بسمه تعالی
بر اساس شواهد و مدارک موجود، شبه قاره‌ی هند وارث یکی از تمدنهای کهن در دره‌ی رودخانه سند می باشد. شهرهای باستانی "موهنجودارو و هاراپا" در غرب شبه قاره کانون تمدنی پنج هزار ساله بوده که هم عصر با تمدنهای درّه‌ی نیل در مصر و جلگه‌ی بین النهرین یعنی تمدنهای کلده و آشور، بابل و ایلام می باشد. بر اساس ابزار و شباهت‌های موجود میان برخی آثار کشف شده در این دو منطقه که بیش از دو هزار و پانصد کیلومتر با یکدیگر فاصله دارند، این واقعیت محرز گردیده که میان این دو کانون تمدن اولیه، از طریق فلات ایران، ارتباط و مبادلاتی وجود داشته است. علاوه بر این، آثار به دست آمده از غار معروف آجانتا در جنوب هند - مربوط به دو هزار سال پیش - حاکی از تسلط و مهارت کم نظیر هنرمندان هندی در ساخت آثار استثنایی می باشد. این پشتوانه‌ی تاریخی همراه با تنوع نژادی، قومی، مذهبی و به تبع آن گوناگونی عادات و سنت‌های رایج در این سرزمین موجب گردیده که صنایع دستی به صورت گسترده، ریشه دار و پویا در کشور هند همچنان استمرار یابد.
آخرین ویرایش توسط مدیر: