متون و دلنوشته ♥ دلنـوشـتـه هـای ♥مــحـمـد مـرکــبـیـآن♥
- شروع کننده موضوع Diako
- تاریخ شروع
- بازدیدها 3,962
- پاسخ ها 388
این شعر، پیش از وقوعِ اتفاق نوشته شده است
پیش از درآویختنِ رنجِ فرش با سینه ی کفش ها
وَ مرگِ حتمیِ عطر وُ اشک ها در شاهرگ های دوخته شده به پیراهنم
پیش از امتناعِ ل*ب به کشیدنِ سوتِ پایان، به خداحافظ
پیش از درآویختنِ رنجِ فرش با سینه ی کفش ها
وَ مرگِ حتمیِ عطر وُ اشک ها در شاهرگ های دوخته شده به پیراهنم
پیش از امتناعِ ل*ب به کشیدنِ سوتِ پایان، به خداحافظ
آخرین ویرایش توسط مدیر:
این شعر، قطعه ی موسیقی ای ست که نوازنده
سازش را دوست ندارد
این مَرد که می نویسد
دارد شب ش را با دردی که هنوز از در نیامده، سیاه تر می کند
این درد، خاطره است
خاطره ای کِشدار، میانِ گذشته ی شاعر وَ آینده ی چشمانی که اینک
هجده سطرِ بلند وُ کوتاه را شنیده اند.
سازش را دوست ندارد
این مَرد که می نویسد
دارد شب ش را با دردی که هنوز از در نیامده، سیاه تر می کند
این درد، خاطره است
خاطره ای کِشدار، میانِ گذشته ی شاعر وَ آینده ی چشمانی که اینک
هجده سطرِ بلند وُ کوتاه را شنیده اند.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
خودم را زدم به نفهمی وَ در را باز کردم
نخست آهویی که با من دویده بود پَرید
سپس چشمانِ خواب*آلودم را پرتِ خیابان کردم
حواسم رفت به جریانِ تندِ هوا
نگاهم ماند، پایم رفت، دستم ماند، قلبم رفت
ماشین جا ماند از من
آهویی که دوستم داشت از فرطِ دویدن پَرنده شد
چشمانم به نگاهم بود در آینه ب*غلِ ماشین که از مسیر خارج می*شد
پَر گرفت آهویی بالای سرم
موتوری از من رد شد
وَ انفجاری در اتوبان
نگاه را از چشمانم وَ خواب را از چشمِ پیرمردی که در خواب آهویی را می*دید
گرفت.
نخست آهویی که با من دویده بود پَرید
سپس چشمانِ خواب*آلودم را پرتِ خیابان کردم
حواسم رفت به جریانِ تندِ هوا
نگاهم ماند، پایم رفت، دستم ماند، قلبم رفت
ماشین جا ماند از من
آهویی که دوستم داشت از فرطِ دویدن پَرنده شد
چشمانم به نگاهم بود در آینه ب*غلِ ماشین که از مسیر خارج می*شد
پَر گرفت آهویی بالای سرم
موتوری از من رد شد
وَ انفجاری در اتوبان
نگاه را از چشمانم وَ خواب را از چشمِ پیرمردی که در خواب آهویی را می*دید
گرفت.
آخرین ویرایش توسط مدیر:
نامه هم نیست تا به دستخطت خیره بمانم
نشانی نیست
از دست دست کردنِ لبانت هنگامِ دوستت دارم گفتن
چگونه می شود تجسمِ اشکهایت را بر گونه ات لم*س کرد
سرم، پُر از تصویرِ دستانت به وقتِ ترک کردن
وَ مشکوکم به چشمانم، راویانِ بی حواسِ شعرهایم
نشانی نیست
از دست دست کردنِ لبانت هنگامِ دوستت دارم گفتن
چگونه می شود تجسمِ اشکهایت را بر گونه ات لم*س کرد
سرم، پُر از تصویرِ دستانت به وقتِ ترک کردن
وَ مشکوکم به چشمانم، راویانِ بی حواسِ شعرهایم
آخرین ویرایش توسط مدیر:
Who has read this thread (Total: 0) View details
مجوز قانون هزاره نشر دیجیتال آمریکا
