"سقراط"

[شآهین]

هرگاه تمام بلاها و سختی های بشر را در یك جا جمع كنند و در میان مردم تقسیم نمایند، بدبخت ترین مردم چون سهم خود را ببینند، از سهم نخستین خویش راضی شده، ل*ب از شكایت می بندند.

 

[شآهین]

من جز یك چیز، چیز دیگری نمی دانم و آن این است كه هیچ نمی دانم.

 

[شآهین]

اگر خاموش باشی تا دیگران به سخنت آرند، بهتر كه سخن گویی تا دیگران خاموشت كنند.

 

[شآهین]

ابله ترین دوستان ما خطرناكترین دشمنان هستند.

 

[شآهین]

مردم هر كدام آرزویی دارند؛ یكی مال می خواهد، یكی جمال و دیگری افتخار. ولی به نظر من دوست خوب از تمام اینها بهتر است.

 

[شآهین]

من دانش و هنری ندارم، تنها هنر من این است كه مانند مادرم فن قابلگی می دانم، با این تفاوت كه مادرم زنها را در وضع حمل مدد می كرد و من، عقلها و ذهنها را مدد می كنم كه زاینده شوند؛ یعنی علمی كه در نهاد ایشان هست پیدا شود و به آن آگاه گردند.

 

[شآهین]

من حقیقت را نمی دانم و از راه مباحثه با اشخاص می خواهم آن را كشف كنم و كسب دانش نمایم.

 

[شآهین]

فاش نكردن اسرار مردم دلیل كرامت و بلندی همت است.

 

[شآهین]

شیرینی یك بار پیروزی به تلخی صدبار شكست می ارزد.

 

[شآهین]

در دوستی درنگ كن، اما وقتی دوست شدی ثابت قدم و پایدار باش.