سارا مرتضوی
مدیر آزمایشی تالار سرگرمی
پرسنل مدیریت
مدیر آزمایـشی تالار
تیمتعیینسطح
رمانخـور
نویسنده افتخاری
متاورس در سالهای اخیر بهعنوان یکی از بزرگترین تحولات دنیای فناوری شناخته شده و حالا مسیر خود را به سمت آموزش و دانشگاهها باز کرده است. ترکیب فناوریهای واقعیت مجازی (VR)، واقعیت افزوده (AR) و هوش مصنوعی (AI) با محیطهای سهبعدی باعث شده آموزش دیگر محدود به کتاب و تخته نباشد.
در محیط متاورسی، دانشجو میتواند وارد یک کلاس مجازی سهبعدی شود، با همکلاسیها و استادش تعامل واقعی داشته باشد و حتی در آزمایشگاههای شبیهسازیشده، تجربههای علمی انجام دهد — بدون نیاز به حضور فیزیکی. برای مثال، دانشجویان پزشکی میتوانند در یک فضای مجازی آناتومی بدن انسان را با دقت بالا بررسی کنند یا مهندسان آینده، پروژههای ساختمانی را در قالب مدلهای واقعی طراحی و تحلیل کنند.
دانشگاههای بزرگ جهان مثل هاروارد، استنفورد و سئولتک شروع به راهاندازی پردیسهای مجازی کردهاند تا دانشجویان از سراسر دنیا بتوانند در یک محیط واحد و تعاملی آموزش ببینند. در این فضا، حضور استاد یا دانشجو تنها با یک آواتار سهبعدی ممکن است، اما احساس حضور واقعی کاملاً شبیه دنیای فیزیکی است.
در ایران نیز برخی دانشگاهها و مراکز آموزش آنلاین در حال آزمایش نمونههای اولیه از کلاسهای متاورسی فارسیزبان هستند. این فضاها علاوه بر تعامل زنده، قابلیت برگزاری نمایشگاه، همایش علمی و پروژههای گروهی در محیطهای دیجیتال را دارند.
با توجه به هزینههای بالای آموزش حضوری و محدودیت جغرافیایی، کارشناسان معتقدند که متاورس میتواند آینده آموزش را متحول کند؛ جایی که یادگیری، شخصی، جهانی و بیمرز خواهد بود. البته چالشهایی مانند امنیت داده، حریم خصوصی و دسترسی همگانی هنوز باید حل شوند تا این تحول بهصورت عادلانه در همه کشورها از جمله ایران اجرا شود.
در محیط متاورسی، دانشجو میتواند وارد یک کلاس مجازی سهبعدی شود، با همکلاسیها و استادش تعامل واقعی داشته باشد و حتی در آزمایشگاههای شبیهسازیشده، تجربههای علمی انجام دهد — بدون نیاز به حضور فیزیکی. برای مثال، دانشجویان پزشکی میتوانند در یک فضای مجازی آناتومی بدن انسان را با دقت بالا بررسی کنند یا مهندسان آینده، پروژههای ساختمانی را در قالب مدلهای واقعی طراحی و تحلیل کنند.
دانشگاههای بزرگ جهان مثل هاروارد، استنفورد و سئولتک شروع به راهاندازی پردیسهای مجازی کردهاند تا دانشجویان از سراسر دنیا بتوانند در یک محیط واحد و تعاملی آموزش ببینند. در این فضا، حضور استاد یا دانشجو تنها با یک آواتار سهبعدی ممکن است، اما احساس حضور واقعی کاملاً شبیه دنیای فیزیکی است.
در ایران نیز برخی دانشگاهها و مراکز آموزش آنلاین در حال آزمایش نمونههای اولیه از کلاسهای متاورسی فارسیزبان هستند. این فضاها علاوه بر تعامل زنده، قابلیت برگزاری نمایشگاه، همایش علمی و پروژههای گروهی در محیطهای دیجیتال را دارند.
با توجه به هزینههای بالای آموزش حضوری و محدودیت جغرافیایی، کارشناسان معتقدند که متاورس میتواند آینده آموزش را متحول کند؛ جایی که یادگیری، شخصی، جهانی و بیمرز خواهد بود. البته چالشهایی مانند امنیت داده، حریم خصوصی و دسترسی همگانی هنوز باید حل شوند تا این تحول بهصورت عادلانه در همه کشورها از جمله ایران اجرا شود.