"به نام خدا"
. شعر را بارها و بارها با صدای بلند بخوانید
باید همیشه یادتان باشد که تمامی اشعار، چه موزون و چه غیرموزون، بهوجود آمدهاند تا به زبان بیایند و شنیده شوند. قبل از اینکه تلویزیون وجود داشته باشد، مردم با نقل داستان و شعر، خودشان را سرگرم میکردند. شعر ویژگیهای خاصی دارد؛ از ترتیب قافیهها گرفته تا وزن و آهنگ. همین ویژگیها به افرادی که به خوبی سواد خواندن نداشتند کمک میکرد تا به راحتی شعری را بخوانند و روند شعر و داستان را پیگیری کنند.
پیش از اینکه تلاشتان را برای حفظ کردن شعر شروع کنید، آن را چند بار با صدای بلند برای خودتان بخوانید. سعی کنید شعر را روی یک کاغذ بنویسید یا آن را تایپ کنید.
اینطور نباشد که صرفا کلمات را از رو بخوانید؛ بلکه سعی کنید جوری شعر را بخوانید که انگار دارید داستان آن را برای عدهای تعریف میکنید. هر جا که لازم است، تُن صدایتان را پایین بیاورید و آرام بخوانید و هر جا که تأکید لازم است، با صدای بلند و محکم آن را ادا کنید. از حرکات دست برای قطعات اصلی و مهم استفاده کنید. خلاصه اینکه نمایش بازی کنید!
خیلی مهم است که شعر را با صدای بلند بخوانید، نه در دلتان! شنیدن شعر با گوشهای خودتان به شما کمک میکند قافیه و ریتم را درک کنید و در نتیجه بهتر شعر را حفظ کنید.
۲. معنای کلماتی را که نمیدانید، پیدا کنید
شاعران عاشق واژهها هستند و اغلب از کلماتی استفاده میکنند که ممکن است برای ما آشنا نباشند. اگر قرار است یک شعر نسبتا قدیمی را حفظ کنید، به احتمال زیاد با کلمات قدیمی و ناآشنا مواجه میشوید یا با دستور زبان قدیمی روبهرو خواهید شد و شاید در موردش چیزی ندانید و درکش نکنید. معنای این کلمات و جملهها را جستوجو کنید؛ این کار در حفظ شعر به شما کمک میکند. مثلا:
این چه ژاژ* است و چه کفر است و فشار*؟
پنبهای اندر دهان خود فشـار
چارق* و پاتابه* لایــــــــق مر تو راسـت
آفتابی را چنینها کی رواست
توجه داشته باشید که گاهی این معنی خود کلمه نیست که مشکل ایجاد میکند، بلکه کاربرد استعارهای آن است که ممکن است فهمیدن را با مشکل روبهرو کند.
. شعر را بارها و بارها با صدای بلند بخوانید
باید همیشه یادتان باشد که تمامی اشعار، چه موزون و چه غیرموزون، بهوجود آمدهاند تا به زبان بیایند و شنیده شوند. قبل از اینکه تلویزیون وجود داشته باشد، مردم با نقل داستان و شعر، خودشان را سرگرم میکردند. شعر ویژگیهای خاصی دارد؛ از ترتیب قافیهها گرفته تا وزن و آهنگ. همین ویژگیها به افرادی که به خوبی سواد خواندن نداشتند کمک میکرد تا به راحتی شعری را بخوانند و روند شعر و داستان را پیگیری کنند.
پیش از اینکه تلاشتان را برای حفظ کردن شعر شروع کنید، آن را چند بار با صدای بلند برای خودتان بخوانید. سعی کنید شعر را روی یک کاغذ بنویسید یا آن را تایپ کنید.
اینطور نباشد که صرفا کلمات را از رو بخوانید؛ بلکه سعی کنید جوری شعر را بخوانید که انگار دارید داستان آن را برای عدهای تعریف میکنید. هر جا که لازم است، تُن صدایتان را پایین بیاورید و آرام بخوانید و هر جا که تأکید لازم است، با صدای بلند و محکم آن را ادا کنید. از حرکات دست برای قطعات اصلی و مهم استفاده کنید. خلاصه اینکه نمایش بازی کنید!
خیلی مهم است که شعر را با صدای بلند بخوانید، نه در دلتان! شنیدن شعر با گوشهای خودتان به شما کمک میکند قافیه و ریتم را درک کنید و در نتیجه بهتر شعر را حفظ کنید.
۲. معنای کلماتی را که نمیدانید، پیدا کنید
شاعران عاشق واژهها هستند و اغلب از کلماتی استفاده میکنند که ممکن است برای ما آشنا نباشند. اگر قرار است یک شعر نسبتا قدیمی را حفظ کنید، به احتمال زیاد با کلمات قدیمی و ناآشنا مواجه میشوید یا با دستور زبان قدیمی روبهرو خواهید شد و شاید در موردش چیزی ندانید و درکش نکنید. معنای این کلمات و جملهها را جستوجو کنید؛ این کار در حفظ شعر به شما کمک میکند. مثلا:
این چه ژاژ* است و چه کفر است و فشار*؟
پنبهای اندر دهان خود فشـار
چارق* و پاتابه* لایــــــــق مر تو راسـت
آفتابی را چنینها کی رواست
توجه داشته باشید که گاهی این معنی خود کلمه نیست که مشکل ایجاد میکند، بلکه کاربرد استعارهای آن است که ممکن است فهمیدن را با مشکل روبهرو کند.
آخرین ویرایش توسط مدیر: