همگانی [ ژانر نویسی : ایـنایـی کـه ... ]

[نازلــی]

اینایی که پشیمون میشن از اشتباهشون
هنوز شعور تو وجودشون هست : )

 

[نازلــی]

اینایی که انقدر بدن که یکهو بیاد تو ذهنت کاش نباشن...

 

[نازلــی]

اینایی که هرکاری کنی دلت باهاشون صاف نمیشه ...

 

[نازلــی]

اینایی ‌که دلمون ب دلشون راه داره
خصوصا درمورد حس نفرت : )

 

[RIWAN]

اینایی که حتی اگه بخوای از دستشون ناراحت بشی هم نمیتونی، از بس که نازن??

 

[خاتم]

این حرف‌هایی که درون دلت باهم گلاویز میشن
همون‌هایی که به تیرگی ابرهای سیاه هستن
جدالی که دارن بی‌نتیجه هستا ولی یه لحظه چیزی مثل صاعقه ساطع می‌کنن که قلبت ترک برمیداره یا حتی ممکنه ذره ذره فرو بریزه
اون جاست که آسمون قلبت آروم و بی‌صدا می‌باره ( :

 

[خاتم]

این فدایی های مهربون
اشکات رو میگما
همونایی که تا غم سر میزنه به خونه‌ی دلت
غم هات رو ذره ذره برمی‌دارن و دونه دونه سرمیخورن روی گونه‌هات تا با دستات به زندگی غم‌ها و خودشون پایان بدی...

 

[Azaliya]

اینایی که وقتی میرن قدرشون رو میفهمی و دوست داری زمان رو به عقب برگردونی تا فقط یک ثانیه بیشتر باهاشون باشی.

 

[مآه نآز]

اینایی که وقتی قلبشونو می‌شکنی فقط نگات می‌کنن و با همون نگاه بهتون می‌فهمنن چقدر خوبن و شما چقدر کورید که ندیدینشون.