دوبله یک فیلم یا انیمیشن میتواند نسبت به نوع کار به دو صورت همزمان و غیر همزمان انجام بگیرد. یعنی دوبله و صداگذاری یا بهصورت زنده و همزمان با پخش فیلم انجام شود و یا از قبل ضبطشده و بعد بر روی فیلم مونتاژ شود.
در دوبله همزمان بایستی دوبلور کاملاً به حرکات ل*ب بازیگران فیلم توجه نماید و علاوه بر هماهنگی صدا با حرکات ل*ب و دهان بازیگر، ازنظر احساسی نیز باید بتواند با کاراکتر ارتباط برقرار کند. در واقع یک دوبله خوب بایستی بتواند از طریق ایجاد ارتباطات احساسی تأثیر مثبتی بر بیننده و احساسات بیننده داشته باشد. امروزه تقریباً در تمامی فیلمبرداریها هم نوار گفتار و هم نوار صداهای جانبی تهیه میشود و در صورت لزوم برای دوبله یا صداگذاری در هر بخش از فیلم، تنها نوار گفتار مورد تغییر و ویرایش قرار میگیرد.
یکی از سختیهای دوبله همزمان این است که دوبلور و گوینده چون بهصورت زنده کار دوبله را انجام میدهند و همزمان بینندهها در حال تماشای فیلم هستند، بایستی توجه و حواس خود را بهصورت تمام و کمال به صحنههای فیلم و بازیگران بدهند، چون کوچکترین اشتباه در دوبله و جا انداختن حتی یک کلمه، قابل جبران و برگشت نیست.
در این نوع دوبله نیازی نیست که گوینده یا دوبلور حتماً صدای خود را با حرکات ل*ب و دهان بازیگر تطبیق دهد. این نوع دوبلهها در استودیوی ضبط صدا انجام میگیرد و در صورت بروز هرگونه خطا (توپوق زدن، گرفتگی صدا، اشتباه و خطا در بیان و ادای کلمات، جا انداختن دیالوگ و ...) بهراحتی قابلحل و برگشتپذیر است. در این سبک از دوبله، گاها بدون حذف صدای اصلی و صرفاً با کاهش شدت آن صداگذاری بر روی آن انجام میگیرد. برای دوبله کردن فیلمهای مستند از سبک ناهمزمان استفاده میکنند. تعداد دوبلورها در این نوع از دوبله نسبت به نوع همزمان محدود بوده و گاها ممکن است یک نفر بهجای چند نقش صحبت کند.
دوبله یک فیلم یا انیمیشن به دو صورت تکی یا گروهی انجام میشود. در حالت تک نفره، هر دوبلور بهصورت جداگانه در استودیوی ضبط کار دوبله خود را انجام میدهد و سپس میکس نهایی صداها انجام میگیرد که این کار نقش بهسزایی در کیفیت نهایی کار دوبلهشده دارد. اما در حالت دوم افرادی که برای کار دوبله یک فیلم یا انیمیشن انتخابشدهاند بهصورت گروهی در استودیوی ضبط حضور دارند و همزمان کار دوبله چند نقش در فیلم انجام میگیرد. بیشتر دوبلهها در ایران معمولاً بهصورت گروهی انجام میگیرد.