نویسنده عزیز و خوش‌قلم انجمن، درود.
از اینکه برای نقد و بررسی اثر ارزشمندتون به ذهن نقاد منتقدین ما رجوع کردین صمیمانه از شما متشکریم.
نقد به معنای کوچک‌پنداری یا تمسخر آثار شما نیست بلکه روزنه‌ای از خورشید پیشرفت است.
در صورت ایجاد هرگونه ابهام و یا عدم ارتباط صحیح با منتقد، مباحث خود را با مدیر و یا ارشد تالار به اشتراک بگذارید.
در صورت تضاد نظر با منتقد و دفاع از اثر خود، نظرتان را در قالب یک پست در همین تاپیک ارسال کنید.
نقدها را فرصتی برای پیشرفت بدانید نه سد راه موفقیت.
موفق و موید باشید.
*به نام خدا *
نام اثر: نهفته در وجود
سرشناسه: نظام دوست ، آیلار، ۱۳۸۵
موضوع: دلنوشته
سبک/ژانر: تراژدی، عاشقانه
سال نشر: ۱۴۰۱_ هزار و چهارصد و یک
منتشر شده: انجمن کافه نویسندگان
دیباچه:
در همین حوالی گویا شخص خاصی نبود...
صدایی شنیده نمی‌شد و گوشی برای شنیدن اهداف‌هایت نبود...
گویی که همه خفته‌اند، آشکار بود؟!
غفلت کافی‌است، دشنه‌های تنهایی در وجودم نهفته هستند... .
نهفته در وجودم! چه فامی داری؟
نام اثر:
نام اثر اولین برخورد مخاطب با اثر را ایجاد می‌کند. لیکن نام منتخب برای اثر باید به گونه‌ای باشد که ژانر را به مخاطب القا کند، موضوع اثر را در بر بگیرد و به جذب مخاطب دامن بزند.
در این دلنوشته پیچش نام، موجب کنجکاوی مخاطب و ورود به اثر خواهد شد.
ژانر تراژدی اثر را می‌توان از واژه‌ی نهفته به خوبی دریافت کرد.
مقدمه:
مقدمه، در بر گیرنده‌ی ساختمان کلی اثر می‌باشد و موضوعی جامع از اثر را در استاندارد سه تا پنج خط به مخاطب هدیه می‌کند. یکی از نکات موثر و دارای امتیاز در مقدمه بهره‌گیری از نام اثر در مقدمه می‌باشد.
مقدمه‌ی این اثر خلاصه‌ای از کل دلنوشته را در بر دارد و استاندارد را نیز رعایت کرده.
استفاده از نام اثر در مقدمه پوئنی مثبت برای امتیاز گیری به حساب می‌آید.
جلد:
جلد، در نما و نظر کلی باید مطابق با ژانر و موضوع اثر باشد. به طور مثال در اثری که ژانر تراژدی دارد می‌بایست از رنگ‌های تیره برای جلد استفاده شود.
اثر جلد ندارد.
ساختمان نوشته‌ی اثر:
ساختمان، شامل پارت‌های اثر می‌باشد که باید باهم ارتباط داشته باشند. به گونه‌ای که اگر فقط از ژانر تراژدی در شناسنامه‌ی اثر نام برده شده در پارت‌ها دوگانگی بین ژانرها دیده نشود.
پارت‌ها در این اثر ارتباط خود را به درستی حفظ کرده‌اند.
پارت‌های بسیار کوتاه و یا بسیار بلند موجب عدم ارتباط مخاطب با اثر می‌شود. بهتر است در هر اثر پارت‌ها به یک اندازه‌ی متعادل نگاشته شوند.
تعادل مابین پارتگذاری به وضوح مشخص است.
بهتر است نوع نوشتار یک دلنوشته ادبی باشد لیکن این موضوع نیز در بالا بردن امتیاز یک اثر موثر باشد.
قالب دلنوشته نهفته در وجود ادب است.
در صورت ادبی یا محاوره بودن یک اثر این قالب باید تا پایان حفظ شود و مابین پارت ها دوگانگی قالب دیده نشود.
قالب ادبی دلنوشته تا پایان حفظ شده است.
جابه‌جایی افعال نباید موجب برهم خوردن نظم اثر شود.
این مورد نیز به درستی رعایت شده بود.
آرایه‌ها:
در اثرها به خصوص در دلنوشته، آرایه‌های ادبی نظیر استعاره، تشبیه، تضاد، مراعات نظیر و... می‌بایست به‌طور فراوان دیده شود.
در این اثر از آرایه‌ها در کمال هنرمند بودن نویسنده استفاده شده و زیبایی دلنوشته را دوچندان کرده است.
البته قابل ذکر است که این فراوانی نباید موجب شُل شدن اثر و یا بی احساسی آن شود.
ژانر:
ژانر اثر تراژدی و عاشقانه است که این مورد را می‌توان به وضوح از اثر نهفته در وجود نسخه برداری کرد.
علائم نگارشی:
مشکلی در علائم نگارشی وجود نداشت.
نکته آخر از منتقد به نویسنده:
قلم را به دستان قلبت هدیه کن. او بهتر از هرکسی می‌تواند سخن‌های دلت را بنگارد.
قلمی مانا داشته باشید. @آناشید
