تفاوت تیپ و شخصیت پردازی
تیپها در داستان، نماینده یک قشر خاص از جامعه هستند. اگر بخواهیم دقیق تر صحبت کنیم، تیپ یعنی کسی که رفتارش مطابق با رفتار افراد دیگری است که دارای همان شغل، همان رتبه اجتماعی و همان محل زندگی هستند. ساختن تیپها خیلی سخت نیستند. و همین که بدانیم رفتار عمومی یک شغل خاص، یا یک رتبه اجتماعی چگونه است، حدوداً به کلیت یک تیپ رسیده ایم.
اما شخصیت پردازی، یعنی فراتر رفتن از ویژگیهای ثابت شخصیتی که یک فرد میتواند باشد. اگر رفتارهایی برای یک قصاب در نظر بگیریم که با کلیت تصور ما از یک قصاب متفاوت باشد، یک شخصیت خلق کرده ایم. یکی از راههایی که باعث شد فیلمهای جنگی بعد از انقلاب، شبیه به هم شده باشند، عدم علاقه به شخصیت پردازی در مورد سربازها و فرماندهان نظامی حاضر در جنگ بود. با اضافه کردن ویژگیهایی در مورد خانواده، رفتارهای متفاوت با تیپ سرباز و فرمانده و… داستانهای جنگی واقعی تر و اثرگذارتر شدند. همین مثال را در مورد پلیسهای ایرانی هم میتوان زد. ساختن شخصیتهای پلیسی که آنها هم احساساتی میشوند، خانواده دارند و جنسشان از سنگ نیست، باعث شد نگاه عمومی نسبت به پلیسها کمی تغییر کرد.
آخرین ویرایش توسط مدیر: