همگانی قالبگیری با گچ

[دختر خوشگل انجمندختر خوشگل انجمن عضو تأیید شده است.]

قالبگیری با گچ ارزانترین نوع قالبگیری میباشد که شما با هزینه ی بسیار کم میتوانید یک نسخه از کار خود را به جن*سی م*حکم تر تبدیل کنید
1- روش توپر
قالب را آماده و تمیز کرده و آن را به یک عامل مناسب جداساز آغشته کنید.
(نکته: ماده ی جدا کننده/رها ساز)
آرماتور مورد نیاز را در صورت لزوم فراهم نمایید (نکته: مسلح سازی)
به یاد داشته باشید که این حجم باید به قدر کافی مستحکم باشد تا ضربه ی حاصل از تراش و حرکت اهرم و نیز فرسودگی های حاصل از حضور در فضای کارگاه را تحمل نماید، به ویژه زمانی که از آن به عنوان نمونه ی اصلی در کارهای ریخته گری استفاده می شود.
اکنون باید قطعه ی اصلی قالب و قطعات کوچک آن را خیس کنید تا بدین وسیله از جذب رطوبت دوغاب ریخته شده در داخل آن ها جلوگیری نمایید

 

[دختر خوشگل انجمندختر خوشگل انجمن عضو تأیید شده است.]

در صورت امکان قالب را درون آب تمیز فرو برده، سپس آن را رها کنید تا زمانی که هیچ جبابی از روی آن بر نخیزد.
این حالت نشانه ی اشباع شدگی قالب از آب است. در غیر اینصورت از شلنگ آب پاش بزرگ برای خیساندن قالب استفاده کنید.
زمانی که آب اضافی از درون قالب خارج می شود رطوبت باید روی سطح قالب باقی بماند و نباید به درون گچ نفوذ کند.
هرگونه فلز مسلح کننده را با استفاده از قطراتی از گچ درون قالب ثابت کنید، اما دقت کنید که راه ورود گچ مسدود نشده باشد.
سپس قطعات کوچک قالب را در جای خود روی قالب قرار داده، آن ها را با گچ و پارچه ی توری نازک (کنف /کرباس) ثابت کرده، تمام درزهای قالب را بپوشانید. اجازه دهید درزبندی ها خشک و ثابت شود.

قالبگیری با گچ مرحله ی تخلیه قالب
بعد از اجرای این مراحل قالب را به صورت وارونه قرار داده و از تمیز بودن دریچه ی ورودی و م*حکم بودن جای قالب اطمینان حاصل کنید.
دوغاب گچ را آماده کرده و درون قالب بریزید تا کاملا پر شود.
تا حد امکان گچ را از طریق یک دریچه و به صورت یکنواخت داخل قالب بریزید.
این کار را از یک طرف دریچه ی مذکور انجام دهید.
هم چنین سعی کنید قالب را در یک مرحله پر کنید.
پی از آن که گچ به طور یک نواخت داخل قالب ریخته شد، قالب را با یک ضربه ی آهسته تکان دهید.
این عمل موجب می شود حباب های هوا به سطح آمده، خارج شود ( همان گونه که از طریق یک دریچه ورودی یا یک طرف یک ورودی بزرگ تر گچ را به داخل قالب می ریزید).
قالب را به آهستگی پر کنید

 

[دختر خوشگل انجمندختر خوشگل انجمن عضو تأیید شده است.]

بهتر است یک دستیار و مقداری گل در دسترس داشته باشید تا در صورت پدید آمدن هر گونه شکافی روی قالب بتوانید سریعا آن را مسدود کنید.
در صورتی که کسی در دسترس نباشد تا در این کار به شما کمک کند برای مسدود کردن چنین شکاف هایی پیش بینی لازم را انجام دهید تا در صورت بروز، وقفه ی طولانی در ریختن گچ روی ندهد.
شیوه ی استفاده از قالب نرم نیز به همان صورتی است که توضیح داده شد، فقط شیوه ی آماده سازی قالب برای قالب ریزی متفاوت است.
این عمل مطابق با ویژگی های ترکیب ماده ی منعطف مورد استفاده صورت می گیرد.
زمانی که قالب پر شد هرگونه گچ اضافی را از آن زدوده و اجازه دهید که خود را بگیرد.
پس از گیرش اولیه گچ، قالب را به صورت ایستاده و حالت طبیعی خود قرار دهید تا به طور کامل سخت شود.
اکنون می توانید با تراشیدن قالب، حجم را بیرون آورید

