جملاتت که گاهی دنبال کردم بزرگتر از سنته مثلا مث چهل ساله ها می نویسیدارم از سردرد میمیرم گااد :/
،
داشتم فکر میکردم که وقتی هیچ چیز و هیچکس باعث نشه تو از ارمان و اعتقاد و انتخاب شخصیت پایین نیای ارزش اون انتخاب و روشت بالاتر میره! اعتماد بنفستم حفظ میکنی، چقد خوبه که هیچ چیز و هیچکس رو برای همه بتونی به کار ببری حتی کسایی که برات خیلی ارزشمندن! این خودش یه علت مهم داره. و اون علت؟"............."
منظورم انتخاب رفتاریِ درونیه نه دین و هرچیز دیگه یِ خارجی ای.
حس خوبی با چاشنی از غم دارم. ولی راضیَم.