کاتولیک

[naz_official]

به نام خدا


مهم‌ترین فرقه موجود مسیحی، کاتولیک است که در لغت یونانی به معنای "جامع" است و کلیسای کاتولیک به این معنا شامل کلیه شعب دین مسیح می‌باشد، که در راس این کلیسا اسقف رم قرار دارد که با نام پاپ شناخته می‌شود.

 

[naz_official]

کاتولیک در لغت‌ به معانی اصل، اصیل، جامع، بلندنظر، آزاده، از ریشه «Katholicos» یونانی به معنای «مرتبط با کل» و «جامع» گرفته شده است. این واژه در هیچ جای عهد جدید بکار نرفته است.
[۱]

تا قرن سوم کلمه «کاتولیک» به معنای «جهانی» بود. در پایان این قرن، این کلمه به معنای اعتقاد به آموزه‌های دارای سنت حواری بود که در یک فدراسیون جهانی از کلیساها که همدیگر را به رسمیت می‌شناختند، پذیرفته شده بود.
[۲]

«کاتولیک» در لغت به معنای «جامع» است و از آن جهت که کاتولیک‌ها کلیسای خود را اساس و پایه همه کلیساها می‌دانند و معتقدند که فقط کلیساهای آنها نماینده حقیقی دین مسیح است، این نام را برای خود برگزیده‌اند. کلیساهای کاتولیکی همچنین کلیساهای پطرسی نامیده می‌شوند؛ زیرا کاتولیک‌ها معتقدند، پایه‌گذار کلیسای آنان پطرس حواری بوده است و چون پولس رسول نیز مدتی رهبری آن کلیسا را بر عهده داشته، از این رو کلیسای رسولی نیز به آن اطلاق می‌شود.
[۳]

 

[naz_official]

مذهب کاتولیک . یکی از فرقه های مهم مسیحیت که پاپ را پیشوای دین خود دانند جاثلیقیه . یا کاتولیک ارتدکس و کلیسای روم . یکی از دو شعبه مهم کلیسای مسیحیت. توضیح کلیسا مانند دولت دارای تشکیلات مفصلی بود . ظاهرا همه اسقفان مساوی بودند ولی حقیقه اسقفان مراکز بزرگ امپراتوری متدجا دارای قدرت مخصوصی بر کلیساهای اطراف خود گردیدند و بدین نحو اسقفان سه کلیسای اول موسوم به پتریارخ بودند بمعنی پدر و موسس یک نژاد ( این لغت ابتدا بهمه اسقفان اطلاق میشد و بعدها مخصوص سه اسقف مهم مزبور گردید . ) و اسقف رم به پاپ ( یعنی پدر ) ملقب شد . تعجبی نیست که پاپ رم متدرجا مقامی مخصوص در کلیسا حایز گردید زیرا پطرس و پولس در رم شهید شدند و این شهر سالیان دراز پایتخت امپراتوری مقتدری بود . بعلاوه کلیسای رم از زمانی که پولس رساله ممتاز خود را در آنجا نوشت در سراسر دنیای مسیحیت شهرت و اعتبار داشت . از سوی دیگر بعضی از اسقفان رم صاحب استعداد مخصوصی بودند و در مناقشات آریان و غیره که در کلیسا واقع شدند ولی پاپها بریاست بزرگترین کلیسای جهان هم قانع نشده کم کم متمایل به تسلط بر کل کلیساهای مسیح گردیدند و مدعای خود را از انجیل متی باب ۱۸ : ۱۶ گرفته آنرا تقسیم کردند و ادعا نمودند که چون عیسی مسیح پطرس را جانشین خود کرد و او اولین اسقف شهر رم بود بنابراین اسقفان رم باید جانشین پطرس باشند و در روی زمین بجای خود مسیح بر کلیسا سلطنت کنند . لیو که در قرن پنجم م . مقام پایی را حایز و یکی از بزرگترین رجال عصر خود بود با کمال نیرومندی مدعی ریاست همه کلیساهای مسیح بود . بیشتر از اسقفان مغرب ادعای او را قبول کردند ولی در مشرق پتریارخهای قسطنطنیه و انطاکیه و اسقفان کلیسای ایران از شناسایی ریاست و مقام پایی وی امتناع ورزیدند . . این امتناع باعث شد که جدایی بین کلیساهای لاتینی زبان مغرب و کلیساهای یونانی و سریانی زبان مشرق پیدا شود . عاقبت چون قسطنطنیه و رم در امور سیاسی از هم جدا شدند