به نام خدا
در افغانستان تمام هزینه های عروسی برعهده پسری است كه می خواهد نقش داماد داشته باشد و باید او هر چه لازم است تهیه كند و گاهی هزینه تصمیم برای عروسی به شش میلیون افغانی كه «شصت لگ» هم گفته می شود، می ر سد كه به نرخ امروز معادل 80 هزار دلار است.
مشكلات ازدواج در افغانستان به حدی رسیده است كه دولت این كشور مجبور به تدوین قانونی به نام قانون عروسی شده است.
افغانستان تنوع قومی و فرهنگی متعددی دارد و به تبع همین شرایط در آیینی مثل ازدواج نیز رسوم مختلقی هست كه می توان هزینه سنگین را مشكل مشترك همه آنها خواند.
در هر نقطه از جهان برگزاری آیین ازدواج دارای ویژگی های خاصی مبتنی بر شرایط اقلیمی ، گذشته تاریخی، داشته های دینی ، باور مذهبی و آثارفرهنگی و اقتصادی است و افغانستان هم از این قاعده مستثناء نیست.
در افغانستان تمام هزینه های عروسی برعهده پسری است كه می خواهد نقش داماد داشته باشد و باید او هر چه لازم است تهیه كند و گاهی هزینه تصمیم برای عروسی به شش میلیون افغانی كه «شصت لگ» هم گفته می شود، می ر سد كه به نرخ امروز معادل 80 هزار دلار است.
البته باید بدانیم كه در افغانستان گروهی هم وجود دارند كه آنها را با نام اقوام «جوگی» كه معادل همان طوایف «كولی» است می شناسند و آنها رسمی متفاوت دارند، در میان آنها این زن است كه باید درآمد خانواده را كار خود تضمین كند و باید ثابت كند می تواند هزینه ازدواج با یك مرد را تأمین كند.
جوگی ها در افغانستان بیشتر به كارهایی مانند فال بینی یا دوره گردیی ها و دست فروشی مشغول هستند و هنگام خواستگاری از دختر سوال می كنند كه آیا هزینه زندگی شوهرت را می توانی تأمین كنی و اگر دختر جواب مثبت داد، خانواده داماد حاضر به ازدواج پسرشان با آن دختر می شود اما باید پذیرفت كه استثناها هرگز قاعده نیستند.
هزینه سنگین ازدواج در افغانستان را وقتی بهتر درك می كنیم كه بدانیم معدل درآمد ماهانه شهروندان شاغل افغانستان بیش از 20 تا 25 دلار نیست و به گفته مقامات رسمی دولت اكنون بیش از 50 درصد مردم زیر خط فقری با این سقف درآمدی هستند.
هزینه های عروسی از زمان جستجوی برای یافتن عروس تا انجام مراسم و رسمی شدن پیوند زن و شوهر در مراحل مختلف از خواستگاری تا عروسی و رفتن عروس به خانه داماد ادامه دارد كه گاهی همین روش بی سامان سبب دعوا بین عروس و داماد، خانواده ها و حتی در برخی موارد منجر به طلاق پس از اندكی بعد از ازدواج نیز می شود.
در افغانستان برای این كه پسری با یك دختر ازدواج كند، باید چند مرحله را قبل از مراسم عروسی و انتقال همسر به خانه اش طی كند كه با جستجوی دختر مناسب توسط خانواده پسر شروع می شود و در آن مادر ، پدر، خواهر یا نزدیكان پسر به دنبال دختر مورد پسند می افتند.
در این كشور بیش از 90 درصد مردم به كشاورزی مشغول هستند و هزینه های زندگی خود را از این مسیر تامین می كنند و بر همین اساس در وصف یك عروس خوب در مناطق مختلف ، متناسب با اشتغال خانواده پسر، عروس باید جدا از داشتن اخلاق خوب ، خانواده برازنده ، مهارت هایی نیز برای كمك به درآمد خانواده داشته باشد.
این مهارت ها شامل قالی بافی، خیاطی، دامداری و امور كشاورزی در روستاها و در شهرها تبدیل به داشتن تحصیل و مهارت های زندگی شهری می شود .
