قرآن کریم تفسیر قرآن با مسعود ریاعی

[جانانجانان عضو تأیید شده است.]

بسم الله الرحمن الرحیم

درود خدمت کافه نویسندگانی های عزیز

تو این ایام مبارک ماه رمضان تصمیم گرفتم تفسیر قرآن بذارم براتون که آگاهی تون در این زمینه بیشتر بشه و از قرآن که معجزه ی خداست بهره مند بشید.

برگردانده شده به زبان محاوره توسط @جانان
​

 

[جانانجانان عضو تأیید شده است.]

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
#متعصب_نباشیم

“معانی را جابجا کرده‌اند”

️ این مؤمن است که هر روز در حالی و کیفیتی است.
هر روز در کاری و شأنی است.
زیرا خدایش هر روز در شأنی است؛ “کُلَّ یَومٍ هُوَ فِی شَأن”!
‌
اینطور نیست که مؤمن حقیقی هر روز و تو هر موقعیت فقط یه ذهنیت و یه برداشت رو متعصابه تکرار کنه و روی اونها ‌پافشاری کنه. چون نیک می‌دونه که آگاهی‌ها و انرژی‌ها تو هر روز بلکه تو هر آنْ در حال تغییر و دگرگونی‌ان.
‌
مؤمن کسیه که با جریان حیات جاریه.
اون تو این پویایی ثابت قدمه.
ثبوتش تو پویاییه.
‌
و بالعکس این حق‌ناباوران‌ان که در واقع سخت و منجمدن. تو انکارکردنشون پافشاری می کنن و اهل پویایی و جاری شدن با جریان هستی نیستن.
‌
ای دوست، به ما از کودکی بد تعلیم دادن.
آموزش خلاف دادن.
معانی را جابجا کردن.
ما به غلط تصور کردیم که مؤمن کسیه که سخت و انعطاف‌ناپذیر و منجمده، و حق‌ناباور کسیه که پویا و انعطاف‌پذیره. حال اینکه قضیه درست بر عکسه.
‌
فلذا امروزه اگر ایمان‌داران طالب نجات و رستگاری‌ان باید از این باور غلط و القای مخرب بیرون بیان تا جهان خشونت‌بار فعلی به نیکی و صلاح وارد شه.
‌
و یادت باشه مؤمن کسیه که پیوسته در حال ارتقا شعورشه. منظر نگاهش و عمق دیدش هر روز وسیع‌تر و عمیق‌تر می‌شه. چه بسا نظرات امروزش نظرات دیروزش نباشن و چه بسا نظرات فردایش بسیار فراتر از دیروز و امروزش باشه. چون ایمان امری فزاینده هستش.
و یادت باشه این جاهله که همواره رو یه ذهنیت و یه برداشت قفل شده و پافشاری می‌کنه.

مسعود ریاعی
‌
​

 

[جانانجانان عضو تأیید شده است.]

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است

‌“اعتماد به نفس‌ات نکن”

️ اگر می‌خوای تو زندگی به معنای واقعی کلمه “موفق” باشی، باید بی‌اعتماد به نفس‌ات باشی و تنها به خدا اعتماد کنی.
اون حرف‌های شِبه روانشناسانه راجع به اعتماد به نفس داشتن رو، همه رو دور بنداز. ابداً به نفس‌ات و خواهش‌ها و آرزوهای دور و درازش اعتماد نکن. این نفس پر خواهش و تاریک‌اندیش راه نجات رو نمی‌شناسه. به اون اتکا نکن!
‌
همواره تو هر موقعیتی شعارت این باشه؛

“الهی لا تَکِلْنِی اِلیٰ نَفسِی طَرفَةَ عَینٍ اَبَداً؛
(الهی ! مرا حتی به قدر چشم بر هم زدنی به نفسم وامگذار).
‌
بدون و قطعی بدون که موفقیت حقیقی تنها با توکّل همه‌جانبه و بی‌قید و شرط به خدایی که میان تو و قلبت حائله، حاصل می‌شه.

“وَاعلَمُوا أَنَّ اللهَ یَحُولُ بَینَ‌المَرءِ وَ قَل*بِهِ”.
به جایی دور نرو. “او” با توست؛ “هُوَ مَعَکُم”.
پس تو هم با “او” باش.

فقط کافیه همه چیزت رو به اون “یگانه مطلق نامتناهی” بسپاری و خودت مثل کارگزاری صدیق عمل کنی و فارغ از هر نتیجه باشی.
و بدون که خودِ متعالِ تو، تنها با “او” بودنه که به ظهور خواهد رسید.

