بافندگی
یکی از مراکز مهم پارچه‌بافی در دوره سامانیان شهر سمرقند بود. برخی دانشمندان قطعه پارچه‌های حریر موجود در برخی مورزه‌ها را که مزین به یک جفت حیوان در درون دایره‌هایی بود به بافته‌های سمرقند نسبت می‌دهند.در مورد پارچه بافی در تاریخ بخارا آمده است: «بخارا را کارگاهى بوده است میان حصار و شهرستان، نزدیک مسجد جامع، و در وى بساط و شادروانها بافتندى، و یزدیها و بالشها و (مصلیها) و بردیهاى فندقى از جهت خلیفه بافتندى، که به یکى شادروان خراج بخارا خرج شدى. و از بغداد هر سال عاملى على حده بیامدى، و هر چه خراج بخارا بودى از این جامه عوض بردى. باز چنان شد که این کارگاه (معطل ماند)، و آن مردمان (که) این صناعت مى‌کردند پراکنده شدند، و اندر شهر بخارا استادان بودندى که معین بودند مر این شغل (را) ، و از ولایتها بازرگانان بیامدندى چنان که مردم زندنیجى (مى‌بردند) از آن جامه‌ها بردندى تا به شام و مصر و در شهرهاى (روم)، و به هیچ شهر خراسان نیافتندى.
