شعر [اشـعـار: پـل الــوار]

مَـهـوا · 1/16/24

مشاهده فایل‌پیوست 74352
در این تایپک اشعار:
پـل الــوار؛ شاعر فرانسوی
قرار میگیرد...

از گذاشتن هر گونه پست اسپم خوداری فرمایید?

مَـهـوا · 1/16/24

شعر نخست:

تو را نگاه می کنم

خورشید چند برابر می شود و روز را روشن می کند!

بیدار شو ،

با قلب و سر رنگین خود

بد‌شگونی شب را بگیر .

تو را نگاه می کنم و همه چیز عریان می شود

زورق ها در آب های کم عمق اند …

خلاصه کنم: دریا بی عشق سرد است!

جهان این گونه آغاز می شود:

موج ها گهواره ی آسمان را می جنبانند

تو در میان ملافه ها جا به جا می شوی

و خواب را فرا می خوانی .

بیدار شو تا از پی ات روان شوم

تنم بی تاب تعقیب توست !

می خواهم عمرم را با عشق تو سر کنم

از دروازه ی سپیده تا دریچه ی شب

می خواهم با بیداریِ تو رویا ببینم

مَـهـوا · 1/16/24

شعر دوم:

چشم ‏اندازى عریان

که دیرى در آن خواهم زیست

چمنزارانى گسترده دارد

که حرارت تو در آن آرام گیرد ،

چشمه‏ هایى که پستان‏هایت

روز را در آن به درخشش وا می‏دارد ،

راه‏هایى که دهانت از آن

به دهانى دیگر لبخند می‏ زند ،

بیشه‏ هایى که پرندگانش

پلک‏هاى تو را می گشایند

زیر آسمانى

که از پیشانى بى ابر تو باز تابیده

جهان یگانه‏ ى من

کوک شده‏ ى سبُک من

به ضرب‏آهنگ طبیعت

گوشت عریان تو پایدار خواهد ماند.

“ترجمه:احمد شاملو”

مَـهـوا · 1/16/24