معرفی مایکل جکسون

[ساعت دار]

در سال ۲۰۰۰ به علت اینکه جکسون بیشتر از هر سرگرمی‌ساز و هنرمندی در جهان از مراسم خیریه حمایت کرده بود، کتاب رکوردهای جهانی گینس رکورد «بیشترین حمایت از سازمان‌های خیریه توسط یک پاپ استار» را به نام او ثبت کرد.[۱۶۷]

 

[ساعت دار]

شش سال بعد از آخرین آلبوم تاریخ (۱۹۹۵) و به دور از چشم عموم و در شرایطی که توقعات بسیار بالایی وجود داشت، جکسون آلبوم شکست‌ناپذیر[پ ۱۱] را در سال ۲۰۰۱ منتشر کرد. شکست‌ناپذیر آخرین آلبوم استودیویی جکسون بود که پیش از مرگش در سال ۲۰۰۹ منتشر شد و گفته می‌شد که پرهزینه‌ترین آلبوم تمام تاریخ است. سونی ادعا کرد که ساخت آلبوم ۴۰ میلیون دلار هزینه داشته‌است. سونی همچنین ادعا کرد که بابت تبلیغات آلبوم، ۲۵ میلیون دلار دیگر خرج کرد. اما این ادعای بزرگی بود زیرا تبلیغات آلبوم بسیار ضعیف بود. ساخت این آلبوم سه سال طول کشید و جکسون بر روی بیش از ۵۰ آهنگ کار کرد. شکست‌ناپذیر درحالی منتشر شد که جکسون با شرکت سونی میوزیک اختلافات جدی پیدا کرده بود.[۱۶۸] سونی سال‌ها سعی در خرید تمام سهم جکسون از کاتالوگ موسیقی مشترک‌شان داشت. اگر حرفه یا وضعیت مالی جکسون خر*اب می‌شد، او مجبور به فروش کاتالوگش می‌گردید؛ بنابراین سونی از افول موقعیت جکسون سود می‌برد. درست قبل از انتشار شکست‌ناپذیر جکسون به رئیس سونی موزیک اینترتینمنت اطلاع داد که در حال ترک سونی است. در نتیجهٔ این اقدام، تمامی انتشار تک‌آهنگ‌ها، فیلمبرداری‌ها و آیین‌های مربوط به آلبوم شکست‌ناپذیر لغو شد و آلبوم بدون هیچ تشریفات و تبلیغی منتشر شد. در پاسخ، سونی ادعا کرد که آن‌ها ۲۵ میلیون دلار برای تبلیغ آلبوم هزینه کردند؛ اما با توجه به این‌که جکسون از اجرای تور در ایالات متحده خودداری نمود، آن‌ها قادر به تبلیغات با انرژی کافی برای آلبوم شکست‌ناپذیر نبودند.[۱۶۹]

 

[ساعت دار]

برای کمک به تبلیغات آلبوم، یک جشن ویژه به مناسبت ۳۰مین سال فعالیت هنری جکسون به عنوان یک خوانندهٔ انفرادی، در سالن مدیسن اسکوئر گاردن در نیویورک برگزار شد. این جشن دربرگیرندهٔ دو کنسرت در روزهای ۷ و ۱۰ سپتامبر بود. دومین کنسرت تنها چند ساعت پیش از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ برگزار شد. جکسون برای یکمین بار از سال ۱۹۸۴ با برادرانش روی صحنه ظاهر شد. همچنین این نمایش اجراهایی توسط بریتنی اسپیرز، آشر، ویتنی هیوستون، شگی، ری چارلز، لیزا مینلی، مارک آنتونی، انسینک، اسلش و هنرمندان دیگری ارائه داد. بعد از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱، جکسون به سازماندهی کنسرت خیریهٔ متحد ایستاده‌ایم: از این بیشتر چه می‌توانم بدهم در واشینگتن دی. سی. کمک نمود. کنسرت در ۲۱ اکتبر ۲۰۰۱ برگزار شد و شامل اجراهایی توسط تعدادی از هنرمندان بود. جکسون آهنگ «بیش از این چه می‌توانم بدهم» را در اختتامیه این مراسم به اجرا درآورد.[۱۷۰]

 

[ساعت دار]

