مجموعه اشعار روز زادروز| hnnanehکاربر انجمن کافه نویسندگان

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

?به نام خداوند شعر?

با عرض سلام و خسته نباشید خدمت شاعر گرامی !

کاربران اهل شعر، لطفا پیش از ارسال هر گونه پست نقد، قوانین بخش را مطالعه فرموده و سپس نقدتان را ارسال نمایید.
قوانین بخش نقد و بررسی اشعار:

*لطفا از فرستادن هر گونه پست اسپم خودداری فرمایید.

*برای اگاهی از چگونگی نقد اشعار به تاپیک آموزشی زیر مراجعه نمایید.


«چگونگی نقد و بررسی اشعار»

برای درخواست نقد و بررسی اشعارتان در تاپیک زیر درخواست دهید.

«درخواست نقد و بررسی اشعار»



شاعر گرامی در صورت وجود هر گونه مشکل و ابهام به خصوصی بنده مراجعه نمایید.

لینک تاپیک شعر:

https://www.forum.cafewriters.xyz/t...روز-hnnaneh-کاربر-انجمن-کافه-نویسندگان.11027/

?مدیریت بخش نقد و ادبیات?​

 

[MonjiMonji عضو تأیید شده است.]

?در ابتدا نگاهی گذرا بر قالب شعری مثنوی و رباعی می‌اندازیم.

رباعی نوعی شعر است در چهار مصراع که جز مصراع سوم دیگر مصراع‌ها هم قافیه‌اند

?نمونه شعر از رباعی:

ایزد که فلک به قبضۀ قدرت اوست✔
دادست ترا دو چیز کان هر دو نکوست✔

هم سیرت آنکه دوست داری کس را
هم صورت آنکه کس ترا دارد دوست✔



مثنوی قالبی از شعر است که دارای ابیات زیادی بوده و برای سرودن داستان‌ها و مطالب طولانی کاربرد دارد. در این قالب هر بیت دارای قافیه‌ای جداگانه است و به همین دلیل به آن مثنوی (دو تا دو تا) گفته می‌شود.
هر دو مصرعِ یک بیت در قالب مثنوی هم قافیه هستند، و هر مصرع معمولاً از ۱۱ هجا و بعضاً از ۱۰ هجا تشکیل شده‌است. تعداد ابیات مثنوی می‌تواند متنوع باشد ولی نمونه‌های معروف این قالب شعری بین ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ بیت هستند.

?نمونه شعری از اسدی توسی با مطلع:

ستیز آوری کار اهریمن است✔
ستیزه به پرخاش آبستن است✔

همیشه در نیک و بد هست باز
تو سوی در بهتری شو فراز

چه رفتن ز پیمان چه گشتن ز دین
که زین هردو به ز آسمان و زمین



?١) درباره ی زبان

زبان اشعار کاملا به صورت ادبی است، اما واژه ها با نوآوری خاصی کنار هم چیده نشده اند به عبارتی تعداد زیادی از کلمات که با بی نظمی کنار یکدیگر قرار گرفته و به اصطلاح ابیات شعر را تشکیل داده اند که خوانش را بسیارسخت میکند. زبان از شکل عامیانه خارج است و این نکته نشان‌دهنده‌ی سمت و سو گرفتن ان به قالب مثنوی می‌باشد.



?2) درباره ی استعاره ها، تشبیهات، کنایات و تعابیر و... شاعر

در این زمینه نیز شاعر به خوبی عمل نکرده و کنایات و تشبیهات کمی در اشعار دیده می‌شود. بیشترین استفاده ی شاعر از تشبیه بوده اما بر زیباتر شدن شعر نیفزوده است. زیرا تعابیری که شاعر در اشعارش استفاده کرده است، صرفا جهت قافیه‌سازی و جفت و جور کردن قافیه ابیات به کار برده شده است و هیچ خلاقیتی از نظر آرایه‌های ادبی صورت نگرفته! که این نکته باعث مبهم و بی‌معنی شدن اشعار و ناخوانا شدن ان برای خوانندگان شده است. همچنین تمامی ابیات در نهایت شلختگی سرهم بندی شده است و معنی و مفهموم درستی را منتقل نمی کند.

