در ابتدا لازم می‌دانم تا اندکی من‌باب مفهوم دلنوشته شرح دهم.
دلنوشته نوعی تک گویی نوشتاری، خواه نثر و خواه موزون است که از سر دلتنگی نوشته می شود؛ اصولا صمیمانه و صادقانه است. تعارف و خوشامدگویی ندارد. بازتاب احساس و اندیشۀ واقعی نویسنده است. هدف و ساختارِ از پیش تعیین شده ندارد؛ فرمایشی نیست؛ سفارشی نیست. نویسندۀ دلنوشته وقتی بخواهد بنویسد خواستنش خود به خودی است. یعنی برای دل خودش می نویسد و در جستجوی «مخاطب خاص» نیست؛ دلنوشته از دل بر می آيد ولی جزمیت «لاجرم بر دل نشستن» را بر نمی تابد. زیرا سخنانی از دل بر خاسته ولی لاجرم بر دل ننشسته اند.
دلنوشته، نوعی از ادبیات است که در جهان فراگیر و محبوب شده است. بسیاری از نویسندگان بزرگ و مردم عادی برای خود دلنوشته‌هایی دارند که با آنها به آرامش رسیده و می‌رسند. هرکس به فراخور استعدادی که دارد می‌تواند غلیان دلش را روی کاغذ جاری سازد.
به نظر می‌رسد که دلنوشته‌ی شما ریشه‌ی داستانی دارد و در هر پارت روایتی را بازگو می‌کند و این بیشتر به داستان شباهت دارد تا یک متن دلنوشته!
دلنوشته، توصیفات حالات و احوالات درونی است تا مکانی و روایت وقایع!
دلنوشته‌های شما از این نظر دارای نقص می‌باشد. آرایه‌های بسیار کمی در آن به چشم می‌خورد و بیشتر از توصیفات استفاده شده است؛ البته که قلم بسیار زیبا و متون دلنشین شما خبر از مهارت شما در نوشتن دارد اما با بررسی دقیق خود نیز به گفته‌های بنده خواهید رسید.
نقد نام دلنوشته:
نام چند دیوانه غمگین، بسیار به محتوا نزدیک بود و می‌شود گفت که انتخاب خوبی در بخش عنوان صورت گرفته است. گویی روایتگر حالات انسان‌هایی نمادین می‌باشد که شما در متونتان آن را شرح داده اید.
نقد مقدمه:
متاسفانه شما مقدمه‌ای برای آثارتان به نگارش درنیاورده‌اید و تنها به خلاصه‌ای بسیار کوتاه اکتفا کرده‌اید. پیشنهاد می‌شود یک مقدمه‌ی قوی بنویسید.
نقد جلد:
اثر شما فاقد جلد بود، لطفا در اسرع وقت برای درخواست جلد اقدام بفرمایید. پیشنهاد بنده در رابطه با جلد آثار ادبی، استفاده از تصاویر گنگ و مفهمومی می‌باشد که مرتبط با مضمون انتخاب شود.
نقد از نظر ساختمان نوشته:
بیشتر متون شما عامیانه‌نویسی شده بود؛ که این نیز دارای جذابیت‌های خاص خودش است. اما سعی کنید هنگام نوشتن، عامیانه و ادبی را ترکیب نکنید و در یک ساختار حرکت کنید. در بعضی جمله‌ها فعل در پایان جمله قرار نگرفته بود و این نیز در متون ادبی اگر در جای صحیح اتفاق بیوفتد به زیبایی متن خواهد افزود.
نقد از نظر آرایه:
آرایه‌های کمی در نوشته‌های شما دیده میشد، یک متن ادبی قوی شامل آرایه‌های زیادی می‌باشد تا متن از نظر حس‌آمیزی در ذهن و جان خواننده جان بگیرد و بتواند ارتباط خوبی با دلنوشته برقرار کند. شما می‌توانید برای گیرایی بیشتر از آرایه‌های تشبیه، تضاد، گاهی اغراق احساس و توصیفات حالات استفاده کنید. در بالا هم عرض کردم که بخش عمده‌ی آرایه‌ها در متون شما توصیفات مکان، زمان و گاها حالات بود.
نقد از نظر نگارشی:
از نظر نگارشی کمی ضعیف عمل کرده بودید. (می) نباید به فعل چسبانده شود و باید با نیم فاصله از آن قرار گیرد و همین‌طور در مورد (ها) که به کلمه‌ی پیش از خود با نیم فاصله قرار می‌گیرد. استفاده از علائم نگارشی هم به درستی صورت نگرفته بود. علائم نگارشی به کلمات پیش از خود می‌چسبند. استفاده از سه نقطه در جای صحیح خود صورت نگرفته بود. در متون محاوره به جای (را) از (رو) استفاده می‌شود که نباید به کلمه‌ی پیش از خود بچسبد.
مثال:
عینکو زد به چشمش غلط
عینک رو به چشمش زد درست
روی بلندییِ بک جایی (؟) نشسته بودیم .. شهر زیر پاهایمان خاموش و روشن میشد .. غلط
روی بلندای جایی نشسته بودیم؛ شهر زیر پاهایمان خاموش و روشن میشد! درست
و مثال‌های این چنینی.
در جملاتی که ظاهرا پایان یافته اما در ادامه مطلب مرتبطی نوشته خواهد شد از علامت تعجب یا نقطه استفاده نمی‌شود از این علامت(؛) می‌توانید بهره بگیرید.
مثال‌هایی دیگر:
شقیقه اش غلط
شقیقه‌اش درست استفاده از نیم فاصله
نکات کلیدی برای دلنویس:
۱_ متون احساسی قوی‌تری بسازید!
یعنی احساسات بیشتری را در آثارتان بروز دهید.
۲_ به نوشته بال و پر بدهید و بیشتر بنویسید.
۳_ سعی کنید با مطالعه، ذهن خود را بازتر کنید و بیشتر روی دلنوشته تمرکز کنید.
۴_ نکته‌ی مهم دیگری که باید بدانید این است که شما نویسنده هستید و اثری را خلق می‌کنید؛ بهتر آن است که تمام متن و اثر متعلق به خودتان باشد و از اشعار، ابیات و عناوین سایر شعرا و نویسندگان استفاده نکنید. آثار شما درواقع امضای شما هستند. تمامی آن می‌بایست از ذهن خلاق خودتان باشد.
لطفا در اسرع وقت ویرایشات نکات ذکر شده را انجام دهید.
دلنویس: @نازلی
منتقد: @Blue berry