شکست‌ناپذیر از همان ابتدا در برترین جایگاه جداول ۱۳ کشور وارد شد و نزدیک به ۱۳ میلیون نسخه از آن تا سال ۲۰۰۹ در سراسر جهان به فروش رفته‌است.[۱۷۱] این آلبوم در مقایسه با آثار دیگر هنرمندان همچنان یک موفقیت تجاری برجسته بود، هرچند که در مقایسه با آثار گذشتهٔ جکسون به موفقیت چشم‌گیری نرسید.[۱۷۲] از این آلبوم سه تک‌آهنگ ارائه شد: «دنیای مرا باشکوه می‌کنی»، «گریه» و «پروانه‌ها» که آخری نماهنگ نداشت. در سال ۲۰۱۰ نیز توسط خوانندگان مجلهٔ بیلبورد به عنوان بهترین آلبوم دههٔ ۲۰۰۰ میلادی شناخته شد.[۱۷۳]

 

[ساعت دار]

سومین فرزند جکسون، پرینس مایکل دوم[پ ۱۲] معروف به بِلَنکِت،[پ ۱۳] در سال ۲۰۰۲ زاده شد. جکسون هویت مادرش را فاش نکرد، اما گفت که تولد فرزند در نتیجهٔ لقاح مصنوعی از سلول‌های اسپرم خود او بوده‌است.[۱۷۴] در ۲۰ نوامبر همان سال، جکسون در پاسخ به اصرار هوادارانی که زیر بالکن اتاق هتل او در برلین، آلمان جمع شده و خواهان دیدن نوزاد او بودند، پسر تازه متولد شدهٔ خود را روی بالکن اتاق هتل آورد. جکسون در حالی که او را در بازوی راست خود نگه داشته بود و پارچه‌ای را به ملایمت روی چهره‌اش انداخته بود، او را برای یک لحظه از نردهٔ بالکن هتل آویزان کرد که چهار طبقه از زمین فاصله داشت. این حرکت، انتقادات شدیدی را در رسانه‌ها برانگیخت و رسانه‌ها مدعی شدند که جکسون صلاحیت نگه‌داری از کودکان‌اش را ندارد. جکسون عذرخواهی کرد و این واقعه را «یک اشتباه وحشتناک» خواند.[۱۷۵][۱۷۶]

 

[ساعت دار]

با آغاز مه ۲۰۰۲، جکسون به یک گروه فیلم‌برداری به رهبری مارتین بشیر اجازه داد تا برای ساخت فیلمی مستند او را همراهی کنند. این مستند در سال ۲۰۰۳، به نام زندگی با مایکل جکسون در تلویزیون نمایش داده شد و باعث شد تا تصویری غیرمنتظره از جکسون به نمایش درآید.[۱۷۷] بشیر در این مستند، مزرعه نورلند را «مکانی خطرناک» برای کودکان توصیف نمود.[۱۷۸] همچنین جکسون پدری نالایق توصیف شد که فرزندان‌اش را مورد آزار قرار می‌دهد. جکسون پس از پخش مستند، در بیانیه‌ای گفت که بشیر به او «خیا*نت» کرده و تصویر وارونه از او به نمایش گذاشته‌است.[۱۷۹] کمی پس از پخش مستند بشیر، مایکل در پاسخ به آن، مستندی با نام «دومی را داشته باش: صحنه‌هایی که هرگز ندیده‌اید»[پ ۱۴] را منتشر کرد.

 

[ساعت دار]

سونی در ۱۷ نوامبر ۲۰۰۳ مجموعه‌ای از برترین آثار جکسون را با عنوان نامبر وانز بر روی سی‌دی و دی‌وی‌دی منتشر کرد. این آلبوم تا سال ۲۰۱۰ بیش از ۱۳ میلیون نسخه فروش داشته‌است.[۱۸۰] نامبر وانز یک روز بعد در آمریکا منتشر شد. تنها ساعاتی پیش از انتشار آلبوم در آمریکا، خبری منتشر شد مبنی بر این‌که جکسون تحت تعقیب پلیس کالیفرنیا قرار دارد. ۷۰ پلیس به مزرعهٔ نورلند هجوم بردند و به مدت ۱۴ ساعت آن را تفتیش کردند تا مدرکی علیه جکسون پیدا کنند. در همین زمان، جکسون در لاس وگاس، نوادا در حال ضبط نماهنگ برای تک‌آهنگ تازه منتشر شده‌اش با نام «یک شانس دیگر» بود.[۱۸۱] جکسون کار ضبط را ادامه داد و ۳ روز بعد با یک جت اجاره‌ای به فرودگاه سانتا باربارا رفت و خود را تسلیم پلیس کرد.[۱۸۲]

 

[ساعت دار]

