بسمه تعالی
امام علی (علیه السلام) فرمودند:
- قضاوتی که با تکیه به ظن و گمان باشد، عادلانه نیست. «نهج البلاغة، حکمت ۲۲۰»
- پنج چیز است که باید قاضى (درباره آنها) به ظاهِر حُکم عمل کند: ولایت (حقّ ولایت و سرپرستى که خداوند ، یا امام براى هر کس ، یا ولىّ طفل قرار داده است) ، همسران (یعنى مسأله زناشویى که بین مسلمانان مشهوراست) ، میراثها ، ذبایح(حلال بودن کشتار مسلمانان) و شهادات. هر گاه شهود ، در ظاهر امین و در خور اعتماد باشند ، شهادتشان پذیرفته است و لازم نیست از باطن آنها جست وجو کرد. «الخصال : ۳۱۱ / ۸۸ منتخب میزان الحکمة : ۴۷۲»
- دست رحمت خدا ، بر فراز سر قاضى در حرکت است. پس هر گاه ستم و حقّ کشى کند ، خداوند او را به خودش وا مى گذارد. «الکافی : ۷ / ۴۱۰ / ۱»
- امام على علیه السلام – خطاب به شریح- فرمودند: در مجلس قضاوت با کسى در گوشى صحبت مکن و اگر عصبانى شدى ، برخیز و در حال خشم هرگز داورى مکن.«الکافی : ۷ / ۴۱۳ / ۵»
- امام على علیه السلام خطاب به شریح- فرمودند: در مجلس قضاوت منشین ، مگر این که قبلاً چیزى بخورى.«الکافی : ۷ / ۴۱۳ / ۱ منتخب میزان الحکمة : ۴۷۲»
- امام على علیه السلام – خطاب به شریح- فرمودند: مبادا در مجلس قضاوت اظهار خستگى و ناراحتى کنى ؛ مجلسى که خداوند در آن پاداش قرار داده و براى کسى که به حقّ داورى کند ذخیره خوبى در نظر گرفته است.«الکافی : ۷ / ۴۱۳ / ۱»
آخرین ویرایش توسط مدیر: