اینجا محل ناگفتهها و دلنوشتههای منه.اگه خواستی جواب بدی یا اطلاعاتی بدی توی نمایه پیام بذار.
و من در گوشهای از این سیارک تاریک، خودم را باقی گذاشتم. اینجا ماه است؛ سرزمین راز. تنها کلبهای، در تاریکترین گوشهی آن، به چشم میخورد که ساکنش امید به آرامش دلش دارد.
طُلوع؟! نه.. غُروبم بی تو! _تآسیان یعنی چی؟! +تاسیان یعنی دلتنگی ِ عمیق، غم بزرگ و بیحوصلگی ناشی از نبودن یِ عزیز، یِ حالتی شبیه به بغض تلخی که در نبودش حس میکنی، و انگیزهای برای هیچ کاری باقی نمیمونه، حس عصری که عزیزت ازت دور میشه..
و شاید اینها گوشهای از حرفهایی باشد که میان بیصدایی شبهای تاریک تنهایی، آواز تک نفرهای در خیالاتم شده بود. شاید حتی نوشتنش هم اشتباه بود.