“ترانس متروپولیشن” هم مانند “واعظ” سرنوشت کوتاهی داشت، اما به دلیل اختلاف نظر نویسنده “واردن آلیس” و کارتونیست “دریک رابرتسون” هر دو تمام تلاش خود را کردند. خلق “اسپایدر اورشلیم” روزنامه نگار عجیب و جوینده حقیقت، کسی که آنقدر مواد مخدر دارد تا یک موسیقیدان مشکلدار را زمین بزند، در مرکز همه چیز قرار داشت. اورشلیم برای تکریم “هانتر اس. تامپسون” ساخته شد، و به عنوان خدای روزنامه نگاران شناخته می‌شود که زندگیش را وقف رساندن اخبار حقیقی به مردم می‌کند (در یکی از مقاله‌هایش دقیقاً ۸۰۰۰ بار کلمه “لعنتی” را تکرار کرده بود، ما هم باید گاهی امتحانش کنیم) و برایش مهم نیست چه تاثیری روی دولت بگذارد (که به طور تصادفی سعی در براندازی آن دارد). در خلال جستجوهایش از داشتن زندگی عجیب واهمه ندارد، اسپایدر شخصیتی بی باک و چالاک و فوق العاده است، به قدری که “پاتریک استوارت” طرفدار اوست.
علامت مخصوص: فردی کچل و بد دهن، که در پیدا کردن حقیقت سمج است. بدنش پر از خالکوبی است که (بله!) شامل یک عنکبوت هم هست و عینک قرمز- سبز بر چشم دارد.
در سینما و تلویزیون: با این واقعیت برای پاتریک استوارت ناراحت کننده است، اما او برای بازی در نقش اسپایدر مسن است. انتخاب ما “کولین فارل”است که دیوانگی و جدیت این شخصیت را دارد. می‌توانم چشمان او را تصور کنم که زیر عینکی با یک گوشه سبز و مستطیلی و یک گوشه قرمز و گرد تصور کنم.
آخرین ویرایش توسط مدیر: