آلفای خاکستری
مدیر تالار اخبار + تالار موسیقی + گوینده آزمایشی
پرسنل مدیریت
مدیر رسـمی تالار
مقام‌دار آزمایشی
پرسنل کافه‌نـادری
به گزارش الف؛ شورای امنیت سازمان ملل متحد به تازگی در قطعنامه ای، برای نخستین بار از زمان آغاز جنگ غزه، خواستار برقراری آتش بس فوری در جنگ مذکور تا پایان ماه مبارک رمضان شده است. در قطعنامه شورای امنیت تاکید شده که این آتش بس بایستی زمینه را برای برقراری آتش بس دائمی و پایدار فراهم کند.
قطعنامه مذکور خواهان ارسال سریع کمک های انساندوستانه به نوار غزه و آزادی غیرمشروط اسرای صهیونیستِ در بند مقاومت فلسطین شده است. در این راستا، تنها اندکی پس از تصویب قطعنامه مذکور که با رای ممتنع آمریکا همراه شد، تحلیل و تفسیرهای مختلفی در رابطه با آن مطرح گشت. جنبش حماس از این قطعنامه استقبال کرد اما رژیم اشغالگر قدس و مقام های ارشد این رژیم، همچنان بر طبل جنگ و خونریزی می کوبند.
در تحلیل این قطعنامه، توجه به 3 نکته ضروری به نظر می رسد.
اولا، رای ممتنع آمریکا به قطعنامه مذکور نشان داد که حتی آمریکا به عنوان اصلی ترین متحد صهیونیست ها در جریان جنگ غزه، به این نتیجه راهبردی رسیده است که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی و طیف متحدان افراطی وی، برای اسرائیل نمی جنگند بلکه صرفا به فکر بلندپروازی ها و البته بقای خود در قدرت هستند. از این رو، آمریکا این پیام را به آن ها داده که مایل به بازی در زمین آن ها که تا همین جای کار نیز خسارات زیادی را برای اعتبار ادراکی واشنگتن در محیط بین المللی به همراه داشته، نیست.
دوم اینکه تصویب قطعنامه شورای امنیت تا حد زیادی هزینه حملات غیرانسانی رژیم اشغالگر قدس به مردم غزه را افزایش داده است. اکنون بسیاری از دولت ها و افکار عمومی جهان، بیش از هر زمان دیگری رژیم صهیونیستی را مسوول اصلی کشتار و خونریزی ها در نوار غزه می دانند و در نتیجه، صهیونیست ها بایستی انتظار روانه شدن سیل قابل توجه و جدیدی از فشارها علیه خود را داشته باشند.
و در نهایت سوم اینکه تصویب قطعنامه مذکور، گزاره حمله به رفح از سوی صهیونیست ها را به امری بسیار سخت و پرهزینه برای آن ها تبدیل کرده است. در این میان نباید فراموش کنیم که این قطعنامه، بر شدت و گستره اختلافات داخلی در کابینه نتانیاهو و به طور کلی میان سیاستمداران صهیونیست نیز خواهد افزود. موضوعی که نمود عینی خود را به تازگی در استعفای شماری از اعضای کابینه جنگی رژیم صهیونیستی به نمایش گذاشته است. مساله ای که می تواند در نوع خود، روند حذف نتانیاهو و متحدان افراطی اش از معادلات سیاسی رژیم اشغالگر قدس را بیش از پیش تقویت و تسریع کند
قطعنامه مذکور خواهان ارسال سریع کمک های انساندوستانه به نوار غزه و آزادی غیرمشروط اسرای صهیونیستِ در بند مقاومت فلسطین شده است. در این راستا، تنها اندکی پس از تصویب قطعنامه مذکور که با رای ممتنع آمریکا همراه شد، تحلیل و تفسیرهای مختلفی در رابطه با آن مطرح گشت. جنبش حماس از این قطعنامه استقبال کرد اما رژیم اشغالگر قدس و مقام های ارشد این رژیم، همچنان بر طبل جنگ و خونریزی می کوبند.
در تحلیل این قطعنامه، توجه به 3 نکته ضروری به نظر می رسد.
اولا، رای ممتنع آمریکا به قطعنامه مذکور نشان داد که حتی آمریکا به عنوان اصلی ترین متحد صهیونیست ها در جریان جنگ غزه، به این نتیجه راهبردی رسیده است که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی و طیف متحدان افراطی وی، برای اسرائیل نمی جنگند بلکه صرفا به فکر بلندپروازی ها و البته بقای خود در قدرت هستند. از این رو، آمریکا این پیام را به آن ها داده که مایل به بازی در زمین آن ها که تا همین جای کار نیز خسارات زیادی را برای اعتبار ادراکی واشنگتن در محیط بین المللی به همراه داشته، نیست.
دوم اینکه تصویب قطعنامه شورای امنیت تا حد زیادی هزینه حملات غیرانسانی رژیم اشغالگر قدس به مردم غزه را افزایش داده است. اکنون بسیاری از دولت ها و افکار عمومی جهان، بیش از هر زمان دیگری رژیم صهیونیستی را مسوول اصلی کشتار و خونریزی ها در نوار غزه می دانند و در نتیجه، صهیونیست ها بایستی انتظار روانه شدن سیل قابل توجه و جدیدی از فشارها علیه خود را داشته باشند.
و در نهایت سوم اینکه تصویب قطعنامه مذکور، گزاره حمله به رفح از سوی صهیونیست ها را به امری بسیار سخت و پرهزینه برای آن ها تبدیل کرده است. در این میان نباید فراموش کنیم که این قطعنامه، بر شدت و گستره اختلافات داخلی در کابینه نتانیاهو و به طور کلی میان سیاستمداران صهیونیست نیز خواهد افزود. موضوعی که نمود عینی خود را به تازگی در استعفای شماری از اعضای کابینه جنگی رژیم صهیونیستی به نمایش گذاشته است. مساله ای که می تواند در نوع خود، روند حذف نتانیاهو و متحدان افراطی اش از معادلات سیاسی رژیم اشغالگر قدس را بیش از پیش تقویت و تسریع کند