نقد و بررسی نقد داستانک قربانی | منتقد: Emily

[GemmaGemma عضو تأیید شده است.]

با سلام و عرض خسته نباشید.
نویسنده عزیز @S. Ghazal اثر شما طبق اصول و چهارچوب اصلی داستانک‌ و ملاک‌های این نوع اثر، نقد گردیده است.
منتقد اثر شما: @Emily
اثر شما:  داستانک قربانی

● لطفا پیش از قرارگیری نقدنامه توسط منتقد در این تاپیک پستی ارسال نکنید!

● این تاپیک پس از قرارگیری نقد به مدت سه روز باز خواهد بود تا شما نظر شما ثبت شود، سپس قفل خواهد شد.

● اثر شما پس از ارسال نقدنامه تحت نظارت منتقدتان قرار خواهد گرفت؛ درصورتی که نسبت به نکات منتقد بی‌توجه باشید، دیگر هیچ درخواست نقدی از جانب شما پذیرفته نخواهد شد.

نکته‌ی مهم:
از شما نویسنده‌ی گرامی تقاضا می‌شود پس از دریافت نقد، دیدگاه خود را نسبت به آن در همین تاپیک ثبت فرمایید. آیا نقد ارائه‌شده برایتان مفید و راه‌گشا بوده؟ با کدام بخش‌ها هم‌داستانید و در کدام موارد، نظری دیگر دارید؟ اگر پاسخی یا دفاعیه‌ای نسبت به دیدگاه منتقد دارید، بی‌تردید بیانش کنید.
بازخورد شما نه‌تنها به غنای فرآیند نقد کمک می‌کند، بلکه در انتخاب «منتقد برتر ماه» نیز نقشی تعیین‌کننده دارد. پس به واکنشی ساده بسنده نکنید و نظر خود را با ما در میان بگذارید.

با توجه به این‌که نقد شورا تاثیر مستقیمی بر تگ‌دهی و سطح‌بندی اثر شما دارد، درصورتی که هرگونه شکایت، انتقاد یا پیشنهادی در ارتباط با تالار نقد و نقد اثر خود دارید؛ به تاپیک زیر مراجعه کنید.
?تاپیک جامع شکایات و پیشنهادات تالار نقد​

---

به امید موفقیت روز افزون شما
|مدیریت تالار نقد​

 

[Emily]

عنوان:
عنوان اثر، اسمی ساده و تک‌کلمه‌ایست که با وجود سادگی، به خوبی با فضای داستانک، یعنی قربانیان دخالت‌ها(رامین و سهیلا) یا قضاوت‌ها و بی‌مهری‌ها(صدف) ارتباط برقرار کرده؛ ولی منظور اصلی از قربانی، "صدف" است که توسط والدینش بی‌مهری می‌بیند و توسط جامعه آزار و اذیت.
شروع داستانک:
شروع داستانک با این جمله است: جلوی آینه می‌ایستد. جمله‌ای که ذهن خواننده را مشغول می‌کند که چه کسی جلوی آینه ایستاده و این حرکت چه معنایی می‌تواند برای داستان داشته باشد.
در ادامه‌ی پارت آغازین، ما متوجه می‌شویم آن کسی که جلوی آینه ایستاده، صدف است که به دلیل ظاهر مغایر با استانداردهای زیبایی جامعه و همچنین خانواده‌ای که توان تامین محبت مورد نیازش را ندارند، دچار کمبود اعتماد به نفس است. این شروع مجذوب‌کننده‌ای برای یک داستانک اجتماعی است؛ زیرا با ژانر هم‌خوانی دارد و با جمله‌ی پایانی: "نوازشی که مدت‌هاست از او دریغ شده." ما را به اصل داستان پرتاب می‌کند.
کشمکش:
کشمکش اثر، در ابتدا مقاومت رامین و سهیلا در برابر انتظارات والدین و سپس، کشمکش با گذشته. این کشمکش‌ها برای یک اثر اجتماعی، خوب و غیرکلیشه‌ایند.
شخصیت‌پردازی:
شخصیت‌های اثر، کاملا مانند انسان‌های واقعیند و هیچ اثری از قهرمان‌سازی مصنوعی در آن‌ها دیده نمی‌شود. برای مثال، سهیلا با وجود عشقش به فرزندش، کوچکترین شباهتی به مادران سانتی مانتال ندارد؛ بلکه او هم مانند انسان‌های واقعی، خشمگین می‌شود(سیلی زدن به صدف)و گاهی هم خسته می‌گردد.(ازدواج مجدد.)
فضاسازی:
فضاسازی‌ها خوبند(برای مثال توصیف چهره‌ی صدف) اما بسیار کم و به ندرت انجام شده‌اند. برای مثال، نویسنده می‌توانست کمی (تا حدی که از میزان داستانک خارج نشود.) فضاهایی مانند خانه و یا کوچه را توضیح دهد.
ژانر:ژانر اثر اجتماعی است که به خوبی در تار و پود اثر ساری و جاریست و با موضوع{ازدواج های نامناسب و فرزندان طلاق} همخوانی کامل دارد
زاویه‌ی دید:
زاویه‌ی دید اثر، سوم شخص است که در سراسر اثر به خوبی رعایت شده و ما تغییر زاویه‌ی دید نداریم.
نکات نگارشی:
نویسنده در این قسمت نیاز به رعایت مقداری ظریف‌کاری دارد. در برخی قسمت‌ها، تکرار فعل دیده می‌شود، برای مثال:
آن شب یکی از هولناک‌ترین شب‌ها بود. پریا تا کنون رامین را این‌گونه خشمگین ندیده بود.
همچنین گاهی پرش لحن میان ادبی و عامیانه را داریم، برای مثال:
همه‌ی آدما زیبا نیستند، مهربان نیستند، باهوش نیستند.
بهتر بود "همه‌ی آدما" به شکل "همه‌ی آدم‌ها" یا "تمام‌ انسان‌ها" نوشته میشد.
سخن پایانی منتقد:
داستانک به خوبی به معضلات اجتماعی‌ای مانند بی‌مهری و طلاق می‌پردازد؛لیک با افزایش فضاسازی‌ها و همچنین، رعایت نکات ظریفی در لحن و افعال به سطح عالی‌تری دست می‌یابد.

 

[S. Ghazal]

مهمان عزیز برای مشاهده این محتوا باید وارد اکانت خود شوید یا ثبت نام کنید(برای ثبت نام یا وارد شدن کلیک کنید)