به نام خداوند بخشنده و مهربان
خداوندی که داده به ما شکوفه و مهرگان
در شب و روز و مه و سال
به یادش‌اند وافر هال
گرچه هرجا او با ماست،
لیک همچنان می‌کنید او را بازخواست
بسنده‌ست این همه جفا و کینه‌توزی!
همانا خواهی در شعله نیران بسوزی؟
خداوندا جهان پرکن از مهربانی
تو که در قلب و جان ما جای داری... .
لبخند او پنجره را باز کرد
نور مهتاب سیمایش را ناز کرد
غنچه با دیدن مهربانی‌اش شکفت
کائنات صدای مهربانش را شنفت
روشندل با شنیدن صدای او بینا شد
هر فقیری در آنجا دارا شد
جای شد در دل آدمی مهر و محبت
زمین و آسمان پر شد ز رحمت
جشن و شادی در جهان بر پا شد
در دل آن دخترک غوغا شد
