تازه چه خبر

انجمن رمان نویسی کافه نویسندگان

با خواندن و نوشتن رشد کنید,به آینده متفاوتی فکر کنید که بیشتر از حالا با خواندن و نوشتن می‌گذرد.در کوچه پس کوچه‌های هفت شهر نوشتن با کافه نویسندگان باشید

نقد سینما نقد و بررسی فیلم و سریال های ایرانی

  • شروع کننده موضوع hana.88
  • تاریخ شروع
  • بازدیدها 302
  • پاسخ ها 11
مدیر تالار فیلم و سریال
عضو کادر مدیریت
مدیر رسـمی تالار
ناظر انجمن
ویراستار انجمن
ژورنالیست انجمن
Oct
2,883
4,540
133
𝑩𝒖𝒔𝒉𝒆𝒉𝒓
نقدی بر فیلم شین؛ آیا واقعا ترسناک است؟

فیلم شین در ژانر وحشت ساخته شده اما چه نقاط ضعفی دارد و قوت های این فیلم در کجاست؟
دوات آنلاین -فیلم شین اثری به کارگردانی میثم کزازی و تهیه‌کنندگی شهاب حسینی است که در ژانر وحشت ساخته شده است. این فیلم در سال 97 تولید شد و اکران آن با تاخیر همراه بود.

نقدی بر این فیلم را بخوانید.

قصه خانوادگی فیلم شین
حراسان نوشت: فیلم شین ماجرای زنی را روایت می‌کند که سال‌ها پیش همسرش را از دست داده و به خواست پدر بیمارش به ایران بازگشته اما پس از شکایت پدر همسرش برای در اختیار گرفتن حضانت فرزند خردسالش، به خانه‌ای متروکه متواری می‌شود. در آن خانه، با رازهایی سربه‌مهر از گذشته روبه‌رو می‌شود که ماجراهایی را برای او رقم می‌زند.



فیلم شین اثری بین ژانری است که بعضی از مؤلفه‌های ژانر وحشت را دارد و از مایه‌های معمایی و حتی خانوادگی نیز بهره می‌برد. با این حال، استفاده به‌جا و درست کزازی از بعضی کلیشه‌های ژانر وحشت، از «شین» اثری قابل قبول ساخته است و شاید اگر فیلم ساز روی قواعد ژانر اصرار می‌کرد، اثر بهتری از آب درمی‌آمد.
بررسی بازی ها در فیلم شین
میثم کزازی فیلم ساز جوان برای نخستین فیلم بلند سینمایی خود که اثر پربازیگری به شمار می‌آید، از غزال نظر برای نقش اصلی و از حضور چهره‌هایی مانند جمشید هاشم‌پور، شهاب حسینی، محمود پاک‌نیت، هوشنگ توکلی و علی شادمان استفاده کرده است. آتش تقی‌پور، حسین عابدینی، افسانه ناصری، محمود بصیری، سیامک اطلسی و فخرالدین صدیق‌شریف دیگر چهره‌های گروه بازیگران این فیلم را تشکیل می‌دهند که در نقش‌هایی مکمل حضور دارند.



نکته جالب حضور چهره‌هایی است که سال‌هاست در آثار سینمایی و حتی گاه تلویزیونی جلوی دوربین نرفته‌اند اما اغلب آن‌ها نقش‌آفرینی‌های به‌اندازه‌ای دارند و کسی از نقش خود بیرون نمی‌زند. با این حال، در حالی که نقش اصلی ظرفیت خوبی برای درخشش در اختیار غزال نظر می‌گذارد اما حضور او معمولی است و اثری از درخشش در آن نیست.



تشابه با فیلم آن شب
فیلم شین شباهت‌های جالب توجهی به فیلم «آن شب» دارد که از قضا در همان جشنواره سال 97 فیلم فجر با حضور شهاب حسینی به عنوان بازیگر و تهیه‌کننده، رونمایی شد. اغلب قصه هردو فیلم در یک مکان می‌گذرد و مضمون هردو فیلم، چالشی اخلاقی و به شکل دقیق‌تر، یک ظلم رخ‌داده در گذشته افراد است که رد پای آن تا زمان حال می‌رسد و پیچ اصلی قصه را رقم می‌زند. حضور شهاب حسینی نیز به شباهت‌های مضمونی و حال‌وهوای دو فیلم افزوده؛ اگرچه نقش او در این دو فیلم، نسبتی با یکدیگر ندارد. تفاوت مهم دو فیلم، آن است که «آن شب» مایه‌های ترسناک بسیار بیشتری دارد و عملاً فیلمی ژنریک است اما «شین» کاملا این‌گونه نیست.



کارگردانی خوب شین
فیلم اگرچه با سکانسی کوبنده آغاز می‌شود اما در نیمه نخست، ریتم مناسبی ندارد و تلاش فیلم نامه‌نویس برای معرفی شخصیت‌ها در موقعیت‌هایی که بعضی در پیش‌برد قصه نقش خاصی ندارند، گاه برای مخاطب خسته‌کننده می‌شود. از طرفی منطق داستانی فیلم می‌توانست قوی‌تر باشد و از سوی دیگر، درام فیلم نیز قوت چندانی ندارد اما اجرای مناسب کارگردان که به شکل واضحی از فیلم نامه آن جلوتر است، باعث شده در نهایت نخستین فیلم میثم کزازی اثری دیدنی و جذاب برای مخاطب به شمار آید که به یک بار تماشا می‌ارزد.
 
مدیر تالار فیلم و سریال
عضو کادر مدیریت
مدیر رسـمی تالار
ناظر انجمن
ویراستار انجمن
ژورنالیست انجمن
Oct
2,883
4,540
133
𝑩𝒖𝒔𝒉𝒆𝒉𝒓
خلاصه داستان فیلم بی همه چیز
فیلم بی همه چیز برگرفته از «ملاقات با بانوی سالخورده» نمایشنامه معروف فریدریش دورنمات است و با نام جهانی Majority شناخته می‌شود. در اصل نمایشنامه، زنی متمول به شهر کوچک محل زادگاهش برمی‌گردد تا از عشق سال‌های دور خود انتقام بگیرد؛ مرد معتمد و محترم شهر. زن اعلام می‌کند که در ازای به قتل رساندن مرد، حاضر است پول کلانی را به مردم شهر اهدا کند. در فاصله‌ای کوتاه رفتار مردم تحت تأثیر این پیشنهاد، با مرد تغییر می‌کند… این طرح قصه که در متن اصلی مایه‌های کمدی پررنگی دارد، در این فیلم، در قالب یک درام تاریخی و در بستری بومی بازآفرینی شده است.

اما در خلاصه داستان رسمی فیلم بی‌همه‌چیز آمده؛ زنی مرموز در آستانه ورود به یک روستای دورافتاده است که سال‌هاست رونق قبلی را ندارد. اهالی یا مجبور به مهاجرت شده‌اند یا در فقر و فلاکت به سر می‌برند. مهمان جدید روستا که در اینجا متولد شده و ۲۰ سال از مهاجرتش می‌گذرد و ثروتمند شده است، به روستا آمده تا آنها را از این بدبختی نجات دهد، اهالی روستا رویاپردازی می‌کنند اما…
بازیگران و عوامل فیلم بی همه چیز
بازیگران: پرویز پرستویی (امیر)، هدیه تهرانی (لی‌لی)، باران کوثری (نوری)، هادی حجازی فر، مهتاب نصیرپور، پدرام شریفی، بابک کریمی، فرید سجادی حسینی، لاله مرزبان، زهیر یاری، عیسی یوسفی‌پور، خسرو پسیانی، مهدی صباغی و….

کارگردان: محسن قرایی، فیلمنامه: محسن قرایی و محمد داوودی، تهیه‌کننده: جواد نوروزبیگی، سرمایه‌گذار: امید اخباراتی، مدیر فیلمبرداری: مرتضی هدایی، تدوین: عماد خدابخش، موسیقی: حامد ثابت، طراح صحنه: امیرحسین قدسی، طراح چهره‌پردازی: محمود دهقانی، صدابردار: امین میرشکاری، طراحی و ترکیب صدا: علیرضا ‌علویان، طراح لباس: مارال جیرانی، مدیر برنامه‌ریزی: مانفرد ‌اسماعیلی، جلوه‌های ویژه بصری: جواد مطوری، جلوه‌های ویژه میدانی: آرش ‌آقابیک، منشی صحنه: محسن بهاری و عکاس: نوشین ‌جعفری

محسن قرایی (متولد ۱۳۶۲) قبل‌تر ۲ فیلم «خسته نباشید» و «سد معبر» را ساخته که هر دو جزو آثار موفق بوده‌اند. او برای فیلمنامه فیلم «قصر شیرین» ساخته رضا میرکریمی، همراه با محمد داوودی برنده سیمرغ بلورین شد. فیلم بی همه چیز سومین فیلم قرایی است و در واقع بزرگ‌ترین و پربازیگرترین پروژه فیلمسازی او.



