ژاک لوئی دیوید هرقدر به خاطر نقاشی های تاریخی اش مورد انتقاد قرار می گرفت، از آن طرف بابت نقاشی های پرتره اش بارها تحسین می شد. با وجود این که نقاشی های پرتره ای از نظر ارزش هنری جایگاه پایین تری داشتند، دیوید هیچ گاه با دیده حقارت به آن نگاه نمی کرد. پرتره های او همیشه جزو بهترین پرتره های تاریخ نقاشی در نظر گرفته می شوند. ژولیت رکامیه که در سال ۱۷۷۷ در لیون به دنیا آمد، دختر یک بانکدار بود و خودش هم با یک بانکدار دیگر ازدواج کرده بود. او در دوران کنسول های فرانسه (دولتی که در فاصله بین سرنگونی رژیم انجمن گردانندگان و کودتایی که باعث به قدرت رسیدن ناپلئون بناپارت شد، بر سرکار بود. فاصله بین ۱۷۹۹ تا ۱۸۰۴) جایگاهی مهم در طبقه ثروتمندان جامعه داشت. کم تر کسی پیدا می شد که دعوت نامه او را رد کند. همه به عمارت با شکوه او می رفتند تا هم محو زیبایی تماشایی میزبان شوند، و هم به لوازم خیره کننده خانه او نگاهی بیاندازند. او همیشه در محاصره مردانی بود که به تحسینش می پرداختند، بیش تر از همه لوسیان بناپارت، برادر کوچک تر ناپلئون بناپارت، شاهزاده آگوست پروسی، بنژامن کنستان نویسنده و شاتوبریان هنرمند شیدای این بانوی زیبا شده بودند.
در بهار سال ۱۸۰۰، ژاک لوئی دیوید، مشهورترین نقاش آن دوران شروع به طراحی پرتره ای از جذاب ترین زن آن دوران کرد، کسی که تنها ۲۳ سال داشت. چند ماه بعد دیوید کار را نیمه کاره رها کرد و به رکامیه گفت: «هنرمندان هم درست مانند زنان تغییر احساسات آنی زیادی دارند. به من فرصتی برای استراحت بدهید. باید پرتره شما را به شکل خوبی طراحی کنم.» برای این وقفه توضیحات و دلایل زیادی مطرح شده است. کندی کار، انتقاداتی که بابت میزان شباهت کار به آن وارد می شد، تغییر احساسات، نارضایتی نقاش از نتیجه کار از جمله این موارد هستند. البته یک دلیل دیگر هم وجود دارد که در ادامه مطلب ذکر می شود. ولی هنوز پاسخ دقیقی برای این معما پیدا نشده است. در هر صورت این وقفه بی بازگشت باقی ماند. دیوید دیگر هیچ گاه به سراغ این پروژه نرفت و این پرتره به همین صورت نیمه تمام باقی ماند.
در بهار سال ۱۸۰۰، ژاک لوئی دیوید، مشهورترین نقاش آن دوران شروع به طراحی پرتره ای از جذاب ترین زن آن دوران کرد، کسی که تنها ۲۳ سال داشت. چند ماه بعد دیوید کار را نیمه کاره رها کرد و به رکامیه گفت: «هنرمندان هم درست مانند زنان تغییر احساسات آنی زیادی دارند. به من فرصتی برای استراحت بدهید. باید پرتره شما را به شکل خوبی طراحی کنم.» برای این وقفه توضیحات و دلایل زیادی مطرح شده است. کندی کار، انتقاداتی که بابت میزان شباهت کار به آن وارد می شد، تغییر احساسات، نارضایتی نقاش از نتیجه کار از جمله این موارد هستند. البته یک دلیل دیگر هم وجود دارد که در ادامه مطلب ذکر می شود. ولی هنوز پاسخ دقیقی برای این معما پیدا نشده است. در هر صورت این وقفه بی بازگشت باقی ماند. دیوید دیگر هیچ گاه به سراغ این پروژه نرفت و این پرتره به همین صورت نیمه تمام باقی ماند.
آخرین ویرایش توسط مدیر: