به کافه نویسندگان خوش آمدید
با خواندن و نوشتن رشد کنید و به آینده متفاوتی فکر کنید.در کوچه پس کوچه‌های هفت شهر نوشتن با ما باشید
آخرین فعالیت Alirix
-
خواب دیدم که بیدارم، اما تو هنوز رفته‌ای. رویاهایم، بی‌تو، فقط تکرارِ نبودنت‌اند. هر شب، صحنه‌ای‌ست از رفتنِ تو، با نورِ کم. و صبح،... -
صدایی شنیدم، شبیه تو، اما تو نبودی. هر واژه، تقلیدی‌ست از لحنِ تو که فراموش شده. و گوش‌هایم، فقط خاطره را می‌شنوند، نه حقیقت را. من، در...
-
لباسی را پوشیدم که تو دوست داشتی، اما تو نبود. هر چین، خاطره‌ای‌ست از لم*سِ تو که دیگر نیست. و هر رنگ، پژمرده‌تر از روزی‌ست که رفتی. من،...
-
چراغ را روشن کردم، اما تاریکی خاموش نشد. نور، تو را نمی‌سازد؛ فقط نبودنت را واضح‌تر می‌کند. هر شعاع، خطی‌ست از فاصله‌ی من تا تو. و...
-
ساعت ایستاده، اما زمان هنوز می‌گذرد با تو، بی‌تو. هر تیک، ضربه‌ای‌ست بر استخوانِ خاطره. و هر تاک، پژواکی‌ست از لحظه‌ای که تو نبودی. من،...
-
باد وزید، بی‌آن‌که تو را بیاورد، بی‌آن‌که چیزی ببرد. فقط خاطره‌ها را در هوا پخش کرد، مثل خاکستر. هر نسیم، یادآورِ بوسه‌ای‌ست که دیگر...
-
نامه‌ای نوشتم، بی‌سلام، بی‌امضا، بی‌امید. نه برای فرستادن، فقط برای فراموش نکردن. هر واژه، زخمی‌ست که از تو خون‌چکان است. و هر خط،...
-
آینه را نگاه کردم، تو را ندیدم، خودم را هم نه. تصویرم، بی‌تو، بی‌هویت است؛ فقط سایه‌ای‌ست. هر خط چهره‌ام، ردّی‌ست از لم*سِ تو که دیگر...
-
تو شعله نبودی، اما من با تو روشن بودم. حالا، شمعم دود می‌کند، بی‌نور، بی‌گرما. هر قطره‌ی موم، اشکی‌ست که از نبودنت می‌چکد. و فتیله، در...
-
پنجره را باز کردم، اما منظره‌ای نبود جز نبودنِ تو. باد، به جای عطرِ تو، بوی فراموشی آورد. هر قاب، خالی‌ست از تو، پر از تکرارِ غریبه‌ها...
-
تو ستاره نبودی، اما شب‌هایم با تو روشن بود. حالا، آسمانم سیاه است، بی‌نقطه، بی‌نور. هر چشمک، خاطره‌ای‌ست از نوری که خاموش شد. و هر شب،...
-
تو، قطره‌ای بودی در دریای من؛ حالا خشکم. حباب‌هایی از خاطره، بی‌آب، بی‌صدا، می‌ترکند. هر موج، تقلیدی‌ست از تلاطمِ تو در من. و ساحل،...
-
تو پرنده نبودی، اما من با تو پرواز می‌کردم. حالا، آسمانم سقف دارد و بال‌هایم حسرت. هر باد، یادآورِ جهتی‌ست که با تو گم شد. و هر پر،...
-
دلم، طوفانی‌ست که باد ندارد؛ فقط ویرانی‌اش مانده. تو، آغازِ آشوب بودی، نه پایانش. هر خاطره، چون برگِ خشک، در این طوفان می‌چرخد. و من، در...
-
تو خورشید نبودی، اما من با تو طلوع می‌کردم. حالا، سایه‌ام بی‌جهت افتاده، بی‌منبع، بی‌معنا. هر صبح، تقلیدی‌ست از نوری که دیگر نیست. و شب،...