جکسون توسط گاوین آرویزو، پسری ۱۳ ساله و مبتلا به بیماری سرطان که برای درمان، چند ماه را به همراه خانواده‌اش در مزرعهٔ نورلند گذرانده بود متهم به کودک آزاری شده بود. این اتهامات، برعکس اتهامات سال ۱۹۹۳، منجر به برگزاری دادگاهی با نام «مردم در برابر جکسون» شد. دادگاه به مدت پنج ماه و تا پایان مه ۲۰۰۵ به طول انجامید. در یکی از جلسه‌های دادگاه دو کتاب قطع بزرگ حاوی عکس‌هایی از پسران نوجوان برهنه در حال بازی، دویدن و شنا به‌عنوان مدرک به دادگاه ارائه شد. این کتاب‌ها در تفتیش سال ۱۹۹۳ پلیس در یک کمد قفل‌شده در اتاق خواب جکسون کشف و ضبط شده بودند.[۱۸۳][۱۸۴] در طول برگزاری دادگاه، جکسون برای بار دیگر از بیماری‌های وابسته به استرس رنج برد و وزن زیادی را از دست داد.[۱۸۵] او همچنین به داروهای مرفین و پتیدین وابسته شد. در ماه ژوئن، جکسون از تمامی اتهامات تبرئه و بی‌گناه شناخته شد.

 

[ساعت دار]

بعد از پایان جریان دادگاه، شایعه شد که جکسون در کشور بحرین سکونت دارد در حالی که او بعد از دادگاه به مدت ۱ سال و نیم در کشور ایرلند ساکن شد و به هیچ عنوان در بحرین یا دبی سکونت نداشت.[۱۸۶] با این حال وی به عنوان مهمان شیخ عبدالله، دومین پسر پادشاه بحرین، به جزیرهٔ بحرین در خلیج فارس مسافرت‌های مکرر انجام می‌داد. برخی خبرگزاری‌ها اخباری منتشر کردند مبنی بر توافق مالی مایکل و شاهزاده که در ازای پرداخت ۷ میلیون دلار از جانب شاهزادهٔ بحرینی، مایکل اقدام به انتشار یک آلبوم مشترک با وی نماید و همچنین خودزندگی‌نامه خود را در آن کشور بنویسد که به دلیل عدم انجام این‌کار توسط مایکل بعد از گرفتن میزانی از پول، شاهزاده از مایکل به دادگاه عالی لندن شکایتی را ارائه داده‌است. مایکل این ادعا را تکذیب و عنوان می‌کرد این پول تنها یک هدیه بوده‌است.[۱۸۷] در نتیجهٔ مسافرت‌های جکسون به بحرین و با اعلام یک روزنامهٔ شایعه‌پرداز، شایعهٔ مسلمان شدن او بر سر زبان‌ها افتاد. با این‌که این شایعه واقعیت نداشت، اما عدم رد یا تأیید آن توسط مایکل جکسون باعث قوت گرفتن آن شد. به گفتهٔ خانوادهٔ جکسون، مایکل کتاب‌های مرتبط با دین اسلام را مطالعه می‌کرد و به اسلام اطمینان داشت. پس از مرگ ناگهانی و مشکوک مایکل جکسون، برادر او، جرمین جکسون، که از سال ۱۹۸۹ مسلمان شده بود و برای مسلمان شدن فشار زیادی به مایکل می‌آورد، اعلام کرد:[۳]

 

[ساعت دار]

اگر چه او هرگز مسلمان نشد اما به اسلام اعتماد داشت. اگر او به اسلام می‌گرایید، امروز زنده بود.

بعد از مرگ مایکل جکسون، این شایعه دوباره شدت گرفت، تا جایی که در برخی منابع گفته شد که مایکل جکسون را به شیوهٔ اسلامی دفن می‌کنند؛ اما هرگز این اتفاق نیفتاد.[۳]

 

[ساعت دار]

۲۰۰۶–۲۰۰۹: بسته شدن نورلند و سال‌های پایانی

در مارس ۲۰۰۶، بعد از بسته شدن درهای مزرعه نورلند که خانهٔ اصلی مایکل جکسون به حساب می‌آمد، گزارش‌هایی مبنی بر مشکلات مالی جکسون منتشر شد.[۱۸۸] یک مسئلهٔ مالی مهم برای او مربوط به یک وام ۲۷۰ میلیون دلاری بود، که توسط انتشارات تحت مالکیت او (انتشارات موسیقی سونی/ای‌تی‌وی) ضمانت شده بود. بعد از تأخیرات مکرر در بازپرداخت‌ها، یک بستهٔ کمک مالی، وام‌ها را از بانک آمریکا به متخصص قرض فورترس اینوستمنتس انتقال داد. سونی بستهٔ جدیدی پیشنهاد کرد، این بسته جکسون را وادار به قرض ۳۰۰ میلیون دیگر و کاهش مبلغ قسط‌های پرداختی می‌کرد. همچنین سونی با این پیشنهاد فرصت خرید سهم جکسون از شرکت موسیقی مشترک‌شان را بیشتر می‌کرد. جکسون کمک مالی سونی را پذیرفت اما جزئیات این معامله علنی نشد.[۱۸۹] طبق گزارش مجلهٔ فوربس با وجود این وام‌ها، جکسون همچنان سالی ۷۵ میلیون دلار فقط از شراکت انتشاراتی‌اش با سونی، درآمد به دست می‌آورد.[۱۹۰]

