ناامیدی از رحمت خداوند از بدترین گناهان به شمار می آید. از این رو خدواند متعال در آیات بسیاری در قرآن از رحمت خود و امید داشتن به او بارها و بارها سخن گفته است.
بیمناکی افراطی از خداوند، ناامیدی از رحمت الهی است که آفت بزرگ خوف از خداوند است و از رذیلت های اخلاقی به شمار می آید.
قرآن کریم، ناامیدی از رحمت الهی را گمراهی می داند و می فرماید:
«چه کسی جز گمراهان از رحمت پروردگارش نومید می شود؟»
همچنین در آیه 87 سوره یوسف، نومیدی از رحمت خداوند را فقط شایسته کافران می داند و می فرماید:
«همانا جز گروه کافران، کسی از رحمت خدا ناامید نمی شود».
?????
بیمناکی افراطی از خداوند، ناامیدی از رحمت الهی است که آفت بزرگ خوف از خداوند است و از رذیلت های اخلاقی به شمار می آید.
قرآن کریم، ناامیدی از رحمت الهی را گمراهی می داند و می فرماید:
«چه کسی جز گمراهان از رحمت پروردگارش نومید می شود؟»
همچنین در آیه 87 سوره یوسف، نومیدی از رحمت خداوند را فقط شایسته کافران می داند و می فرماید:
«همانا جز گروه کافران، کسی از رحمت خدا ناامید نمی شود».
آخرین ویرایش توسط مدیر: