آموزشی ۴ رمز که برای ایجاد ساختار روایی یادتان باشد! | انجمن کافه نویسندگان

[شکارچی]

کمتر نویسنده‌ای داستان یا فیلمنامه خود را حول یک ساختار داستانی برنامه‌ریزی می‌کند. در عوض آنها ابتدا عناصر دیگر را در نظر می‌گیرند و فقط پس از پاسخ به چندین سؤال اصلی، ساختار پیرنگ داستان خود را انتخاب می‌کنند.

 

[شکارچی]

۱. قوس شخصیت اصلی داستان چیست؟​

به این فکر کنید که می‌خواهید شخصیت اصلی داستان شما چه تغییراتی را تجربه کند و چه مجموعه‌ای از وقایع این تغییر را امکان‌پذیر می‌کند. بیشتر خوانندگان و بینندگان بیشتر از همه به رشد و توسعه شخصیت اهمیت می‌دهند. این عنصر قبل از اینکه به نحوه روایت داستان خود برسید، باید قوی باشد.

 

[شکارچی]

۲. آیا راوی به‌صورت اول‌شخص است یا سوم‌شخص؟​

روایت با زاویه دید سوم‌شخص برای نویسندگان انعطاف‌پذیری بیشتری را ایجاد می‌کند. درجه‌ای از دانای کل بودن را اجازه می‌دهد که روایت‌های موازی، دایره‌ای و غیرخطی را امکان‌پذیر می‌کند. اگر شدیداً احساس می‌کنید که داستان شما باید با زاویه دید اول‌شخص گفته شود، معمولاً بهتر است که یک ساختار داستانی خطی داشته باشید - اما به یاد داشته باشید که هنوز هم می‌توانید از فلش بک و مونولوگ (تک گویی) درونی زیادی استفاده کنید.

 

[شکارچی]

۳. عمده وقایع داستان چیست؟​

مشخص کنید که نقطه شروع، رویداد برانگیزنده، کنش صعودی، نقاط عطف، نقطه اوج، کنش نزولی و گره‌گشایی نهایی شما چه خواهد بود. هر یک از این قسمت‌های روایت به‌عنوان نقاطی عمل می‌کنند که به داستان شما استحکام می‌بخشند. از خود بپرسید که آیا آنها می‌توانند در یک ساختار داستانی غیرسنتی وجود داشته باشند؟ اگر پاسخ مثبت است، شروع به داستان‌پردازی غیرخطی کنید. اگر این کار را به‌درستی انجام دهید، داستان شما می‌تواند در میان رقبای خود برجسته شود.

 

[شکارچی]

۴. چند دیدگاه وجود دارد؟​

گاهی اوقات یک داستان خوب بهتر است از طریق چندین زاویه دید بیان شود. مشاهده دنباله‌ای از حوادث از طریق شخصیت‌های مختلف، خواننده را درگیر خود می‌کند. ویلیام فاکنر این کار را در رمان‌های غیرخطی خود مانند "گوربه‌گور (جان که می‌دادم)" انجام می‌دهد. ساختار موازی همچنین به نمایش چندین دیدگاه کمک می‌کند.

فصل یک