دیگر نام‌ها: آنونگ اون راما
“پسر جهنمی” اصیل‌ترین و برجسته‌ترین شخصیتی است که تا به حال ساخته شده (در واقع او از همان ابتدای کار شخص مورد نظرش را به باد مشت و لگد می‌گیرد، سؤال پرسیدن؟ اصلاً جزیی از استایل او نیست) و این کاراکتر توسط “مایک میگنولا”ی نابغه خلق شده است. میگنولا از این شخصیت به عنوان راهی برای بروز علاقه بیش از حدش به اساطیر باستانی و ماورا طبیعی استفاده کرد. پسرجهنمی که توسط هنر میگنولا– سایه‌های تاریک و رنگ قرمز بدن این شخصیت – پیشرفت زیادی داشت غولی عظیم الجثه اما دوست داشتنی است که تکه کلام‌های زیادی دارد (“آه لعنتی” از معروف‌ترین آنهاست) و با جسدها صحبت می‌کند، و در عین حال سعی دارد سرنوشتی که برایش مقدر شده را انکار کند. “گی‌یرمو دل تورو” در فیلم سینمایی “پسر جهنمی” آشفتگی و احساسات درونی بیشتری برای این شخصیت به ارمغان آورد، اما در داستان کمیک این شخصیت در جستجو برای مسائل ماوراء طبیعی شبیه به “جین هانت” عمل می‌کند، یعنی اول مشت، بعد حرف.
علامت مخصوص: پوست قرمز، نیمه آخر شاخ بریده شده‌اش، چشمان زرد رنگ، دم چنگک دار، دست راست قدرتمند ساخته شده از سنگ غیرقابل شکست و علاقه شدید به سیگار.
در سینما و تلویزیون: دو کلمه “ران پرلمن” (از “دیوید هاربور” برای تلاشش در سال ۲۰۱۹ عذرخواهی می‌کنیم). اتحاد بین هنرمند و کاراکتر کمتر وقتی کاملاً بی نقص می‌شود، اما “پرلمن” موفق شد فضای فرسوده و بدبینانه دنیای پسر جهنمی و خوشبینی بچگانه و بی انتهای او را به خوبی به تصویر بکشد، در حالی که چاشنی انسانی نیز به آن اضافه کرد. تعجبی ندارد که دل تورو از ساخت این فیلم با کس دیگر خودداری کرد.
آخرین ویرایش توسط مدیر: