ادیان و فقه آنیمیسم

[سایهـ سٰـارسایهـ سٰـار عضو تأیید شده است.]

یک تابلو با ارائه چهره‌هایی از فرهنگ‌های مختلف، که اغلب در ادبیات به عنوان «شمن» خوانده می‌شوند.

زنده‌اِنگاری یا آنیمیسم (به انگلیسی: Animism) آیینی است که گرایندگان به آن اعتقاد دارند که تمامی عناصر طبیعت دارای روح و جان و زنده‌اند. غالباً این ارواح و جان‌ها به گیاهان و حیوانات نسبت داده می‌شود. بر طبق همین پندار جنبش طبیعت را ارواح و شیاطین سبب می‌شوند. این ارواح برخی موجب بدی و برخی دیگر موجب نیکی هستند. گرایندگان این آیین امروزه در مناطق بدوی‌نشین همچون غرب آفریقا زندگی می‌کنند.
سر ادوارد تیلور مردم‌شناس مطرح بریتانیایی در قرن نوزدهم این مفهوم را بیش از پیش گسترش داد. او در کتاب فرهنگ ابتدایی تعریفی این چنین از آنیمیسم ارائه می‌دهد: نظریه ای عمومی در خصوص روح و اشکال مختلف موجودات روح دار. تیلور معتقد بود زنده‌انگاری اولین شکل دین در تاریخ بشر است و چون این باور مبتنی بر تخیلات و اوهام بشر اولیه است، پایه و اساس دین به غلط گذاشته شده‌است. او عقلانیت علمی را جایگزین امروزین آن تلقی می‌کرد.
مردم شناسان دیگری همچون گراهام هاروی زنده‌انگاری را اینگونه تعریف می‌کنند: جهان سرشار از شخصیت است که انسان‌ها تنها بخش کوچکی از این شخصیت‌های جان دار را تشکیل می‌دهند.