متون و دلنوشته [ نرگس برهمند ]
- شروع کننده موضوع مـطی
- تاریخ شروع
- بازدیدها 193
- پاسخ ها 6
مگر اندوه تمام می‌شود
برای دلخوشی تو رفته پشت درختان
یا روی مجسمه‌ی میدان شهر نشسته
یا از لوسترهای آویزان
نگاهت می‌کند
و انرژی‌های منفی یعنی همین.
گاهی انسان تنهاست
ناگهان قانونی را می‌فهمد
که سخت بود پیش از این
گاهی می‌توان با این همه اندوه از کوه بالا رفت
آه اندوه،
فکر می‌کنم که مدیونم به تو... .
برای دلخوشی تو رفته پشت درختان
یا روی مجسمه‌ی میدان شهر نشسته
یا از لوسترهای آویزان
نگاهت می‌کند
و انرژی‌های منفی یعنی همین.
گاهی انسان تنهاست
ناگهان قانونی را می‌فهمد
که سخت بود پیش از این
گاهی می‌توان با این همه اندوه از کوه بالا رفت
آه اندوه،
فکر می‌کنم که مدیونم به تو... .
آخرین ویرایش توسط مدیر:
می‌ترسم از جمعیّت کلمه‌ها
که اطرافم راه می‌روند،
نه شعر می‌شوند
و نه غذای خوشمزه‌ای برای ناهار.
می‌ترسم از ران‌های کوچک بلدرچین
بر سر در مغازه‌ها
و نگاه بی‌تفاوت عابران
و بوته‌های افسرده‌ی کرفس
در سه‌ماهه‌ی سیاه زمستان.
که اطرافم راه می‌روند،
نه شعر می‌شوند
و نه غذای خوشمزه‌ای برای ناهار.
می‌ترسم از ران‌های کوچک بلدرچین
بر سر در مغازه‌ها
و نگاه بی‌تفاوت عابران
و بوته‌های افسرده‌ی کرفس
در سه‌ماهه‌ی سیاه زمستان.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
چمن ها
آن‌قدر یکدست بودند
که دل هر حلزونی را می‌بردند
تو فیلسوفی هستی که در باغچه راه می‌روی
زنبورها را عاشق تر می‌کنی
و شهدها را شیرین تر
از پنجره که نگاهت می‌کنم
حواس مربای توت فرنگی هم پرت می‌شود.
آن‌قدر یکدست بودند
که دل هر حلزونی را می‌بردند
تو فیلسوفی هستی که در باغچه راه می‌روی
زنبورها را عاشق تر می‌کنی
و شهدها را شیرین تر
از پنجره که نگاهت می‌کنم
حواس مربای توت فرنگی هم پرت می‌شود.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
Who has read this thread (Total: 0) View details
مجوز قانون هزاره نشر دیجیتال آمریکا