 

[ساعت دار]

در نخستین ماه‌های سال ۲۰۰۶ خبر داده شد که جکسون با یک شرکت بحرینی به نام «تو سیز رکوردز»[پ ۱۵] قرارداد بسته‌است. با این وجود هیچ محصولی از این قرارداد حاصل نشد و گای هولمز، مدیر «تو سیز رکوردز» بعدها گفت که هرگز این قرارداد به نتیجه نرسیده بود.[۱۹۱][۱۹۲]

یکی از نخستین موقعیت‌هایی که جکسون بعد از جریان دادگاهش در عموم ظاهر شد، بازدید او از دفتر کتاب گینس در لندن، بریتانیا در نوامبر ۲۰۰۶ بود. در آن بازدید هشت رکورد دیگر برای او ثبت شد، که «موفق‌ترین سرگرمی‌ساز تمام دوران‌ها» از آن جمله بود.[۲]

 

[ساعت دار]

در سپتامبر همان سال جکسون و همسر سابق‌اش، دبی رو بعد از مدت‌ها بر سر حضانت فرزندانشان به توافق رسیدند. شرایط این توافق علنی نشد و جکسون نیز همانند گذشته حضانت پرنس و پاریس را بر عهده گرفت.[۱۶۲] در ماه اکتبر، راجر فریمن، خبرنگار شبکهٔ فاکس نیوز خبر داد که جکسون در یک استودیو در کشور اروپایی ایرلند به ضبط آهنگ مشغول است. از زمانی که خبر به نتیجه نرسیدن قرارداد جکسون با «تو سیز رکوردز» منتشر شد، معلوم نبود که جکسون بر روی چه آثاری کار می‌کند یا چه کسی تهیه‌کنندگی جلسه‌های ضبط را بر عهده می‌گیرد.[۱۹۲][۱۹۳] در ماه نوامبر، جکسون عوامل فیلم‌برداری بازدید هالیوود را به استودیوی خود در ایرلند دعوت کرد و شبکهٔ ام‌اس‌ان‌بی‌سی مدعی شد که جکسون در حال کار بر روی یک آلبوم جدید است که ویل. آی. ام تهیه‌کنندگی آن را بر عهده خواهد داشت.[۱۵۴]

 

[ساعت دار]

در ۱۵ نوامبر جکسون در مراسم جایزه موسیقی جهان سال ۲۰۰۶ شرکت کرد و «جایزهٔ الماس» را به مناسبت فروش حداقل بیش از ۱۰۰ میلیون نسخه از آثار دریافت کرد.[۱۵۴][۱۹۴]

پس از فوت جیمز براون، جکسون برای به جا آوردن احترامات خود نسبت به این هنرمند به آمریکا بازگشت. او در تشییع جنازهٔ ۸٬۰۰۰ نفری جیمز براون که در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۶ برگزار شد، شرکت و به او ادای احترام نمود و گفت: «جیمز بروان بزرگ‌ترین الهام‌گر برای من بود».[۱۹۵]

 

[ساعت دار]

در بهار ۲۰۰۷، جکسون و شرکت سونی، شرکت «فِیمِس موزیک ال‌ال‌سی» را خریدند. این معامله حق نشر آهنگ‌های هنرمندانی همچون ایکان، امینم، شکیرا، بک هانسن و بسیاری دیگر را به انتشارات موسیقی سونی/ای‌تی‌وی که جکسون و سونی مالک آن هستند منتقل کرد.[۱۹۶][۱۹۷] جکسون در طول این مدت چندین آهنگ را به همراه ویل. آی. ام، ایکان و رد وان ضبط کرد.[۱۹۸][۱۹۹]

در مارس ۲۰۰۷ جکسون در مصاحبه‌ای کوتاه با خبرگزاری آسوشیتد پرس گفت:[۲۰۰]

 

[ساعت دار]

من از شش سالگی در صنعت سرگرمی‌سازی هستم… به قول چارلز دیکنز «هم بهترین دوران‌ها بوده، هم بدترین دوران‌ها» اما من شغل‌ام را عوض نمی‌کنم… در حالی که بعضی‌ها تلاش‌های مغرضانه‌ای برای صدمه زدن به من انجام دادن، من با قدم‌های بلند و روان به راهم ادامه می‌دهم، چون خانواده‌ای عاشق، ایمانی محکم و دوستان و هواداران بی‌نظیری دارم که از من حمایت کردن و خواهند کرد.

