متون و دلنوشته [هیچ]

[نهنــگ]

بفهم دیگر
شب‌ها
دراز نیستند...
این تویی که تنهایی...


?؟؟؟

 

[نهنــگ]

"دلش از چیزهایی غمگین می‌شد
که به چشم هیچ آدمِ دیگری نمی‌آمد‌‌."

?؟؟؟

 

[نهنــگ]

تنها شادی‌ام این است که هیچ‌کس نمی‌داند کجا هستم . کاش می‌توانستم همین را تا ابد کِش بدهم ؛ خیلی دلخواه‌تر از مرگ است . در کنه‌ِ وجودم خالـی و بی‌حاصلم ، حتی در احساسِ شادمانی‌ام .


?نامه از فرانتس کافکا به فلیسه

 

[نهنــگ]

مایع سیاه غلیظی در گلویش جوشید، ‏از چشمانش روان شد و ‏لکه‌هایش پیراهن زندگی‌اش را سیاه کرد. ‏بعدها فهمید نامش غصه است.

?؟؟؟

 

[نهنــگ]

رویاهایت مُرده‌اند؟ برایت غمگینم، تسلیت می‌گویم. رویاهای من؟ رویاهای من جان می‌کَنند. رویاهای من نعره می‌زنند و التماس می‌کنند که خلاص‌شان کنم. رویاهای من زجر می‌کشند. آن‌ها به دنیا نیامدند که مدتی زنده باشند و بعد در یک لحظه بمیرند، بلکه در یک لحظه زاده شدند و بعد از آن فقط مرگ بر آن‌ها حادث شد، یک مرگ مستمر.

?؟؟؟

 

[نهنــگ]

اگر آخر همه می‌روند ؛
پس این همه انبوهِ اندوه ،
برای چه کسی می‌ماند ؟

?؟؟؟

 

[Lidiya]

آن همه هیاهو، برایِ هیچ...​

 

[نهنــگ]

من فراموش می‌کنم،
فراموش می‌کنم که دو بال برای پرواز ندارم
و اینجا به جبر جغرافیایی محکومم.​

 

[نهنــگ]

کاش چشمانم هنوز هم حرف های زیادی برای گفتن داشتند، افسوس؛ سال ‌هاست ناقوس مرگ به دستِ مردمِ چشمانم به صدا در آمده.​

 

[نهنــگ]

ای قلب...
امیدی به رسیدن که نمانده
بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم...​

 

[نهنــگ]

من دانستم هیچ‌ چیز و هیچ کس ماندنی نیست ، پس دل را به هیچ کس و هیچ چیز وابسته ندانستم .​

 

[Lidiya]

.
و "هیچ"
تنها چیزی ست
که بعد از تو
سهم چشمان منتظر من شد
....​

 

[نهنــگ]

‏در من هميشه دو - خود - بوده و هنوز هم هست . دو خودى كه با هم كلنجار مي روند . مشكل اين است كه آن‌ها نمى‌توانند عوض شوند مگر اينكه هر دو نابود شوند .

?؟؟؟​

 

[نهنــگ]

‏و به زودی همه‌ی ما زیر خاک خواهیم خفت ، ما که هرگز به هم مجال ندادیم روی آن بیارامیم‌.
?مارینا تسوتایوا​

 

[نهنــگ]

ژو بوسکه شاعر فرانسوی که در جنگ جهانی اول تیر خورده بود، می‌نویسد:
"جراحتم قبل از من بود. به دنیا آمدم تا تن‌دارش کنم!"​

 

[نهنــگ]

آدم هميشه فكر مى‌كنه كه میشه برگشت.
میشه درستش کرد، میشه توضیح داد، میشه جبرانش کرد.
ولی میدونی، آدم هميشه اشتباه مى‌كنه!

 

[نهنــگ]

‏پشت این پنجره جز
هیچِ بزرگ
هیچی نیست!

 

[نهنــگ]

ما افسرده نبودیم، ادم های تنهایی بودیم که هیچگاه کسی با ما محشور نشد، ادم هایی بودیم که به خواسته هایمان نرسیدیم، ادم هایی بودیم که تفریح نکردیم، جوانی نکردیم، عاشق نشدیم و عاشقی هم نکردیم، از روز تا شب فقط زمان را کشتیم.
ما افسرده نبودیم بازیچه دست تقدیر و جبر بودیم.​

 

[نهنــگ]

ما عادَت نمی‌کنیم،
مگر آنکه چیزی درونِمان بمیرد،
فکرش را بکن
چه چیزهایی درونمان مُردند
تا توانستیم
به همه‌ی آنچه پیرامون‌مان است،
عادت کنیم...

[ممدوح عدوان]​

 

[نهنــگ]

می‌گویند که درد آدم‌ها را به هم نزدیک می‌کند
به من بگو کدام‌مان شاد هستیم
که این‌همه از هم دور مانده‌ایم؟