جایزه ها و افتخارات فیلم بی همه چیز
Fajrمحسن قرایی و محمد داوودی | سیمرغ بلورین فیلمنامه اقتباسی | سی و نهمین جشنواره فیلم فجر – ۱۳۹۹
عماد خدابخش | سیمرغ بلورین تدوین | سی و نهمین جشنواره فیلم فجر – ۱۳۹۹
امیرحسین قدسی | سیمرغ بلورین طراحی صحنه | سی و نهمین جشنواره فیلم فجر – ۱۳۹۹
حامد ثابت | سیمرغ بلورین موسیقی متن | سی و نهمین جشنواره فیلم فجر – ۱۳۹۹
سیمرغ جایزه ویژه هیئت داوران | سی و نهمین جشنواره فیلم فجر – ۱۳۹۹

جایزه جشن حافظ عماد خدابخش | جایزه بهترین تدوین | بیست و دومین جشن حافظ – ۱۴۰۲
امیرحسین قدسی | جایزه بهترین دستاورد فنی و هنری | بیست و دومین جشن حافظ – ۱۴۰۲
پخش فیلم بی‌همه‌چیز در فیلیمو
فیلم بی همه چیز در سال ۱۳۹۹ ساخته شد و در جشنواره فیلم فجر همان سال به نمایش درآمد و با نامزدی در ۱۴ رشته، موفق شد ۴ سیمرغ بلورین و یک سیمرغ جایزه ویژه هیئت داوران را به دست آورد. فیلم از ۲۴ آذر ۱۴۰۰ در سینماها به نمایش عمومی درآمد و بیش از ۹ و نیم میلیارد تومان در گیشه فروخت و چهارمین فیلم پرفروش سال لقب گرفت. بعد از مدت‌ها بی‌خبری از این فیلم دیدنی و البته لو رفتن نسخه‌ای از آن در شبکه‌های ماهواره‌ای، نسخه اصلی و باکیفیت فیلم بی‌همه چیز در نوروز ۱۴۰۳ در فیلیمو به نمایش درآمد و با کلیک روی عکس زیر در دسترس است.
نقد و بررسی فیلم بی‌همه‌چیز
ظاهراً ساخته شدن چنین فیلمی در سینمای ایران که همه به دنبال پروژه‌های بی‌دردسر کوچک و شهری می‌گردند، در نوع خودش شجاعانه و جسورانه است و موجب شده پس از سال‌ها با فیلمی مواجه باشیم که سعی کرده به الگوهای فیلمسازی کلاسیک نزدیک شود. در نتیجه از نظر جنبه‌های مختلف اجرا و تکنیک، بخش‌های فنی و هنری، فیلم بی همه چیز یکی از فیلم‌های شاخص سال‌های اخیر به حساب می‌آید و در جشنواره امسال نیز مورد توجه قرار خواهد گرفت.

اقتباس و بومی‌سازی یک متن شناخته‌شده، در نوع خود تصمیم جالب توجهی است و به راه انداختن یک پروداکشن بزرگ و حرفه‌ای نیز رویکردی فراموش‌شده در سینمای ایران. تمام این‌ها فیلم بی همه چیز را در موقعیتی ویژه قرار می‌دهد و فرای علاوه کنترل روی جنبه‌های فنی و تکنیکی اجرا، حفظ تعادل در بیان حس و حال و لحن فیلم شرط اصلی موفقیت قرایی خواهد بود.

از سویی دیگر فیلم بی همه چیز در روز اول جشنواره سی و نهم فیلم فجر برای منتقدان و اهالی رسانه به نمایش درآمد و هرچند واکنش‌ها سراسر تشویق و تحسین نبود، اما می‌توان گفت که عموما از تماشای فیلم رضایت داشتند. قابل پیش‌بینی بود که اقتباس از متن درخشان دورنمات به عامل اصلی و مشترک در واکنش‌های منتقدان تبدیل شود. بدین صورت که در نگاه مثبت به اثر، همچنان جانمایه اصلی که تحسین‌برانگیز است از متن دورنمات می‌آید و مشکل عمده هم قرار گرفتن کلیت فیلم زیر سایه یک شاهکار ادبی است. در مقایسه با متن مورد اقتباس، خبری از لحن خاص و کمدی سیاه دورنمات نیست و همه چیز در قالب یک درام جدی برگزار شده. در بعضی جنبه‌ها نیز مانند پایان‌بندی، شاهد تغییر هستیم، تغییراتی که موجب شده اثر نهایی از نظر ایده و نگاه کلی تا حدود زیادی از متن فاصله بگیرد و حتی عقب‌تر باشد. به نوعی که می‌توان بی همه چیز را اثری در نقد جامعه و مردمانش ارزیابی کرد که همین نگاه نیز خود جای نقد و بحث دارد.

فیلم در اجرا یکی از بهترین نمونه‌های تولید در سینمای چند سال اخیر به شمار می‌آید و فیلمبرداری، موسیقی، طراحی صحنه و لباس و تدوین آن درخشان است، درست مانند بازیگران فیلم که نمایش موفق و جذابی را ارائه داده‌اند.

هادی حجازی فر در فیلم بی همه چیز

حسین جوانی | فیلم بی‌ همه چیز بر اساس نمایشنامه‌ ملاقات با بانوی سالخورده نوشته‌ فردریش دورنمات ساخته شده. نمایشنامه‌ای معروف و شناخته‌شده که مضامینی مناقشه‌برانگیز دارد. فیلم بی همه چیز با پُررنگ کردن یکی از این مضامین اصلی، داستان را از تراژی کمدی به درام تغییر داده و با محدود کردن شخصیت‌ها باعث می‌شود بیننده تا انتهای فیلم به شکلی متمرکز درگیر موقعیت مرکزی داستان باقی بماند.
فیلم بی همه چیز زمان داستان را پیش از انقلاب در نظر گرفته. در روستایی که زندگی مردمانش به معدن زغال سنگ گره خورده است، اهالی چشم انتظار رسیدن زنی هستند که قرار است بعد از سال‌ها به محل تولد خود بازگردد. امیر خان (با بازی پرویز پرستویی) بزرگ روستا و مرد مورد اعتماد اهالی است که به همراه همسرش (با بازی مهتاب نصیرپور) مغازه‌ خواربارفروشی را اداره می‌کند. دختر امیر، آسیه (با بازی لاله مرزبان) معلم مدرسه است و دل در گروه معلم دیگر مدرسه (با بازی پدرام شریفی) دارد. دهدار (با بازی هادی حجازی‌فر)، دکتر (با بازی بابک کریمی) و سرکار دشتکی (با بازی فرید سجادی حسینی) هم در تلاش‌اند تا استقبالی در خور جایگاه زن داشته باشند.

هشدار اسپویل لو رفتن داستان

همه هم با این انگیزه که ثروت هنگفت زن می‌تواند مردم اهالی را از فقر نجات دهد. بالاخره لیلی (با بازی هدیه تهرانی) وارد می‌شود. زنی میانسال، با زیبایی باشکوه که آرام و موقر است و دوست دارد به داد اهالی روستا برسد. اما برای کمک‌هایش یک درخواست دارد؛ درخواستی که موقعیت اجتماعی امیر خان را متزلزل می‌کند… گذشته‌ای که بین امیر و لیلی وجود دارد موجب شکل‌گیری زخمی شده که بعد از سال‌ها سر باز کرده. همین زخم کهنه است که پرده از حقیقتی پنهان برمی‌دارد و آبروی امیر را نزد اهالی روستا می‌برد. در ادامه، فیلم با حوصله به کالبدشکافی کینه‌ای می‌پردازد که لیلی را به موجودی بی‌رحم تبدیل کرده. فرآیندی که از لیلا، لیلی ساخته.

فیلم بی همه چیز فیلمی پر کاراکتر است و داستانش را از طریق تقابل مردم روستا با دو شخصیت اصلی پیش می‌برد. فیلم در به تصویر کشیدن جمعیتی که نیروی پیش‌برنده‌ درام هستند موفق عمل می‌کند و اتمسفر روستا و طرز تفکر آن‌ها را به روشنی به بیننده منتقل می‌کند. بازیگران فیلم بازی‌های یکدستی دارند و با وجود اینکه موقعیت‌ها پتانسیل بازی‌های اغراق‌آمیز را در خود دارند، اما هیچ یک از بازیگران از محدوده‌ نقش خارج نمی‌شوند و بازی غلو‌آمیزی ارائه نمی‌دهند. پرویز پرستویی بهترین بازی چند سال اخیر خود را به نمایش می‌گذارد و چشم برداشتن از هدیه تهرانی در شمایلی که برای او طراحی و ساخته شده کار سختی است.
 

Who has read this thread (Total: 3) View details

بالا