بسیجی : ببخشید شما چی درس میدید؟
استاد : ادبیات.
بسیجی : ببخشید من یه سوال دارم؟ حوصله دارید جواب بدید؟
استاد : بفرمایید!
بسیجی : به نظر شما منظور این شاعرا چی بوده انقدر **، جام و می اینا ریختن تو شعرهاشون؟ حالا نمیشد یه مثال دیگه میزدن، مردم به اشتباه نمیافتادن؟
استاد : والا به نظرم دلیلش این بوده که شبها میشستن یه گوشه، فکر میکردن و شعر میگفتن. اگه شبها عوض فکر کردن، راه میافتادن تو کوچهها قدم میزدن، هوس این کلمات هم از ذهنشون میافتاد!