طرفداری | پس از اتفاقات تلخی که در تبریز رقم خورد و بیانیههای دو باشگاه پرسپولیس و تراکتور، حالا باید شاهد واکنش کریم باقری باشیم.
کریم باقری چهرهای که در تمام طول دوران بازیگری و البته حضورش بر روی نیمکت تیم پرسپولیس، به هیج عنوان به دنبال جنجال و حاشیه نبود اما شرایط بازی تراکتور و پرسپولیس کاری کرد که او هم به سخن آمد و واکنش نشان داد. کریم باقری در چند سطری برای هواداران نوشت:
اینجانب کریم باقری، فرزند ترکزبان این سرزمین، تا امروز سکوت کردهام؛ نه از سر بیتفاوتی، بلکه به این دلیل که نیازی به اثبات خود ندارم و باور دارم اصلاح برخی رفتارها از توان یک فرد خارج است. با این حال، پس از بیانیه منتشرشده از سوی باشگاه تراکتور، لازم میدانم نکتهای را شفاف و صریح بیان کنم. مطرح شده که آیا من در برابر فرزندانم بابت توهین به ترکزبانها خجالت کشیدهام یا نه. پاسخ روشن است. بله، خجالت کشیدهام؛ اما نه امروز.
من آن احساس را حدود چند سال پیش، در کنار آقای علی دایی، زمانی تجربه کردم که در خانه خودمان در تبریز مورد توهین و بیاحترامی قرار گرفتیم و در آن مقطع، واکنش مؤثر و روشنی دیده نشد. باشگاهها فقط مسئول نتیجه نیستند؛ مسئول پیامی هستند که به سکوها میدهند. وقتی مرز اخلاق شفاف ترسیم نشود، فردا همین رفتار، شدیدتر و گستردهتر تکرار خواهد شد.
فوتبال ایران بیش از دفاع، به مسئولیتپذیری نیاز دارد. بیاحترامی، با هر لهجه، از هر سکو و علیه هر فرد یا خانوادهای، محکوم است و اساساً نیازی به توجیه ندارد. در شرایطی که مردم کشور با مشکلات و دغدغههای فراوانی دستوپنجه نرم میکنند، پرداختن و دامنزدن به چنین حاشیههایی ارزش صرفِ وقت و انرژی ندارد. فوتبال باید محل رقابت سالم، همدلی و احترام متقابل باشد، نه بستری برای نفرت و تحقیر.
در پایان، برای همه مردم ایران، با هر زبان و قومیت، آرزوی عاقبتبهخیری دارم.
کریم باقری چهرهای که در تمام طول دوران بازیگری و البته حضورش بر روی نیمکت تیم پرسپولیس، به هیج عنوان به دنبال جنجال و حاشیه نبود اما شرایط بازی تراکتور و پرسپولیس کاری کرد که او هم به سخن آمد و واکنش نشان داد. کریم باقری در چند سطری برای هواداران نوشت:
اینجانب کریم باقری، فرزند ترکزبان این سرزمین، تا امروز سکوت کردهام؛ نه از سر بیتفاوتی، بلکه به این دلیل که نیازی به اثبات خود ندارم و باور دارم اصلاح برخی رفتارها از توان یک فرد خارج است. با این حال، پس از بیانیه منتشرشده از سوی باشگاه تراکتور، لازم میدانم نکتهای را شفاف و صریح بیان کنم. مطرح شده که آیا من در برابر فرزندانم بابت توهین به ترکزبانها خجالت کشیدهام یا نه. پاسخ روشن است. بله، خجالت کشیدهام؛ اما نه امروز.
من آن احساس را حدود چند سال پیش، در کنار آقای علی دایی، زمانی تجربه کردم که در خانه خودمان در تبریز مورد توهین و بیاحترامی قرار گرفتیم و در آن مقطع، واکنش مؤثر و روشنی دیده نشد. باشگاهها فقط مسئول نتیجه نیستند؛ مسئول پیامی هستند که به سکوها میدهند. وقتی مرز اخلاق شفاف ترسیم نشود، فردا همین رفتار، شدیدتر و گستردهتر تکرار خواهد شد.
فوتبال ایران بیش از دفاع، به مسئولیتپذیری نیاز دارد. بیاحترامی، با هر لهجه، از هر سکو و علیه هر فرد یا خانوادهای، محکوم است و اساساً نیازی به توجیه ندارد. در شرایطی که مردم کشور با مشکلات و دغدغههای فراوانی دستوپنجه نرم میکنند، پرداختن و دامنزدن به چنین حاشیههایی ارزش صرفِ وقت و انرژی ندارد. فوتبال باید محل رقابت سالم، همدلی و احترام متقابل باشد، نه بستری برای نفرت و تحقیر.
در پایان، برای همه مردم ایران، با هر زبان و قومیت، آرزوی عاقبتبهخیری دارم.
