روانشناسی نشانهٔ سوم ترما

[سونی]

نشانهٔ سوم: برانگیختگی مفرط (Hyperarousal)​

 

[سونی]

در زندگی پس از تروما، بدن قربانی طوری عمل می‌کند که انگار خطر هنوز وجود دارد.

سیستم عصبی او، حتی در غیاب تهدید واقعی، در حالت آماده‌باش کامل می‌ماند.​

 

[سونی]

ویژگی‌های اصلی برانگیختگی مفرط عبارتند از:

بی‌خوابی یا بیدار شدن‌های مکرر در شب،

تحریک‌پذیری و خشم ناگهانی،

تمرکز دشوار،

گوش‌به‌زنگی دائم،

واکنش‌های وحشت‌زده به صداها یا حرکات ناگهانی.​

 

[سونی]

این حالت، انرژی زیادی از بدن می‌گیرد و باعث فرسودگی می‌شود.

اما از نظر تکاملی، نوعی تلاش برای بقاست گویی بدن می‌گوید: «هرگز غافلگیر نشو.»​

 

[سونی]

مشکل اینجاست که وقتی بدن همیشه در وضعیت جنگ یا گریز باقی می‌ماند،

ترمیم و بهبود روانی دشوار می‌شود،
روابط بین‌فردی آسیب می‌بینند
و فرد نمی‌تواند احساس امنیت واقعی را تجربه کند.​

 

[سونی]

به‌بیان دیگر، برانگیختگی مفرط، فرد را در اکنونِ تهدیدآمیز حبس می‌کند حتی سال‌ها پس از پایان واقعه.»​