- Jun
- 1,610
- 3,556
- 133
چهار نکته کاربردی در خوشنویسی شعر
چهار نکته کاربردی در خوشنویسی شعر که هر خوشنویس باید در خوشنویسی اشعار آنها را رعایت نماید تا نظم بیت ها و رباعی ها حفظ شود.
برای نوشتن دو یا چند مصرع زیر هم توجه به چند نکته ضروری است:
۱- هر مصرع باید حداقل دارای یک کشیده باشد چون سطری که در آن هیچ کلمه ای بصورت کشیده نوشته نشده باشد هر قدر هم حروف و کلمات طبق اصول و با دقت نوشته شده باشند، از جلوه چندانی برخوردار نخواهد بود.
۲- در سطرهایی که زیر هم نوشته می شوند بهتر است کشیده ها در امتداد یکدیگر و مایل به جهت راست و یا مایل به جهت چپ باشند.
هم چنین می توانند از ریتمی هماهنگی در سطرها بصورت یک در میان برخوردار باشند به گونه ای که به عنوان مثال کشیده ها در سطرهای اول، سوم و پنجم نزدیک به آخر و در سطرهای دوم و چهارم نزدیک به اول سطر در نظر گرفته شوند.
٣- حرف یا کلمه ای که در آخر سطر قرار دارد کمی بالاتر از موقعیت خود نسبت به خط زمینه قرار گیرد.
تمام سطرها از یک نقطه شروع و در یک نقطه تمام شود و یا به عبارتی طول سطرها برابر با هم باشند.
طبیعی است برای نوشتن اشعاری که از ابیات بیشتری تشکیل شده اند قواعد فوق در مصرعهایی که زیر هم قرار می گیرند مصداق پیدا می کند و بهتر است رابــطه هر مصرع با مصرعهای پائین و بالای خود مورد توجه قرار گیرد و در واقع هر مصرع، با مصرع روبروی خود در رابــطه نیست و فقط لازم است تا طول سطر مصرعهای روبرو با هم برابر باشند.
چهار نکته کاربردی در خوشنویسی شعر که هر خوشنویس باید در خوشنویسی اشعار آنها را رعایت نماید تا نظم بیت ها و رباعی ها حفظ شود.
برای نوشتن دو یا چند مصرع زیر هم توجه به چند نکته ضروری است:
۱- هر مصرع باید حداقل دارای یک کشیده باشد چون سطری که در آن هیچ کلمه ای بصورت کشیده نوشته نشده باشد هر قدر هم حروف و کلمات طبق اصول و با دقت نوشته شده باشند، از جلوه چندانی برخوردار نخواهد بود.
۲- در سطرهایی که زیر هم نوشته می شوند بهتر است کشیده ها در امتداد یکدیگر و مایل به جهت راست و یا مایل به جهت چپ باشند.
هم چنین می توانند از ریتمی هماهنگی در سطرها بصورت یک در میان برخوردار باشند به گونه ای که به عنوان مثال کشیده ها در سطرهای اول، سوم و پنجم نزدیک به آخر و در سطرهای دوم و چهارم نزدیک به اول سطر در نظر گرفته شوند.
٣- حرف یا کلمه ای که در آخر سطر قرار دارد کمی بالاتر از موقعیت خود نسبت به خط زمینه قرار گیرد.
تمام سطرها از یک نقطه شروع و در یک نقطه تمام شود و یا به عبارتی طول سطرها برابر با هم باشند.
طبیعی است برای نوشتن اشعاری که از ابیات بیشتری تشکیل شده اند قواعد فوق در مصرعهایی که زیر هم قرار می گیرند مصداق پیدا می کند و بهتر است رابــطه هر مصرع با مصرعهای پائین و بالای خود مورد توجه قرار گیرد و در واقع هر مصرع، با مصرع روبروی خود در رابــطه نیست و فقط لازم است تا طول سطر مصرعهای روبرو با هم برابر باشند.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