در افغانستان تمام هزینه های عروسی برعهده پسری است كه می خواهد نقش داماد داشته باشد و باید او هر چه لازم است تهیه كند و گاهی هزینه تصمیم برای عروسی به شش میلیون افغانی كه «شصت لگ» هم گفته می شود، می ر سد كه به نرخ امروز معادل 80 هزار دلار است.
مشكلات ازدواج در افغانستان به حدی رسیده است كه دولت این كشور مجبور به تدوین قانونی به نام قانون عروسی شده است.
افغانستان تنوع قومی و فرهنگی متعددی دارد و به تبع همین شرایط در آیینی مثل ازدواج نیز رسوم مختلقی هست كه می توان هزینه سنگین را مشكل مشترك همه آنها خواند.
در هر نقطه از جهان برگزاری آیین ازدواج دارای ویژگی های خاصی مبتنی بر شرایط اقلیمی ، گذشته تاریخی، داشته های دینی ، باور مذهبی و آثارفرهنگی و اقتصادی است و افغانستان هم از این قاعده مستثناء نیست.
در افغانستان تمام هزینه های عروسی برعهده پسری است كه می خواهد نقش داماد داشته باشد و باید او هر چه لازم است تهیه كند و گاهی هزینه تصمیم برای عروسی به شش میلیون افغانی كه «شصت لگ» هم گفته می شود، می ر سد كه به نرخ امروز معادل 80 هزار دلار است.
البته باید بدانیم كه در افغانستان گروهی هم وجود دارند كه آنها را با نام اقوام «جوگی» كه معادل همان طوایف «كولی» است می شناسند و آنها رسمی متفاوت دارند، در میان آنها این زن است كه باید درآمد خانواده را كار خود تضمین كند و باید ثابت كند می تواند هزینه ازدواج با یك مرد را تأمین كند.
جوگی ها در افغانستان بیشتر به كارهایی مانند فال بینی یا دوره گردیی ها و دست فروشی مشغول هستند و هنگام خواستگاری از دختر سوال می كنند كه آیا هزینه زندگی شوهرت را می توانی تأمین كنی و اگر دختر جواب مثبت داد، خانواده داماد حاضر به ازدواج پسرشان با آن دختر می شود اما باید پذیرفت كه استثناها هرگز قاعده نیستند.
هزینه سنگین ازدواج در افغانستان را وقتی بهتر درك می كنیم كه بدانیم معدل درآمد ماهانه شهروندان شاغل افغانستان بیش از 20 تا 25 دلار نیست و به گفته مقامات رسمی دولت اكنون بیش از 50 درصد مردم زیر خط فقری با این سقف درآمدی هستند.
هزینه های عروسی از زمان جستجوی برای یافتن عروس تا انجام مراسم و رسمی شدن پیوند زن و شوهر در مراحل مختلف از خواستگاری تا عروسی و رفتن عروس به خانه داماد ادامه دارد كه گاهی همین روش بی سامان سبب دعوا بین عروس و داماد، خانواده ها و حتی در برخی موارد منجر به طلاق پس از اندكی بعد از ازدواج نیز می شود.
در افغانستان برای این كه پسری با یك دختر ازدواج كند، باید چند مرحله را قبل از مراسم عروسی و انتقال همسر به خانه اش طی كند كه با جستجوی دختر مناسب توسط خانواده پسر شروع می شود و در آن مادر ، پدر، خواهر یا نزدیكان پسر به دنبال دختر مورد پسند می افتند.
در این كشور بیش از 90 درصد مردم به كشاورزی مشغول هستند و هزینه های زندگی خود را از این مسیر تامین می كنند و بر همین اساس در وصف یك عروس خوب در مناطق مختلف ، متناسب با اشتغال خانواده پسر، عروس باید جدا از داشتن اخلاق خوب ، خانواده برازنده ، مهارت هایی نیز برای كمك به درآمد خانواده داشته باشد.
این مهارت ها شامل قالی بافی، خیاطی، دامداری و امور كشاورزی در روستاها و در شهرها تبدیل به داشتن تحصیل و مهارت های زندگی شهری می شود .
آخرین ویرایش توسط مدیر: