قبل از اختراع الفبای کره ای یا همان هانگول، کره‌ای‌ها از کاراکترهای چینی به نام هانجا برای نوشتن استفاده می‌کردند
تاریخ برای همه ما جذاب است. برای کسانی که مشتاق یادگیری زبان هستند، تاریخ شکل‌گیری آن زبان نیز می‌تواند هیجان‌انگیز باشد. زبان دو کشور کره شمالی و کره جنوبی، هانگول یا زبان کره‌ای است. حدود ۸۰ میلیون نفر از مردم در کشورهایی چون چین، ژاپن، استرالیا، کانادا، برزیل، امریکا و شوروی سایق به این زبان صحبت می‌کنند. در زبان کره‌ای حدود ۳۵ درصد واژه‌های اصیل کره‌ای و در حدود ۶۰ درصد واژه‌های چینی کره‌ای وجود دارد. ۵ درصد باقیمانده نیز شامل واژه‌هایی است که از زبان انگلیسی گرفته شده‌اند.
ریشه های شکل گیری زبان کره ای نامشخص است، اما برخی معتقدند که این زبان مانند زبان‌های مغولی، تونگوزی، ترکی و ژاپنی از خانواده زبان‌های آلتایی است. اما امروزه این موضوع زیاد مورد پذیرش نیست و ریشه زبان کره‌ای را از زبان‌های دراویدی جنوب هند و سریلانکا می‌دانند. البته برخی هم معتقدند که این زبان از خانواده زبان‌های اترونزیایی است. به همین دلیل است که می‌گوییم ریشه شکل‌گیری این زبان مشخص نیست.
الفبای هانگول یا الفبای زبان کره ای حدود ۴۰۰۰ سال پیش و در زمان سلطنت پادشاه سه جونگ ابداع شد. این الفبا به این جهت طراحی شد که مردم کره حدود ۱۵ قرن مشکلات زیادی در ارتباطات اجتماعی و زبانی داشتند. قبل از اختراع الفبای کره ای یا همان هانگول، کره‌ای‌ها از کاراکترهای چینی به نام هانجا برای نوشتن استفاده می‌کردند. استفاده از این الفبا بیشتر در بین مردم قسمت شمالی کره رواج داشت. زبان‌های کره‌ای و ژاپنی بر پایه چند هجا هستند در حالی که زبان چینی بر پایه تک هجا است. همین موضوع باعث شده بود که کره‌ای‌ها برای استفاده از این زبان در زندگی روزمره به مشکل بخورند چرا که برای بسیاری از افراد یادگیری این کاراکترها دشوار بود.
جالب است بدانید که در سال ۱۹۵۰۰ کره شمالی به کره جنوبی حمله کرد و رسماً جنگ آغاز شد. پس از گذشت ۳ سال پیشروی و عقب نشینی از هر دو طرف، جنگ به بن بست رسید اما معاهده این صلح موقت در سال ۱۹۵۳ هرگز توسط کره جنوبی امضا نشد و از نظر حقوقی هر دو کشور کره شمالی و کره جنوبی هنوز در جنگ هستند! و اکنون کره جنوبی از نظر رشد اقتصادی رتبه دوم جهان را در ۴ دهه اخیر داشته است.
چه تفاوتی میان زبان‌های کره ای، چینی و ژاپنی وجود دارد؟
همه کسانی که می‌خواهند زبان کره ای، چینی و ژاپنی را بیاموزند، ممکن است این سوال برایشان پیش بیاید که این سه زبان از لحاظ نوشتار و گفتار شبیه هم هستند، پس چه تفاوت‌هایی می‌توانند با هم داشته باشند؟
تفاوت از نظر شکل کاراکتر: زبان چینی یک زبان پیچیده است، اما روش بسیار ساده‌ای برای شناسایی کاراکترهای این زبان وجود دارد و آنهم اینکه، کاراکترهای زبان چینی مربع شکل هستند و منحنی ندارند. در حالیکه کاراکترهای ژاپنی بیشتر گرد و منحنی به نظر می‌رسند.
تفاوت از نظر بصری: از نظر بصری زبان ژاپنی و کره‌ای تراکم بیشتری نسبت به زبان چینی در نوشتار دارند.
تفاوت از نظر اشکال هندسی: در کاراکترهای زبان کره‌ای از شکل دایره استفاده شده است و در زبان چینی و ژاپنی چنین شکل هندسی وجود ندارد.
تفاوت از نظر جهت نوشتن: در زبان چینی بعد از انقلاب فرهنگی کاراکترها به صورت افقی نوشته می‌شوند در حالی که در زبان ژاپنی و کره‌ای، کاراکترها از بالا به پایین نوشته می‌شوند.
#تاریخچهزبانکره_ای
تاریخ برای همه ما جذاب است. برای کسانی که مشتاق یادگیری زبان هستند، تاریخ شکل‌گیری آن زبان نیز می‌تواند هیجان‌انگیز باشد. زبان دو کشور کره شمالی و کره جنوبی، هانگول یا زبان کره‌ای است. حدود ۸۰ میلیون نفر از مردم در کشورهایی چون چین، ژاپن، استرالیا، کانادا، برزیل، امریکا و شوروی سایق به این زبان صحبت می‌کنند. در زبان کره‌ای حدود ۳۵ درصد واژه‌های اصیل کره‌ای و در حدود ۶۰ درصد واژه‌های چینی کره‌ای وجود دارد. ۵ درصد باقیمانده نیز شامل واژه‌هایی است که از زبان انگلیسی گرفته شده‌اند.
ریشه های شکل گیری زبان کره ای نامشخص است، اما برخی معتقدند که این زبان مانند زبان‌های مغولی، تونگوزی، ترکی و ژاپنی از خانواده زبان‌های آلتایی است. اما امروزه این موضوع زیاد مورد پذیرش نیست و ریشه زبان کره‌ای را از زبان‌های دراویدی جنوب هند و سریلانکا می‌دانند. البته برخی هم معتقدند که این زبان از خانواده زبان‌های اترونزیایی است. به همین دلیل است که می‌گوییم ریشه شکل‌گیری این زبان مشخص نیست.
الفبای هانگول یا الفبای زبان کره ای حدود ۴۰۰۰ سال پیش و در زمان سلطنت پادشاه سه جونگ ابداع شد. این الفبا به این جهت طراحی شد که مردم کره حدود ۱۵ قرن مشکلات زیادی در ارتباطات اجتماعی و زبانی داشتند. قبل از اختراع الفبای کره ای یا همان هانگول، کره‌ای‌ها از کاراکترهای چینی به نام هانجا برای نوشتن استفاده می‌کردند. استفاده از این الفبا بیشتر در بین مردم قسمت شمالی کره رواج داشت. زبان‌های کره‌ای و ژاپنی بر پایه چند هجا هستند در حالی که زبان چینی بر پایه تک هجا است. همین موضوع باعث شده بود که کره‌ای‌ها برای استفاده از این زبان در زندگی روزمره به مشکل بخورند چرا که برای بسیاری از افراد یادگیری این کاراکترها دشوار بود.
جالب است بدانید که در سال ۱۹۵۰۰ کره شمالی به کره جنوبی حمله کرد و رسماً جنگ آغاز شد. پس از گذشت ۳ سال پیشروی و عقب نشینی از هر دو طرف، جنگ به بن بست رسید اما معاهده این صلح موقت در سال ۱۹۵۳ هرگز توسط کره جنوبی امضا نشد و از نظر حقوقی هر دو کشور کره شمالی و کره جنوبی هنوز در جنگ هستند! و اکنون کره جنوبی از نظر رشد اقتصادی رتبه دوم جهان را در ۴ دهه اخیر داشته است.
چه تفاوتی میان زبان‌های کره ای، چینی و ژاپنی وجود دارد؟
همه کسانی که می‌خواهند زبان کره ای، چینی و ژاپنی را بیاموزند، ممکن است این سوال برایشان پیش بیاید که این سه زبان از لحاظ نوشتار و گفتار شبیه هم هستند، پس چه تفاوت‌هایی می‌توانند با هم داشته باشند؟
تفاوت از نظر شکل کاراکتر: زبان چینی یک زبان پیچیده است، اما روش بسیار ساده‌ای برای شناسایی کاراکترهای این زبان وجود دارد و آنهم اینکه، کاراکترهای زبان چینی مربع شکل هستند و منحنی ندارند. در حالیکه کاراکترهای ژاپنی بیشتر گرد و منحنی به نظر می‌رسند.
تفاوت از نظر بصری: از نظر بصری زبان ژاپنی و کره‌ای تراکم بیشتری نسبت به زبان چینی در نوشتار دارند.
تفاوت از نظر اشکال هندسی: در کاراکترهای زبان کره‌ای از شکل دایره استفاده شده است و در زبان چینی و ژاپنی چنین شکل هندسی وجود ندارد.
تفاوت از نظر جهت نوشتن: در زبان چینی بعد از انقلاب فرهنگی کاراکترها به صورت افقی نوشته می‌شوند در حالی که در زبان ژاپنی و کره‌ای، کاراکترها از بالا به پایین نوشته می‌شوند.
#تاریخچهزبانکره_ای
آخرین ویرایش توسط مدیر: