[ida] دوره دوم کارگاه دلنوشته نویسی

[Lidiya]

"به نام خالق واژه "
با سلام

کاربر گرامی @ida
با شرکت در کارگاه آموزش دلنوشته نویسی می بایست تمرینات محوله به خود را در این تاپیک قرار دهید.

_ مدرس @Gisow Aramis _
_ دوره ی آموزشی زمستان 99 _

لطفا از ارسال هرزنامه خودداری کنید

با پایان دوره تاپیک بسته خواهد شد.

°|با تشکر، مدیریت تالار ادبیات|°​

 

[AYDAW]

دو منحنی که قرار بود تا رسیدن به هم دنیا را بهم بریزند اما از آن،
تنها دو چیز باقی ماند...
قهوه ای که سرد و تلخ تر شد، حلقه ای که روی میز چوبی باقی ماند..
ما هیچ وقت ما نشدیم تنها یک آشنای غریب و چند خاطره ی خاکستری و دو تیکه قلب ترک خورده...
تنها همین.
_ بیست و هفتم بهمن ماه 99 _​

 

[AYDAW]

من هنوزهمان زن هستم، گرچه اکنون هیاهو و نورهای پرتلالو شهر تنهایی ام را می سازد، اما من هنوز همانم!
تکه ای از من در باغچه‌ی مهر تو جا ماند، مانند گُلی که به عمد روی میز گذاشتم و رفتم... .
آن تکه ای که باقی ماند، همچنان در خاطر مکدر و رو به زوالم تار و محو به یاد دارم، بند بند انگشتانت که حلقه‌ی شانه هایم شده و دست من سایبان نور خورشید بود، مبادا چشم هایت را بیازارد...
اما حالا،
دست های من، تنها و بی کس در شهرِ زمهریر قلبم ماند.
من یک زنِ تنها، در میان آدم هایی هستم که یکه و تنها باقی می مانند.
28بهمن99​

 

[AYDAW]

شاید ما، بال های فرشته بودیم که روزگار ما را از هم جدا کرده بود. من و تو باید برای رسیدن به هم، کلاویه ها را طی میکردیم نه راه پر پیچ و خم و سنگلاخی را...

ما زندگی میکنیم، با یک بال، یک نفس، یک قلب نصفه و نیمه...

من و تو می رسیم به هم، همانجایی که هیچ وقت گذرِ هیچ انسانی به آن نخورد...

آنجا دیگر نیمه و نصفه نیستیم...شاید به هیچ تبدیل شویم ...

برویم به دنیای دیگر...

جایی که شب هایمان بی خداحافظی صبح نشود...
11 اسفند 99​

 

[AYDAW]

دلمان جایی میان خارها گیر افتاده بود که گل ها روییده بودند...

شاید ما هیچ صبحی را به شب نرسانیم...

محکومیم به دوری ای که تنها فاصله اش دیوار کنارمان است...

قصه ای که شروعش پایان دنیا بود و برای تمام نشدن بقیه، مجبور کردیم صدایمان یکدیگر را نوازش نمیکنند...

زندگی را به یکدیگر بدهکار شدیم . سهم ما از جهان، تنها جهنمش شد و آتش راه و برودت فاصله ها...
11 اسفند 99​