مثلا در این شعر:

امان ز حال مان که نهار ازل روزگار
داشت بی‌اطلاع‌ات ز عشق‌ام روز بهار

بی‌خبر خرامان خرامان، فسانه‌ات
دلکم را کرد سرانجام کنارت ماندگار

در این قسمت هیچ کدام از ابیات به درستی معنی و مفهوم خاصی را منتقل نمی‌کند.
عبارات دارای پارادوکس و تضاد نیز دیده نشد.



?3)درباره پیام و مضمون فکری شعر

مضمون اشعار غالبا عاشقانه بود و این پیام را به همراه داشت که شاعر عزیز با مخاطب خود که معشوق است حرف میزند.
اما مفهوم را به زیبایی منتقل نمی‌کرد و خواننده را در دریافت پیام اشعار سردرگم می‌نمود.


?4)درباره شکل و نمای شعر

شاعر بیشتر تمرکز خود را بر قافیه‌سازی و اهنگین بودن اشعار معطوف داشته است که این توجه بیش‌از اندازه، به وزن شعر لطمه زده و چینش کلمات به درستی صورت نگرفته است و ابیات را به طرزی ناخوانا و بی‌نظم، تبدیل کرده است.
قالب شعر مثنوی بیشتر برای سروده‌های بلند به کار می‌رود که شاعر این مهم را رعایت نکرده و تعداد ابیات کم می‌باشد، کلمات هم قافیه ی زیبایی هم در اکثر ابیات یافت نشد.

مثلا در شعر:

در عجب خلق خدا ز نهار میلادت شده‌ام حیران
در وصف حال خدا در روز آغازت شده‌ام سرگردان

چه روزی بود، آن روز که ایزد بوده دلشاد و خوشحال
من که ندانم چه هستی ولی بی‌شک شده‌ای خوش اقبال

به شدت بی نظمی و بی قاعدگی در ابیات دیده می‌شود و اشعار به هیچ عنوان روان سروده نشده است.



?5)درباره روش ترکیب و تالیف شعر

آغاز اشعار، با شعر "نهار ازل" شروع جالبی محسوب نمیشود، شعر دارای واژه‌سازی زیبایی نبوده و شلختگی در میان کلمات بیداد می‌کند و اینکه در باقی اشعار همانطور که پیش تر گفته شد، شاعر در تمام اشعار خود با معشوق سخن گفته و گاه از او به تمجید پرداخته و این یعنی نظم محتوا تا حدودی رعایت شده.
به طور کلی معنا خوب انتقال داده نشده بود. پیچیدگی از نوع مثبتش نبود و خواننده را گیج می‌کرد؛ در پایان هم نتیجه‌ای حاصل نمی‌شد. به عبارتی بین مصراع های ایشان از لحاظ مفهوم گسستگی وجود داشت.


?۶) درباره ی نوع شعر

ابیات در قالب مثنوی، دو بیتی و رباعی بود و شاعر تا حدودی در قالب‌بندی مناسب عمل کرده بود اما نکته بسیار مهم در سرودن شعر، علاوه بر رعایت قافیه‌ها، استفاده صحیح از تعابیر و واژگان مناسب و همچنین انتقال درست مضمون و پیام شعر می‌باشد که این نکته نقص بزرگی در اشعار شاعر عزیزمان است.


?سایر نکات:

۱) جلد اثر متناسب با قالب اشعار که اشعاری ادبی‌گونه و کهن می‌باشد نبود و هیچ تناسبی با مضمون و محتوای اثر نداشت.

۲) همچنین نام اثر نیز چنگی به دل نمیزد "روز زادروز"
بهتر بود کلمه روز حذف میشد.

۳) و نکته مهم و الزامی این است که شاعر محترم مطالعه خود را در زمینه شعر بیشتر کند و اشعار بیشتری در قالب مثنوی و دو بیتی و رباعی بخواند و همچنین در مورد اصول شعرنویسی اطلاعات کسب کند.



امیدوارم که نظرم در راستای موفقیت و زیبانویسی شما باشد و این نقد باعث دلخوری و ناامیدی شما شاعر گرامی نشود. همه چیز جای پیشرفت و بهتر شدن دارند.

با آرزوی شادکامی در تمام لحظات و موفقیت روزافزون شما!



منتقد: @monje

شاعر: @Hannaneh Mirbagheri