بسمه‌تعالی
زری اساساً نوعی پارچه‌ی ابریشمی است که با تزئینات اضافی بر روی آن غنی تر می گردد. به این نحو که از نخهای طلا یا نقره به ضخامت موی سر در مرحله‌ی پودگذاری ضمن بافت استفاده می شود. به همین دليل علاوه بر وزن نسبتاً زياد دارای درخشندگی و جاذبه‌ی فوق العاده ای می باشد. پارچه‌ی زری ممکن است. برای استفاده‌ی لباس یا رویه‌ی مبلمان به صورت یک رو بوده و یا به عنوان پرده و آویز حالت بافت دو رو داشته باشد.
برای تولید پارچه‌ی زری با کیفیت عالی، ابریشم مورد نیاز از کشورهایی نظیر چین، ژاپن و ایتالیا وارد می شود ولی نخهای طلا و نقره برای بافت زری به اندازه‌ی کافی در داخل هند تولید می گردد. در سال‌های اخیر به منظور کاهش قیمت عموماً از ابریشم ارزان داخلی همراه با رشته‌های مسی آب طلا داده شده یا برنجی استفاده می شود. طرح‌های متداول شامل طرح شکارگاه " و گل بوته " شاخ و برگ‌های به هم پیچیده و نظایر آن می باشد. البته انتخاب اینگونه نقوش و یا سایر طرح ها بستگی به سلیقه‌ی خریداران خارجی دارد. معمولاً اروپایی ها و آمریکایی ها خواستار نقش‌های ساده بر روی پارچه‌های زری هستند چون عموماً به صورت شال از آن استفاده می کنند در حالی که کشورهای عربی خاورمیانه نقش‌های درشت و رنگارنگ را ترجیح می دهند.
شهر بنارس در شمال شرقی هند شهرت زیادی در بافت پارچه‌های بسیار مرغوب زری با استفاده از رشته‌های طلای ناب کسب کرده است. بیشترین میزان پارچه‌ی زری در شهر سورات بافته می شود که به علت استقرار کارخانه‌های سازنده‌ی نخهای طلا و نقره در این شهر، قیمت پارچه‌های زری در این شهر ارزانتر تمام شده و انواع کیف، شال و رویه‌ی کفش‌های زنانه از آن تولید می گردد.
یکی دیگر از مراکز عمده‌ی زری بافی هند، شهر اود (Oudh ) می باشد . در این شهر عمده‌ی نقوش روی پارچه‌های زری به صورت خطوط نوشته شده شامل آیاتی از قرآن کریم و کتاب مقدس هندوها به نام بهاگاوات گیتا(( Bhagavat Gita) می باشد. این محصولات بیشتر در میان گروه‌های مذهبی و در مناسبت‌های خاص کاربرد دارد. سایر مراکز قابل ذکر در زمینه‌ی بافت پارچه‌های زری عبارت اند از شهرهای احمد آباد، اورنگ آباد، بوپال، دهلی، لاکنو، مرشدآباد و مَدرَس.
آخرین ویرایش توسط مدیر: