قمري ادامه داشته است.

 

[خط بنفش]

در مراکز اصلي حاکميت اسلامي آثاري ساخته شد که سه اثر مهم به ساده ترين شکل در طرابلس به وجود آمد: مسجد جامع ، محل استقرار ، بازار شهر. پس از گسترش اسلام اين سرزمين تابع خلافت هاي اموي، عباسي، فاطمي گرديد كه سرانجام در قرن شانزدهم با پيروزي عثمانی ها حكومت خلفاي عرب بر این کشور پایان یافت.

 

[خط بنفش]

از زمان پيروزي اسلام در سرزمين ليبي تبليغات اسلامي در سراسر کشور آغاز شد و کم کم با مرور زمان اجراي احکام اسلامي قوت گرفت و به تمام اين سرزمين نفوذ يافت و بهمين سبب در حال حاضر اكثريت غالب مردم مسلمان و کاملاً مقيد به اجراي احکام مذهبي خود مي باشند .

 

[خط بنفش]

مساجد در ليبي داراي رونق بسياري مي باشد . تاریخ برخی از این مساجد به قرن هفتم میلادی و دوران عثمانی ها بر می گردد. بسياري از مساجد ليبي علاوه بر دارا بودن محيطي كاملا معنوي داراي معماري و زيبائي هاي خاص و نقوش اسلامی بدیع بوده كه از ویژگی هایی خاص برخي از آنها مي باشد .