مسعود ریاعی
‌
​

 

[جانانجانان عضو تأیید شده است.]

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
“اَنصِتُوا”(خاموش باشید)

️ “نَصت” خاموشیه و “سَکت” سکوته.
فرق هست مابین خاموشی و سکوت.
خاموشی والاتر و عمیق‌تر از سکوته. همه‌جانبه ست.
‌
برای برخورداری مؤثر از آیات وحی باید خاموش بود؛ چون فرمان “اَنصِتُوا” اومده.
‌
و خاموش بودن فقط زبانی نیست.
بلکه اشاره‌ای به توقف ذهنه.
‌
تو کیفیت خاموشی نه تنها ل*ب سخن نمی‌گه بلکه جریان هر فکر و خیال هم متوقف شده.
تو این کیفیت، شخص مثل گِلی نرم و تسلیم، تو دستای کوزه‌گره.
‌
دریافت نیک و مؤثر از ارتعاشات آیات وحیانی اینجوریه که محقق می‌شه نه با ازدحام فکر و رأی و پیش‌ذهنی.
‌
این خاموشیه که نور حیات و آگاهی رو به خودش جذب می کنه.
این خاموشیه که جاذب روشنایی‌هاست.
تو این وادی اسرار؛ هر که خاموش‌تر، روشن‌تر.

مسعود ریاعی
‌​

 

[جانانجانان عضو تأیید شده است.]

به نام الله که بخشایشگر و با رحمت است
‌
‍ "خدای هر کس به شکل باورهای اوست"

☆ خدای هر کس به شکل باورها و اندیشه هاش ظهور می کنه و تو زندگیش هم همونطور متجلّی می شه.
‌
خدای خشن و خفقان آور، زندگی های خشن و خفقان آور میاره، همونطوری که خدای پاک و رها و بخشنده، حیات طیّبه و آزاد، به ارمغان میاره.
‌
از نوع زندگیِ هر کس میشه به خدایی که می پرسته، پی بُرد.
‌
پس همواره گمان نیک به خدا داشته باش تا با همون روبرو شی.
خدا خودش فرموده که؛ "من نزد گمان بنده ام بسر میبرم".

مسعود ریاعی​

 

[جانانجانان عضو تأیید شده است.]

"اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم"
(شدید بر کفار و با رحمت میان خودشان!)

یه سالک نیک می دونه که کافر اصلی تو وجود خودشه، همچنانکه مؤمن حقیقی تو وجود خودشه.
چنین کسی تا وقتی خودش رو نساخته و از شر کفر خودش راحت نشده، به دیگری اتهام کفر نمی زنه.
مجموعه صفاتی در ماست که تابع حق نیست از جمله؛ منیّت، تکبر، طمع، فزون طلبی، تسلیم حق نبودن، توهّم حق بجانبی، و حتی توهّم ایمان داشتن و خود رو بر صراط مستقیم پنداشتن.
اینها همه کافران و کافرسازان وجود ما هستن که باید از روح و جونمون برن.

قرآن می فرماید؛ فَمِنکُم کافِرٌ و مِنکُم مُؤمِنٌ" (هم کافر از شماست و هم مؤمن از شماست!).

تو طول تاریخ از آیه ی "اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّار" سوء استفاده های بسیار شده است. هر گروهی این آیه رو برای اصحاب خودش می خوند و خودشو مؤمن و مخالفانش رو کافر معرفی می کرد. و اینچنین بود که جنگ ها، جنایات، تجاوزات، ویرانی ها و در به دری ها شکل می گرفت.
نافهمی و بدفهمی آیات خدا، همواره مصیبت ساز بوده. یه مسلمان واقعی وجودش رو از تمام صفات کفرآلود پاک می کنه، به اونها سخت می گیره تا پیش از هر چیز و هر کس دیگه، از روح و جانش برخیزند. و نیز با نگاهی رحمت آمیز، تمامی اوصاف حمیده رو، تسلیم حق بودن رو، ایثار و از خودگذشتگی رو، شفقت و مهربانی رو، بخشش و حکمت بالغه رو تو وجودش توسعه ببخشه. و اونموقع است که عملاً هر جا که باشه، تو هر میدونی که قرار بگیره، خدمتگذار بندگان خداست.

و یادت باشد که پیامبر(ص) فرمود: "اَعدَی عَدُوّکَ نَفسُکَ الَّتی بَینَ جَنبَیک" (بدترین دشمنانت در دو پهلویِ خودت قرار دارند!)

بر گرفته از مجموعه نکات قرآنی
مسعود ریاعی
​