طنز نویسی: طنز کلامی

TELMATELMA عضو تأیید شده است.

نویسنده افتخاری
نویسنده افتخاری
مدیر بازنشسته
نوشته‌ها
نوشته‌ها
9,051
پسندها
پسندها
7,017
امتیازها
امتیازها
503
سکه
69
طنزنویسی: طنز کلامی?

•[☂]• مخاطب در اثر طنز، چیزی را می‌بیند که سرِ جایش نیست و این، او را به خنده می‌اندازد. بخشی از این «سر جایش نبودن» می‌تواند جدا از سوژه، در زبان اثر متجلی شود.

•[?]• بازی با کلیشه‌های زبانی آشنا و بازسازی آن‌ها، استفاده‌ی نابه‌جا از ادبیات رسمی یا محاوره‌ای، غلط‌نویسی و یا غلط‌گوییِ تعمدی، استفاده از تعابیر طنزآمیز برای توصیف صحنه و شگردهای دیگر در واژگان و کلام، در تشدید فضای طنز در اثر موثر است.

•[?]• در نگارش اثر طنز، همان‌طور که در موضوع و سوژه و ماجرا مخاطب را غافلگیر می‌کنید، در زبان نیز می‌توانید همین غافلگیری را به کار ببرید تا به عمیق کردن حس طنز کمک کنید.

•[?]• در طنز حتی می‌توانید به «واژه سازی» هم روی آورید یا مفاهیم نو را بر کلمات سوار کنید که چه بسا در زبان معمول و رایج مردم هم کم‌کم به کار بروند. کافی است به معروف‌ترین رمان معاصر طنز فارسی (دایی جان ناپلئون) مراجعه کنید تا ببینید زبان روان، شوخ و استفاده دقیق از کلمات و بار کردن مفاهیم جدید بر آن‌ها، تا چه حد در خواندنی کردن کتاب و سپردن آن به حافظۀ جمعی نقش داشته است، تا آنجا که عباراتی مثل: «کار، کارِ اینگیلیساست» در محاورات روزمرۀ ما، به صورت ضرب‌ المثل درآمده است!

•[?]• البته طنز عبارتی را آگاهانه و حساب‌شده به کار ببرید وگرنه به لودگی پهلو می‌زند و مخاطب را پس می‌زند. یعنی طنز کلامی باید در خدمت ارائه‌ی ایده و نظر اصلی اثر باشد و نباید در به‌کارگیریِ آن زیاد دست و دلبازی به خرج بدهید.
 
آخرین ویرایش توسط مدیر:
کی این تاپیک رو خونده (کل خوانندگان: 0)
هیچ کاربر ثبت نام شده ای این تاپیک را مشاهده نمی کند.
عقب
بالا پایین