 

[ساعت دار]

در سپتامبر ۲۰۰۷ جکسون گفت که هنوز با ویل. آی. ام بر روی آلبوم کار می‌کند. اما هرگز آلبومی از آن‌ها منتشر نشد. در سال ۲۰۰۸ و به مناسبت ۲۵مین سالگرد انتشار آلبوم تریلر، جکسون آلبومی حاوی دو لوح‌فشرده به نام تریلر ۲۵ را منتشر کرد. تریلر ۲۵ به سرعت به یک موفقیت تجاری بزرگ تبدیل شد به‌طوری‌که در ۱۲ هفتهٔ نخست انتشار، ۳ میلیون نسخه از آن در جهان به فروش رسید.[۲۰۱][۲۰۲] این آلبوم در اروپا و ۸ کشور دیگر شمارهٔ ۱، در آمریکا شمارهٔ ۲ و در بریتانیا شمارهٔ ۳ شد و در بیش از ۳۰ کشور جهان، بین در ۱۰ اثر برتر قرار گرفت.[۲۰۳][۲۰۴]تریلر ۲۵ به عنوان یک آلبوم دوباره منتشر شده، مجوز ورود به جدول بیلبورد ۲۰۰ را نداشت، اما به جایگاه نخست جدول برترین کاتالوگ‌های پاپ بیلبورد وارد شد، و برای ۱۰ هفتهٔ متوالی در آن جایگاه باقی‌ماند و بهترین فروش در ۱۲ سال اخیر را در آن جدول رقم زد. در این آلبوم جکسون با ایکان، ویل. آی. ام و فرگی همکاری داشت.[۲۰۵][۲۰۶][۲۰۷]

 

[ساعت دار]

به منظور گرامیداشت پنجاهمین سالگرد زادروز جکسون، شرکت سونی بی‌ام‌جی یک آلبوم به نام پادشاه پاپ را در کشورهای مختلف منتشر نمود. این آلبوم حاوی آثاری از دوران کاری گروهی یا انفرادی جکسون می‌شد، که همه توسط هواداران همان کشورها انتخاب شده بودند. طبق انتخاب طرفداران، هر کشور، فهرست آهنگ‌های منحصربه‌فرد خود را داشت.[۲۰۸] با وجود این‌که این آلبوم در آمریکا منتشر نشد، اما در سطح وسیعی از کشورهای جهان در ۱۰ جایگاه برتر قرار گرفت.[۲۰۹][۲۱۰]

 

[ساعت دار]

در اواخر ۲۰۰۸ برای وامی که جکسون به ضمانت مزرعهٔ نورلند گرفته بود، فورتریس حراج این ملک را بررسی کرد. اما سرانجام وام را به کلنی کپیتال ال‌ال‌سی فروخت. در نوامبر همان سال، جکسون عنوان مزرعهٔ نورلند را به «کمپانی مزرعهٔ درهٔ سیکامور ال‌ال‌سی» تغییر داد. مزرعهٔ درهٔ سیکامور، شراکتی بین جکسون و کلنی کپیتال ال‌ال‌سی‌است. وامی که جکسون بدهکار بود پرداخت شد. او ۳۵ میلون دلار از این ریسک تجاری به‌دست‌آورد. جکسون در زمان مرگش نیز صاحب بخشی از مزرعهٔ سیکامور/نورلند بود اما هنوز مشخص نیست که سهم او به چه اندازه بزرگ است.[۲۱۱][۲۱۲]

 

[ساعت دار]

در سپتامبر ۲۰۰۸ جکسون با حراجی جولین برای به مزایده گذاشتن یک مجموعهٔ بزرگ حاوی ۱۳۹۰ قلم از یادگاری‌های دوران زندگی‌اش وارد مذاکره شد. حراج برای روزهای ۲۲ تا ۲۵ آوریل برنامه‌ریزی شد و نمایش آثار نیز از چهاردهم همان ماه آغاز شد اما قبل از روز مزایده و به درخواست خود جکسون، حراجی لغو شد.[۲۱۳][۲۱۴]