جنبش هنری گستردهاي بود شامل مجموعهای از گروهها و سبکهاي نقاشی کـه یا در امتداد دریافتگری و یا بـهعنوان واکنشی در برابر آن، بـهوجود آمده بودند. نبیها، ترکیبگری، مجزاگری، نئودریافتگری از جمله گروهها و سبکهاي این جنبش میباشند.
اصطلاح پستامپرسیونیست اولین بار توسط راجر فرای نقاش و منتقد بریتانیایی در عنوان نمایشگاهی بـهکار گرفته شد.
که درسالهاي 1910 و 1911 در نگارخانه گرافتن لندن برگزار شد و راجر فرای آن را مانه و پستامپرسیونیست ها نامید. پل سزان، ونسان ونگوگ و پل گوگن، از برجستهترین هنرمندان این جنبش میباشند. شیوهٔ کار سزان بـهگونهاي بود کـه وی را هموارکنندهٔ راه برای حجمگری میدانند.امیل برنار، هانری روسو، تولوز لوترک، ژرژ سورا و پل سینیاک از دیگر نقاشان پسا دریافتگر میباشند.
هنرمندان پست امپرسیونیسم از ضرب قلمهای تند و یک نوع تخلیه هیجانی در آثارشان استفاده می کنند. این دوره را راه گشای تحولات نقاشی قرن بیستم میدانند. شیوه پست امپرسیونیسمها فردی تر از امپرسیونیسمها میباشد. موضوع آثار آنها همواره از طبیعت اخذ شده بود. برخورد انها با طبیعت بـه گونهای تحلیل ساختاری اسـت.
اصطلاح پستامپرسیونیست اولین بار توسط راجر فرای نقاش و منتقد بریتانیایی در عنوان نمایشگاهی بـهکار گرفته شد.
که درسالهاي 1910 و 1911 در نگارخانه گرافتن لندن برگزار شد و راجر فرای آن را مانه و پستامپرسیونیست ها نامید. پل سزان، ونسان ونگوگ و پل گوگن، از برجستهترین هنرمندان این جنبش میباشند. شیوهٔ کار سزان بـهگونهاي بود کـه وی را هموارکنندهٔ راه برای حجمگری میدانند.امیل برنار، هانری روسو، تولوز لوترک، ژرژ سورا و پل سینیاک از دیگر نقاشان پسا دریافتگر میباشند.
هنرمندان پست امپرسیونیسم از ضرب قلمهای تند و یک نوع تخلیه هیجانی در آثارشان استفاده می کنند. این دوره را راه گشای تحولات نقاشی قرن بیستم میدانند. شیوه پست امپرسیونیسمها فردی تر از امپرسیونیسمها میباشد. موضوع آثار آنها همواره از طبیعت اخذ شده بود. برخورد انها با طبیعت بـه گونهای تحلیل ساختاری اسـت.
آخرین ویرایش توسط مدیر: