هنری هنر مینا کاری

[Awrezoo]

میناکاری هنری است که در آن با استفاده از رنگ های متعدد و پخته شده، سطح فلز لعاب کاری شده را نقاشی می کنند. این هنر در چهار مرحله تهیه زیرساخت، لعاب دهی، نقاشی و کوره انجام می شود. ماده اولیه میناکاری، میناست که ماده ای متشکل از لعاب شیشه و اکسیدهای فلزی در رنگ های مختلف است. از مینا برای رنگ آمیزی سطح فلز استفاده می شود.

میناکاری با سابقه 5000 ساله، یکی از اصلی ترین هنرهای دستی جهان به شمار می رود. به عقیده پژوهشگران در اثر تاثیر مینای بیزانسی بر هنر ایرانی، این هنر در ایران شکل گرفته است. به نظر "آرتور پوپ" جام خسرو، متعلق به دوره ساسانی از بهترین نمونه های مینای مرصع در ایران است. اوج شکوفایی این هنر در ایران بعد از اسلام، به دوره های سلجوقی و صفوی برمی گردد.

یکی از قدیمی ترین میناهای پس از اسلام، کتیبه ای متعلق به دوره سلجوقی است که در موزه آرمیتاژ نگهداری می شود. پس از صفویه این هنر رو به افول و فراموشی گذاشت تا اینکه بعد از جنگ جهانی دوم، مجددا این هنر احیا و رونق یافت. در حال حاضر شهر اصفهان از مهمترین مراکز تولید مینا به شمار می رود.