روش میان تهی
قالب را آماده قالب گیری و تمیز کرده، به عامل رها کننده آغشته کنید ( نکته: ماده ی جدا کننده / رها ساز)
اکنون قالب را خیس و آن را با آب تمیز اشباع کرده تا رطوبت بر روی سطج قالب باقی مانده و به درون گچ نفوذ نکند.
قطعه ی اصلی و قطعات کوچک را به همین شیوه آماده کنید.
بر اساس ابعاد مجسمه، به طور یکسان لایه ای از دوغاب گچ، به ضخامت حدود 6 میلی متر، را روی سطح داخلی قالب بکشید.
پس از کاربرد لایه گچ روی قالب و پیش از گرفتن آن لبه پیش از گرفتن آن لبه درزها را تمیز کنید.
در این مورد بسیار دقیق عمل کنید زیرا تمیز بودن لبه ی قالب ها و نیز ضخامت لایه گچ در درزها در اتصال درست قطعات قالب به یک دیگر نقش مهمی دارد.
پس از این مرحله، لایه دوم گچ را نیز به کار برده و آن را با پارچه ی کنفی (کنف یا کرباس) مستحکم کنید.
تا حد ممکن دقت کنید لایه یکسانی از گچ بر روی قالب ایجاد شود و مطمئن شوید که قسمت های برجسته ی قالب ( قسمت های فرو رفته ی نمونه اصلی ) نیز از ضخامت لازم برخوردار است.

 

[دختر خوشگل انجمندختر خوشگل انجمن عضو تأیید شده است.]

در صورتی که دوغاب گچ از روی قسمت های برجسته ی قالب سرازیر شده و در این قسمت ها ضخامت لازم ایجاد نشود، در این قسمت ها ضخامت لازم ایجاد نشود، قسمت های فرو رفته ی حجم به راحتی سوراخ خواهد شد.
لبه های قالب نباید به اندازه ی دیگر قسمت های قالب ضخیم باشد، بلکه هر چه به لبه ی قالب نزدیک می شوید باید به تدریج از ضخامت آن کم کنید.
مگر آن که قطعات را به طریقه ی فشردن به یکدیگر متصل نمایید ( نکته: تکنیک فشار)
روی سطوح لبه های قالب که هنگام اتصال لایه دیگری از دوغاب به آن افزوده می شود مقداری آب اسپری کنید تا اتصال مطمئن تر و تراکم صحیح تری ایجاد شود.
با استفاده از گچ و پارچه ی توری نازک استحکام ( مسلح سازی) لازم را برای قالب فراهم آورید ( نکته: مسلح سازی).
زمانی که داخل قالب را پر می کنید به یاد داشته باشید که گچ هنگام گرفتن اندکی منبسط خواهد شد در نتیجه بهتر است لایه گچ تا حد امکان نازک باشد و درست به همین دلیل قطعات کوچک را نباید به حالت مسطح رها کنید، بلکه باید برای جلوگیری از اعوجاج آن ها را از یک طرف روی پایه قرار دهید.
ضخامت درون قالب را در نهایت حدود 12 میلی متر در نظر بگیرید.
میزان تمیزی لبه ها را دوباره بر روی تمامی قطعات کوچک و قطعه ی اصلی قالب مورد بررسی قرار دهید.
اتصال صحیح قطعات به یکدیگر را نیز ملاحظه کرده و اطمینان حاصل کنید هیچ پس ماندی مانع این اتصال دقیق نشده باشد و در اینصورت تمامی تنظیمات مورد نیاز را به انجام برسانید.
هنگام جای گذاری قطعات کوچک قالب، تا حد ممکن مراقب دریچه ی ورودی قالب باشید.
نخستین قطعه ی کوچک را بر جای خود قرار داده و آن را با پارچه ی توری ( کنف / کرباس ) و گچ م*حکم کنید.
هنگام انجام این کار دوغاب گچ را در طول درز میان دو قطعه به گونه ای قرار دهید که لایه ی درون دو قطعه با یکدیگر هم پوشانی پیدا کرده و یکی شوند.
با پارچه ی کنفی ( کنف / کرباس ) این اتصال را تقویت کنید.
لبه ی قالب را تمیز کرده و قطعه ی بعدی را در جای خود قرار داده، آن را م*حکم کرده و درز میانی را پر کنید.
این عمل را تا جایی که آخرین قطعه نیز در جای خود قرار گیرد ادامه دهید.
در این مرحله پر کردن قالب کامل شده است.