چرا صحنه‌های غم‌انگیز بنویسیم؟?
?|× غم و اندوه به اندازه عشق و خوشبختی بخشی از زندگی است. در هر نوع رمان، صحنه‌هایی که شخصیت‌های شما شاد هستند، تأثیرگذار هستند، امّا صحنه‌هایی که به طرز فجیعی غم‌انگیزند، خوانندگان شما را واقعاً متأثر می‌کنند و حتی به گریه می‌اندازند.
?|× چطور این صحنه‌ها که متعلق به داستانی غیرواقعی هستند می‌توانند چنین تأثیرگذار باشند؟
قطعاً، اگر شخصیت‌هایی خلق کرده باشید که باورپذیر بوده و ارتباط با آنها ساده باشد، پس خوانندگان داستان شما نیز به آنها اهمیت می‌دهند، با آنها حس همزادپنداری پیدا می‌کنند و وقتی شخصیت های داستان شما شخصیت مهمی را از دست می‌دهند، یا دچار شکست عاطفی می شوند، خوانندگان شما آن درد عاطفی را همانند درد خودشان احساس می‌کنند.
?|× ابتدا به این سؤال پاسخ می‌دهیم که اصلاً چرا باید بخواهیم خوانندگان داستانمان را غمگین کنیم.
?|× پاسخ ساده است: در غم و اندوه هم زیبایی یافت می‌شود. احساسات بخش زیبایی از آنچه ما را به یک انسان تبدیل می‌کند هستند، چه احساسات خوب و چه احساسات بد. غم و اندوه هم احساس متفاوتی نیست. این بخشی از وجود ماست. روزهای غم‌انگیز در زندگی ما باعث حس خوشبختیِ بیشتر در روزهای شاد می‌شود و همه ما روزهایی داشته‌ایم که به خود حق داده‌ایم غمگین باشیم.
️|× فقط به هنرها نگاه کنید: موسیقی، هنرهای تجسمی، ادبیات، سینما، تئاتر... چرا همه آنها به غم و اندوه نیز می‌پردازند، اگر چیز زیبایی در آن وجود ندارد؟
?|× غم و اندوه به اندازه عشق و خوشبختی بخشی از زندگی است. در هر نوع رمان، صحنه‌هایی که شخصیت‌های شما شاد هستند، تأثیرگذار هستند، امّا صحنه‌هایی که به طرز فجیعی غم‌انگیزند، خوانندگان شما را واقعاً متأثر می‌کنند و حتی به گریه می‌اندازند.
?|× چطور این صحنه‌ها که متعلق به داستانی غیرواقعی هستند می‌توانند چنین تأثیرگذار باشند؟
قطعاً، اگر شخصیت‌هایی خلق کرده باشید که باورپذیر بوده و ارتباط با آنها ساده باشد، پس خوانندگان داستان شما نیز به آنها اهمیت می‌دهند، با آنها حس همزادپنداری پیدا می‌کنند و وقتی شخصیت های داستان شما شخصیت مهمی را از دست می‌دهند، یا دچار شکست عاطفی می شوند، خوانندگان شما آن درد عاطفی را همانند درد خودشان احساس می‌کنند.
?|× ابتدا به این سؤال پاسخ می‌دهیم که اصلاً چرا باید بخواهیم خوانندگان داستانمان را غمگین کنیم.
?|× پاسخ ساده است: در غم و اندوه هم زیبایی یافت می‌شود. احساسات بخش زیبایی از آنچه ما را به یک انسان تبدیل می‌کند هستند، چه احساسات خوب و چه احساسات بد. غم و اندوه هم احساس متفاوتی نیست. این بخشی از وجود ماست. روزهای غم‌انگیز در زندگی ما باعث حس خوشبختیِ بیشتر در روزهای شاد می‌شود و همه ما روزهایی داشته‌ایم که به خود حق داده‌ایم غمگین باشیم.
️|× فقط به هنرها نگاه کنید: موسیقی، هنرهای تجسمی، ادبیات، سینما، تئاتر... چرا همه آنها به غم و اندوه نیز می‌پردازند، اگر چیز زیبایی در آن وجود ندارد؟
آخرین ویرایش توسط مدیر: