اتمام یافته مرواریدی در جنگل| هدیه قلی زاده کاربر انجمن کافه نویسندگان

Dillon · 1/16/24

نام داستان: مرواریدی در جنگل
نویسنده: هدیه قلی زاده امیری
ژانر: فانتزی
ناظر: @شکارچی
ویرستاران: @MAHWNAZ و @Zahrapl

خلاصه:
داستان ما درباره‌ی سرنوشت و اتفاقات یک دانه‌ی کوچک است که در یک جنگل خیلی بزرگ زندگی میکند.
من سعی دارم لحظه به لحظه‌ی این دانه‌ی کوچک که اتفاقات جدیدی برای آن می‌افتد و چیز‌های جدیدی که یاد می‌گیرد و اون چیز‌هایی که در زندگی‌اش تجربه میکند و به دست می‌آورد را به قلم بیاورم!

سخنی از نويسنده قبل از شروع:
قبل از هر چيزی سلام و عرض ادب و احترام دارم خدمت همه‌ی شما بزگواران و خوانندگان عزيز!
قبل از خواندن لازم است نکته‌ای خدمتتون عرض کنم.
اين داستان مرواريدی در جنگل همان‌طور که از ژانر اون مشخصه خيال پردازی و کودکانه است اما توجه داشته باشيم که ما می‌توانيم از خيلی از داستان‌های کودکانه پند بگيريم البته هميشه ياد گرفتن صدق نمي‌کند بلکه بايد اون رو انجام دهيم و همچنين درخودمان نهادين کنيم.
موضوع اصلی درباره دوستی و دبيری هست اميدوارم از اين داستان نهايت لذ*ت رو ببريد
دوست‌دار شما هديه.

@هدیه زندگی

TELMA · 1/16/24

مشاهده فایل‌پیوست 59058

نویسنده عزیز، ضمن خوش‌آمد گویی و سپاس از انتخاب انجمن کافه نویسندگان ، برای منتشر کردن داستان‌کوتاه خود، خواهشمندیم قبل از تایپ داستان کوتاه خود، قوانین زیر را مطالعه بفرمایید.

قوانین تایپ داستان کوتاه

و زمانی که داستان‌کوتاه شما، به پایان رسید، می‌توانید در این تاپیک اعلام کنید تا بعد از بررسی و مُهر صلاحیت، داستان‌کوتاه شما به روی صحفه‌ی سایت برود.

تاپیک جامع اعلام تایپ داستان کوتاه

|مدیریت‌بخش‌کتاب|

Dillon · 1/16/24

مقدمه:
دوستی گنجینه‌اس است، که از دست دادن‌ آن مانند از دست دادن طلا‌ است؛ یک طلای با ارزش!
می‌توان گفت: " دوستی هم مانند لحظه‌ها با سرعت می‌‌گذرند و تمام می‌‌شوند. " البته این برای دوستانی صدق می‌کند، که انگار به زور با هم دوست شده‌اند.
معلمی هم‌‌ چون طلا، ناب است یا می‌توان گفت: "معلم‌‌ یا استاد بودن‌ هم ‌‌مانند لحظاتی است، که بی‌‌رحمانه و بی‌وقفه از پی هم می‌گذرند و به اتمام میر‌سند."
پس قدر دبیر و معلم‌‌مان را در هر لحظه‌ای بدانیم و احترام بگذاریم و حرمت خودمان را نگه داریم چرا که ممکن است، خودمان به این مقام والا برسیم؛ پس انتظار رفتار خوش و همچنین احترام را از دانش آ‌موزان‌مان نداشته باشیم.

Dillon · 1/16/24